Boek 112: De wereld volgens Bob

Schrijver: James Bowen
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. The House of Books, Amsterdam
Vert. Mieke Prins
Oorspr. titel: The World According To Bob (Hodder & Stoughton, London, 2013)

Na het lezen van het eerste deel over deze straatkat was ik benieuwd hoe het leven van Bob en zijn baas James verder was verlopen. Ook dit deel vormde weer prettige lectuur, met sympathieke hoofdfiguren. Maar er werd wel erg veel in herhaald. Dat is prettig als je het eerste deel niet hebt gelezen, maar nu was het veel van hetzelfde. Aan het eind kreeg het verhaal wat meer vaart en ging het meer over het leven dat Bob en James nu leiden. Daar werd het wat interessanter door.
James schrijft, dat hij van zijn verslavingen af is. Van zijn drugsverslaving dan wel, want ondanks zijn eeuwige gebrek aan geld kon er wel wat af voor sigaretten. De ene na de andere sigaret wordt opgestoken en beschreven. Stoorde me. Klein beetje.
Verder goede kerstlectuur.

Boek 111: Doodsimpel

Schrijver: Peter James
Jaar van publicatie: 2005
Uitg. De Fontein
Vert. Jacqueline Caenberghs
Oorspr. titel: Dead simple (Maxmillan Publishers
Roy Grace #1

Spannend boek, snel uitgelezen, ondanks een vrij groot aantal bladzijden. Steeds denk je, dat je alles nu wel weet, maar dan blijken een paar dingen toch weer anders te zijn. Een reden om de bladzijden om te blijven slaan in een hoog tempo.
Het zag er lang naar uit, dat dit boek tot mijn favorieten zou gaan horen, maar het eind vond ik wat rommelig, ik heb een hekel aan achtervolgingen met auto's en ook de ontknoping vond ik niet geweldig. .
Ik had niet eerder iets van Peter James gelezen, maar vermoedelijk zal ik een volgend deel uit de serie met inspecteur Roy Grace ook gaan lezen.

Boek 110: Hoe ik talent voor het leven kreeg.

Schrijver: Rodaan Al Galidi
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Jurgen Maas, Amsterdam

Op televisie zag ik een interview met de schrijver van dit boek. Dat was zo boeiend, dat ik het meteen op mijn te lezen lijst zette.
Ik werd niet teleurgesteld. Zo nu en dan moest ik met de hand mijn mond sluiten, omdat die open gezakt was van verbazing over de manier, waarop asielzoekers behandeld worden. Of werden: de asielwet is veranderd, dus misschien is er iets ten goede veranderd aan al het uitzichtloze gewacht.
Al Galidi is een verhalenverteller. In dichterlijke taal vertelt hij zijn verhaal. Hoe hij vertrok uit Irak en na vele omzwervingen terechtkwam in een Nederlands asielcentrum, maar daar met geen mogelijkheid meer uit kwam. Wie hij daar tegenkwam. Hoe zij daar waren gekomen. Hoe hij daar moest zien te overleven.
Ook de verhalen van zijn reis waren mooie leesstof. Vooral de beschrijving van zijn figurantenrol in Thailand was interessant en vooral ook vermakelijk. De Amerikaanse filmmaker, die het goed met hem voor had, maar absoluut niet naar hem luisterde, zal ik niet makkelijk vergeten.

Boek 109: M is for Malice

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 1997
Uitg. Fawcett
Kinsey Millhone #13

December 2016: Dit was de derde keer dat ik dit boek las. Ooit was het het eerste deel van de serie van Sue Grafton dat ik las. Daarna las ik voornamelijk nieuwere delen uit de reeks. Dit jaar lees ik ze allemaal op volgorde, vanaf het begin, de A.
Van dit deel wist ik echt helemaal niets meer, niets kwam me bekend voor. Hoewel: ik zag al van verre aankomen hoe het zou aflopen, dus misschien was er toch iets blijven hangen. In elk geval waren de mensen in het privéleven van Kinsey nu bekender dan toen ik het boek de eerste keer las. Ook voor deze serie geldt, dat je de delen het best op volgorde kunt lezen.

Korte inhoud: een rijk man is overleden, zijn vier zoons erven zijn geld en goederen, maar een van hen is onvindbaar. Als scholier wilde hij niet deugen, en zijn vader schreef een testament waarin deze zoon onterfd werd. Dit testament is even onvindbaar als Guy, de spoorloze zoon. Kinsey moet hem opsporen. Hij heeft nu recht op het vierde deel van de nalatenschap.
Zijn drie broers zitten er niet bepaald op te wachten dat deel aan Guy af te staan.
Als Guy vermoord wordt aangetroffen wordt de taak van Kinsey uitgebreid. Zij heeft met de broers niet veel op en voelde zich meer aangetrokken tot het zwarte schaap Guy. Samen met haar oude geliefde Robert Dietz lost ze alles weer eenvoudig op.
Ik blijf het plezierige lectuur vinden.

Boek 108: De dochter van de wijnmaker

Schrijver: Rosalie Ham
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. :Luitingh-Sijthoff
Vert. Inge Boesewinkel
Oorspr. titel: Summer at Mount Hope (Duffy & Snellgrove, Australia, 2006)

Het duurde heel lang voor ik gewend was aan het supertrage tempo van dit boek. Ik werd er ongedurig van. Maar ook toen de zaak een beetje op gang kwam, viel er niet veel te beleven. De zussen Phoeba en Lilith bleven ruzie maken, net als hun moeder Maude dat deed met de buurvrouw, de moeder van vriendin Henriette en van haar broer Hadley. Phoeba wil net als haar vader wijndruiven gaan telen, in tegenstelling tot de vele schapenboeren in de omgeving. Het is crisis en het is droog. Totdat het dan weer teveel regent.
Kommer en kwel.
Zo te lezen lijkt er heel wat te gebeuren, er worden ook een paar huwelijken gesloten en heel veel paarden bereden of ingespannen voor diverse rijtuigjes, maar het kon me niet boeien. Jammer. Een boek van een (achter)naamgenoot had ik graag mooi gevonden.

Boek 107: Piep zei de muis

Schrijver: M. J. Arlidge
Jaar van publicatie: 2016
Uitg.Boekerij, Amsterdam
Vert. Mariëtte van gelder
Oorspr. titel: Pop goes the weasel (Penguin Books Ltd, London, 2014)
Helen Grace #2

Het is weer gelukt: een boek schrijven, dat ik niet weg kon leggen voor het uit was.
In dit tweede deel van de serie met Helen Grace in de hoofdrol, zijn de gevolgen van de gebeurtenissen in deel 1 nog goed merkbaar. Het is dan ook verstandig deze boeken op volgorde te lezen, anders mis je veel.
Opnieuw is een seriemoordenaar aan het werk. Mannen worden vermoord en verminkt. Wat zijn de drijfveren van de moordenaar en vooral: wie is het? En zijn de slachtoffers willekeurig gekozen, of hebben ze iets gemeenschappelijk?
Er woedt een prostitutieoorlog in Southampton - het werkterrein van Grace. Niet vrolijk stemmend. Net zo min als de verdere gebeurtenissen die in dit boek beschreven worden. Na het lezen blijf je wat ontredderd achter. Helen voelt ook ontreddering: als ze mensen probeert te redden en te beschermen, loopt dat mis. Treurig stemmend.

Boek 106: Maart (Calendar girl #3)

Schrijver: Audrey Carlan
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Meulenhoff (2016)

Mia is in Chicago, ingehuurd door Tony, een Italiaanse restaurateur en bokser. Met natuurlijk veel geld en een prachtig uiterlijk. Mia moet doorgaan voor de verloofde van Tony, vooral voor zijn familie en boksvriendjes. Zijn partner Hector is  daar wat minder enthousiast over. Mia gebruikt wat ze in haar vorige twee maanden heeft geleerd in de omgang met beide mannen, maar ook zij leert weer wat bij. Aan het eind van het verhaal heeft ze er weer twee vrienden bij.
Deze boeken staan vol met expliciete verslagen van vluggertjes. Jammer dat het boek ook op me overkwam als een geschreven vluggertje. Gelukkig duurde het lezen ook niet lang.

Boek 105: Februari (Calendar girl #2)

Schrijver: Audrey Carlan
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Meulenhoff
Calendar girl serie #2

Kalendermeisje Mia valt in deel twee met de deur in huis en verstuikt daarbij haar enkel. Hinkend treedt ze verder op deze maand. Ze is als escort ingehuurd door een France kunstenaar, Alec, die haar als muze wil gebruiken. Hij maakt talloze foto's van haar en naar aanleiding daarvan schilderijen. Aan het eind van de maand zal hij hiervan een expositie houden.
Natuurlijk is ook Alec weer onweerstaanbaar en sexy. Hij leert haar haar gene te overwinnen en meer van zichzelf te houden.
Toch kan Mia Wes, haar 'huurder' van januari niet vergeten.

Boek 104: Zeik en het lijk op de dijk

Schrijver: Herman Brusselmans
Jaar van publicatie: 2016
Uitg: Prometheus

Een handelaar in muurbloemen is vermoord en zijn lijk is aangetroffen op het dak van café De Dijk. Inspecteur Zeik en zijn team lossen ook deze moord weer vakkundig op.
Brusselmans heeft voor dit verhaal iets meer woorden nodig op zijn bekende absurdistische manier. Dit deel liet me iets minder vaak luidop lachen dan de vorige twee, maar dat kan ook komen doordat ik de drie delen van deze serie achter elkaar las en de verveling begon toe te slaan. Ik weet het nu wel weer een poosje. Toch is de serie als parodie op de vele 'literaire thrillers' zeker geslaagd in mijn ogen.

Boek 103: Zeik en de moord op de poetsvrouw van Hugo Claus

Schrijver: Herman Brusselmans
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Prometheus

Voor de boeken in deze serie moet je waarschijnlijk in de stemming zijn. Zo rond Sinterklaas, als de drukte en de meligheid van de gedichten en surprises zorgen voor gebrek aan concentratie voor het lezen van wat anders, zijn deze boeken uiterst geschikt. Deze 'literaire thrillers' gaan nergens over. Of misschien toch wel: ook in dit deel voeren seks en belediging van vrouwen, allochtonen, niet welgevallige schrijvers als Mulisch en in dit boek vooral ook Claus, de boventoon.
Maar ook nu schoot ik telkens weer in de lach bij een onverwachte en heel grappige zinswending, een uitgebreidere beschrijving van een nieuw personage dan je zou willen, het vreemde taalgebruik van vooral Übertrut. Deze heer is gestresst nu een nieuwe meerdere is benoemd. Hij had gehoopt zelf deze post te krijgen, maar voelt zich nu door de nieuwkomer opgejaagd. Hij heeft dus nog meer rust nodig.
De heren Zeik, El Bazaz, Broekzak en de enige dame in het gezelschap, Selma Compas, doen al het mogelijke om ook deze moord weer op te lossen, al moet je wel even doorlezen, voor die in het boek voorkomt. Ik kan niet zeggen, dat de spanning van de bladzijden spat, maar het boek is niet dik en blijft grappig, ondanks het teveel aan mindere passages.
Toch drie sterren, want zoveel boeken die je hardop laten lachen zijn er niet.

Boek 102: Zeik

Schrijver: Herman Brusselmans
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Prometheus

Tot nu toe wilde ik me niet wagen aan het lezen van Brusselmans. Totdat ik deze drie boeken over inspecteur Zeik en zijn collega's tegenkwam in de bibliotheek. Toch maar eens proberen.
Mijn vooroordeel bleek juist: seksistische opmerkingen op alle bladzijden, vrouwonvriendelijke eveneens. Maar ook: een originele manier van dingen opschrijven. De manier waarop de gedachten afdwalen en dan na verloop van tijd toch weer op het beginpunt terug komen. Het 'enthousiasme' waarmee Brusselmans het werk van de moordbrigade beschrijft: het bestaat voornamelijk uit wachten tot iemand anders iets doet. Van dat wachten worden ze dan ook nog erg moe. Maar het moet gezegd: de moord op twee meisjes, die dood werden aangetroffen in een parkje in Gent, werkplaats van Zeik, El Bazaz, Compas, Broekgat en hun baas Übertrut, werd opgelost.
Onverwacht amusant.

Boek 101: De wraak van Vondel

Schrijver: Frank van Pamelen
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Ambo/Anthos

Het kostte me moeite dit boek uit te lezen. Misschien dat er mensen zijn, die genieten van al die vaderlandse- kunst- en literatuurgeschiedenisverhalen en -citaten. Ik hoor er niet bij. Vooral niet wanneer er allerlei zaken bij gehaald worden, die onwaarschijnlijk en ongeloofwaardig voorkomen.
Hier en daar is een bladzijde, die nog wel te pruimen valt, maar ze zijn schaars.
Bovendien maakt het grote aantal zeer korte hoofdstukjes dat het boek niet echt plezierig te lezen is.
Spannend wilde het niet worden, waarschijnlijk ook vanwege die van de hak op de tak springerij in die korte hoofdstukjes.
Snel vergeten, dit boek.

Boek 100: Dokter Pol

Schrijver: Jan Pol en David Fisher
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. House of Books
Oorspr. titel: Never turn your back on an Angus Cow: My life as a country Vet (Avery, 2014)

De van Nederlandse afkomst Dokter Pol heeft een dierenartsenpraktijk in Michigan. Over hem is een tv-serie gemaakt, die nu ook in Nederland te zien is op National Geographic. Ik heb daar even naar gekeken, en las toen weer verder in dit boek.
Het is alsof Jan Pol bij je in de kamer zit en je vertelt over zijn belevenissen als dierenarts. Dat zijn er veel, maar jammer is, dat ze toch vele malen hetzelfde lijken voor de leek. De magen van koeien bleven maar verdraaid zitten, er moest weer een kalf in stukken gezaagd worden om de baarmoeder van de koe te kunnen verlaten.
En Dokter Pol ratelde maar door. Het was geen boek om ademloos te lezen, maar wel een, dat je wat buiten adem achterliet van al die in een noodtempo vertelde verhalen. De een na de ander.
Toch straalde de liefde voor dieren en voor zijn vak er van af. Daarom was het niet onplezierig om te lezen.

Boek 99: Morten

Schrijver: Anna Levander
Jaar van publicatie: 2011
2016: Stichting CPNB en Uitg. Q
Uitgave in het kader van Nederland Leest

De bibliotheek gaf in november weer een boek cadeau in het kader van Nederland leest. Deze keer kon uit drie boeken gekozen worden en wij kozen Morten, van Anna Levander, pseudoniem van parlementair journaliste Dominique van der Heyde en haar partner Annet de Jong. Ik geloof vast, dat de dames veel plezier hebben beleefd aan het schrijven van dit boek. Het lezen daarvan was voor mij echter geen genoegen.
Ik zap al weg, als ik op tv een item zie 0ver de politieke machtsspelletjes, die mode lijken te zijn. Weg ook van 'discussieprogramma's', waar politici met elkaar 'in debat gaan', wat inhoud dat men elkaar voor rotte vis uitmaakt, met wantrouwen bejegent, aanvalt op alle mogelijke en onmogelijke fronten en zodra de camera stilstaat weer gezellig een borrel gaan drinken en samen afspraken maken voor toekomstige samenwerking.
Tja, die borrels: daarvan worden er in Morten ook de nodige genuttigd. Je zou al bijna dronken worden van het lezen van het boek. Vervelende lectuur. Weer een gezelschap van lavelozen.
Morten is de voornaam van een man, die premier wil worden. De leider van zijn partij werkt hij er deskundig uit. Zij moet maar ergens burgemeester worden. Op heel jonge leeftijd was hij zelf ook al actief in de gemeentepolitiek. Zijn verkiezing werd op een met veel alcohol besproeid feest. Daar verdronk een van de aanwezigen in het zwembad.
Nu, als hij kandidaat-premier wil zijn, chanteert een onbekende hem. Hij zou de man in het zwembad ondergeduwd hebben.
Over dit feest is een manuscript gevonden door de ik-figuur in het boek: Marijn. Zij heeft politicologie gestudeerd, maar werkt nu bij een uitgeverij. Zij ruimt voornamelijk op. Daarbij vindt ze dit manuscript en gaat op onderzoek uit. Is dit alles echt zo gebeurd? Ze zoekt de toen aanwezigen op. Ze heeft plannen er zelf een boek over te schrijven, maar beweert er een proefschrift over te schrijven. Ze infiltreert zonder moeite in de partij van Morten.
Het zou spannend moeten zijn. Het zou moeten aantonen hoe een democratie werkt. De lezer misschien enthousiast moeten maken voor de parlementaire democratie. Helaas. Niet gelukt.
De introductie van Gerdi Verbeet was voor mij het beste deel van het boek.

Achterin staan aanwijzingen voor het debatteren, met vragen, waarover gesproken kan worden. Het gaat erom, met elkaar van mening te verschillen, maar door middel van goede argumenten begrip te krijgen voor jouw standpunten, zonder in ruzie te vervallen. Er zijn wel wat politici, die deze aanwijzingen kunnen volgen. Zelf heb ik niet zoveel zin in. Er zijn betere manieren om de tijd door te brengen.
Blij dat het uit was.

Boek 98: Het logboek

Schrijver: Clive Cussler
Jaar van publicatie: 1992
Uitg. Bruna
Vert. Geert van Linschoten
Oorspr. titel: Pacific Vortex! (1983, Bantam Books)

Als je van een boek houdt, waarin een held van de oude stempel voorkomt, die problemen moeiteloos schijnt op te lossen (met een prima humeur), die tegenstanders even moeiteloos uit de weg ruimt, die puzzels oplost, die niemand anders kan oplossen, die vrouwen ziet als voorwerpen voor in bed - ze moeten mooi zijn en zich op de achtergrond bewegen, liefst met zo weinig mogelijk kleren aan -, dan is dit een boek dat je zeker moet lezen.
Tot nu toe had ik altijd grote bogen gemaakt om de boeken van Clive Cussler, maar toen een kennis van me vertelde, dat ze toch echt de moeite wel waard waren, probeerde ik dit eerste deel van de Dirk Pitt serie. Mijn vooroordeel bleek niet fout: teveel testosteron naar mijn smaak.
Een atoomonderzeeër verdwijnt, Pitt vindt het logboek als hij op een strand in Hawaï ligt. Hij moet voor dat vinden nog wel een beetje moeite doen, maar ach: dat vult weer een aantal bladzijden.
Hij levert het logboek in bij de marine en wordt gelijk ingeschakeld bij de speurtocht naar de Starbuck, de verdwenen onderzeeër.
Deel 2 zal ik nog proberen: misschien is het beter. Er zijn nog 23 delen met Dirk Pitt in de hoofdrol. Dat lijkt me wat veel.

Een kamer in Caïro

Schrijver: Lieve Joris
Jaar van publicatie: 1991
Uitg. CPNB

Lieve Joris is schrijfster van reisboeken. Dit essay was naar ik me herinner het essay bij de boekenweek van 1991. Het lag sindsdien op de plank. Eindelijk kwam het er van om het te lezen.
Het begin was wat taai, maar gaandeweg raakte ik toch wel geboeid. De schrijfster stelt, dat het bijna onmogelijk is door te dringen in een vreemde cultuur. Altijd worden er fouten gemaakt, altijd verkeerde interpretaties. Ze beschrijft hier een paar van de fouten die ze zelf tijdens haar reizen heeft gemaakt, volkomen onbedoeld. Ze was in de veronderstelling, dat ze mensen begreep, zelfs bevriend met ze was. Een verkeerde opmerking, een verkeerd soort gedrag, en de vriendschap was voorbij.
Maar als mensen, vrienden, uit Afrika bij haar in Brussel of een andere Belgische plaats op bezoek kwamen, zag zij hen ook dingen verkeerd interpreteren en pas toen besefte ze, dat het altijd moeilijk, zo niet onmogelijk, zal blijven anderen volkomen te begrijpen.
Een ander besef waartoe ze kwam is, dat hoezeer je de plaats waar je opgroeide ook soms haat, toch ben je ermee vergroeid. Dat is wat je kent, wie je bent en altijd zal je daarheen terugkeren.
Ik moet toch eens iets meer van haar lezen.

Boek 97: L is for Lawless

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 31 juli 1996
Uitg. Fawcett Books
Ned. titel: L staat voor leugens

Dit was weer een Kinsey avontuur zoals ik die graag lees. Spanning vanaf de eerste bladzijde, updates over de levens van niet alleen Kinsey, maar ook van haar 'huisbaas' Henry, restauranthoudster Rosie en haar verloofde en hun familie.
Als vriendendienst gaat Kinsey onderzoeken waarom een overleden buurman niet met militaire eer kan worden begraven. Hij vertelde altijd verhalen over de periode die hij in het leger had doorgebracht tijdens WO II. Bij navraag blijkt zijn naam onbekend bij de autoriteiten. Kinsey graaft wat verder, ontmoet de man, die het appartement van de overledene zou willen huren, maar die niet helemaal lijkt te zijn, wie en wat hij beweert te zijn. Als deze man dan op een avond in elkaar geslagen wordt bij het appartement dat hij wilde huren, gaan alle alarmbellen rinkelen. Al snel wenste Kinsey, dat ze deze vriendendienst maar niet had gedaan. Ze moet uren vliegen, en haar banksaldo heeft hevig te lijden onder de kosten van de vliegtickets en de verblijfskosten, bovendien lopen er duistere en gevaarlijke lieden rond.
Kinsey houdt van het oplossen van raadsels en die zijn er in deze zaak ruim voldoende. De ontknoping lag erg voor de hand en zag ik al bladzijden lang aankomen, maar dat bedierf mijn leesplezier toch niet.

Boek 96: Anna

Schrijver: Niccolò Ammaniti
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Lebowski, Amsterdam
Vert. Etta Maris
Oorspr. titel: Anna (Giulio Einaudi editore s.p.a., Torino, 2015)

Sicilië 2020. Alle volwassen zijn gestorven, geveld door een virus. Alleen kinderen jonger dan veertien jaar zijn nog in leven. Er is geen elektriciteit, geen drinkwater, geen voedsel.
Anna is alleen overgebleven met haar broertje Astor. Haar moeder, als skelet, versierd met getekende figuurtjes op al haar botten, ligt in haar kamer op bed, de kamer is een soort heiligdom. Moeder heeft een schrift 'met belangrijke dingen' nagelaten en Anna probeert zich daaraan te houden. Ze moet haar broertje leren lezen.
Overleven is niet eenvoudig. Voorraden raken op. Gevaar dreigt overal. Anna en Astor, gedwongen door de omstandigheden, proberen het vasteland van Italië te bereiken. Misschien leven daar nog wel 'grote mensen'.

Het boek is deprimerend en angstaanjagend. Niet echt om vrolijk van te worden. Ik had moeite het uit te lezen.

Boek 95: Als padden schreeuwen

Schrijver: Lieneke Dijkzeul
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Anthos

De eerste vijf delen van deze serie las ik lang geleden, bij het lezen van dit zesde deel moest ik weer even nadenken, wie die Vegter, zijn vriendin/collega Renee en sidekick Talsma ook weer waren. Of dat al niet ingewikkeld genoeg was, leken de eerste hoofdstukken over diverse verschillende personages te gaan, met ieder een eigen verhaallijn. Ik sprong van het ene verkeerde been op het andere.
Totdat, toch al vrij snel, alles op zijn plaats viel.
Het verhaal gaat vooral over Charlotte, dochter van rijke ouders, die nog steeds in haar ouderlijk huis woont. Naar het schijnt samen met haar vader, die boven in bed ligt en die zij trouw verzorgt.
Het huis (en Charlotte zelf) zijn hevig in verval. Huisschilders komen om het ergste wat bij te werken. Eerder waren deze zelfde schilders ook al in het huis bezig geweest, nu zou de buitenboel geverfd worden.
Het loopt anders. De schilders raken vermist, Vegter en co. moeten op onderzoek uit. Aanvankelijk lopen ze niet zo hard, maar dan wordt duidelijk, dat er wat vreemds aan de hand is.

Boek 94: Waarom Ferdinand niet lang alleen bleef

Schrijver: Barbara Constantine
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. De Boekerij, Amsterdam
Vert. Saskia Taggenbrock
Oorspr. titel: Et puis, Paulette (Calman-Lévy, Paris, 2012)

Wat een leuk boek. De personages zijn sympathiek en goed beschreven. Hoe merkwaardig hun gedrag misschien ook lijkt, je leeft met ze mee, lacht met ze en ze laten je ook af en toe in ontroering achter.
Het leest snel en makkelijk door de korte hoofdstukjes ('Nog even een hoofdstukje!')

Ferdinand is achtergebleven in zijn grote boerderij, nadat zijn zoon en zijn gezin zijn vertrokken. Ze drijven nu een restaurant in het naburige dorp. Hij voelt zich eenzaam en verveelt zich. Zijn vrouw, waarmee hij veertig jaar getrouwd was geweest, maar waar hij niet dol op was, is overleden.Hij gaat af en toe naar het dorp, waar hij wat drinkt op het terras van het restaurant, dat niet van zijn zoon is. Hij hoopt een glimp van zijn kleinzoons op te vangen.
Dan wordt het slecht weer. Zijn buurvrouw heeft hulp nodig en trekt bij hem in, gevolgd door een vriend, die weduwnaar wordt. Ook twee hoogbejaarde dames, die niet meer alleen in hun huis kunnen blijven wonen, krijgen woonruimte in de boerderij. Daarbij komen dan nog een ezel, een kat en een hond.
Er is verzorging nodig voor de oude Hortense. Een leerling verpleegkundige komt daarvoor inwonen en ook hulp voor de tuin trekt in de boerderij. De jongelui willen graag internet, dus er wordt een computer aangeschaft.
Met veel gevoel beschrijft Barbara Constantine deze woongemeenschap van jong en oud. Ze hebben steun aan elkaar en vullen elkaar aan. Een goede zaak in een wereld, waar verder niemand zich om hen zou bekommeren.

Dit is het eerste boek van deze schrijfster dat in het Nederlands is verschenen. Ik hoop, dat er meer komen.

Boek 93: De kinderjaren van Jezus

Schrijver: J.M. Coetzee
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. Cossee, Amsterdam
Vert. Peter Bergsma
Oorspr. titel: The childhood of Jesus

Simón en David zijn als bootvluchteling aangekomen in een Spaanstalig land. Welk land dat is, blijft onduidelijk. Simón heeft de zorg voor de jongen op zich genomen. Hij heeft de naam David gekregen van hulpverleners, zijn echte naam is onbekend, zijn leeftijd wordt geschat op 5 jaar. De brief waarin gegevens over zijn moeder stonden, is in zee verdwenen. Simón is ervan overtuigd, dat hij de moeder van David zal kunnen vinden.
Simón vindt werk in de haven als stuwadoor. Het nieuwe vaderland komt niet erg gastvrij over. Hij voert filosofische gesprekken met David - erg filosofisch voor zo'n jongetje.
Als Simón Inés ontmoet, besluit hij, dat dat David's moeder moet zijn en zij neemt die taak graag op zich. Eerst stoot ze Simón af - hij krijgt geen toegang meer tot het kind, maar ze heeft hem toch nodig bij de zorg voor en opvoeding van het kind. Hij wordt door Inés erg verwend, krijgt in alles zijn zin. Als hij naar school moet, omdat hij zes jaar is geworden, gedraagt hij zich onmogelijk. Hij doet alsof hij niet kan lezen of rekenen en niets begrijpt van die vakken. Dan moet hij naar een kostschool. Natuurlijk is Inés het daarmee niet eens.

Een bijzonder boek. Over de gesprekken van Simón en de andere hoofdpersonen blijf je nadenken. Hoe eenvoudig het besprokene soms ook lijkt. Steeds beter kon ik het verhaal van deze twee mensen, die helemaal opnieuw moeten beginnen met hun leven  (volgens Simón het geweldigste wat er is), waarderen. Hoewel ik dat aanvankelijk niet verwacht had, wil ik het tweede deel toch ook graag lezen.

Hier ben ik niet

Schrijver: Jonathan Safran Foer
Jaar va publicatie: 2016
Uitg. Ambo/Anthos
Vert/ Gerda Baardman en Tjadine Stheeman
Oorspr. titel: Here I am (Farar, Straus en Giroux, New York 2016)

Echt, ik heb het geprobeerd. Ben tot bladzijde 33 gekomen. Met moeite.
Ik begreep nauwelijks iets van wat ik las. De zinnen waren te lang. De denkwijzen te onbekend en te vreemd. De rituelen die werden beschreven te onbekend. Het boek te dik.
Misschien zijn er nog meer redenen te bedenken, maar dit is een van de weinige boeken, die ik niet ga lezen.
Het leek zo interessant, na het interview met de schrijven in VPRO-boeken, afgelopen zondagochtend. Maar ook toen al bekroop me het voorgevoel, dat dit niet mijn boek zou zijn.
Dat gevoel was juist.

Boek 92 : Up

Schrijver: Myrthe van der Meer
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. House of Books

Emma, de psychiatrisch patiënte, die hoofdpersoon was in Paaz, het eerste boek van Myrthe van der meer, worstelt opnieuw met haar problemen. Ze wordt weer opgenomen op de Paaz, hoewel ze dat allerminst verwacht had. Ze voelde zich zo geweldig! Ze had nog één afspraak met haar psychiater en dan zou ze de pillen  die ze zo moeizaam had verzameld, gezellig bij het ontbijt in een bakje yoghurt nuttigen.
Het loopt anders.
Haar psychiater, dokter Visser, is afwezig, haar psycholoog is met vakantie. De patiënten zijn onbekenden en als er bij de verpleging wel bekenden zijn, moet ze steeds uitleggen, hoe het met haar gaat. En dat weet ze zelf niet.
Boeiend, goed geschreven, maar vrolijk maakt dit boek je niet.

Boek 91: K is for Killer

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 1994
Uitg. St. Martin's Press, New York

Dit elfde boek van de serie van Sue Grafton was het eerste, dat me niet helemaal enthousiast maakte. Ik had zelfs nu en dan moeite er wakker bij te blijven.
Waar dat nu precies door kwam, is moeilijk te zeggen. De personages gingen niet echt voor me leven, de namen waren nauwelijks uit elkaar te houden (en er komen altijd heel veel namen in Grafton's boeken voor), de 'oude bekenden', zoals de huisbaas van Kinsey en restauranthoudster Rosie, kwamen deze keer ook nauwelijks in het stuk voor. Ik miste deze rustpunten.
De ontknoping was ook ongeloofwaardig en deed afgeraffeld aan. Volgende boek hopelijk beter.

Boek 90: Het Oerboek van de Mens

Schrijver: Carel van Schaik en Kai Michel
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Balans
Vert. uit het Duits: Marten de Vries
Oorspr. titel: The Good Book of Human Nature. An Evolutionary Reading of the Bible

Vanuit evolutionair perspectief beschrijven Van Schaik (gedrags- en evolutiebioloog, hoogleraar biologische antropologie in Zürich) en Michel (historicus en wetenschapsjournalist) de Bijbel.
Dat levert een buitengewoon lezenswaardig boek op. Vooral het gedeelte, dat het Oude Testament behandelt, is boeiend. Hoe zijn de verhalen tot stand gekomen? Hoe zag de wereld er uit, waarin de mensen leefden, toen deze verhalen verteld en, later, opgeschreven werden.
De taal waarin dit geschreven werd, maakte, dat deze toch moeilijke materie heel goed te lezen was. Ik las het bijna als een roman.
Maar toen ik bij het Nieuwe Testament gekomen was, vond ik het allemaal toch wat lang worden. Mijn gedachten bleven afdwalen en er kwamen  meer wetenschappelijke termen en afkortingen en (nog) meer namen voorbij. Logisch natuurlijk: er moesten afsluitende conclusies getrokken worden. Maar het boek was dik en de tekst werd daar wat droger.
Toch een erg interessant boek.

Boek 89: Mr. Amazon

Schrijver: Brad Stone
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. Business Contact
Vert. Rob de Ridder
Oorspr. titel The Everything Store (Little, Brown, and Company, New York, 2013)

Amazon is voor mensen zoals ik, die in Nederland wonen, een leverancier van e-boeken en apparaten, de Kindle, om die te lezen. Ik ben tevreden over beide. Daarom las ik het boek over oprichter en hoogste baas van dit bedrijf, Jeff Bezos. Het bleek een opsomming te zijn van mensen, die bij Amazon werken of werkten, wat ze daar deden, waarom ze werden aangesteld of ontslagen, met welke bedrijven samengewerkt werd, of juist niet. Die bedrijven zullen vast bekend zijn in Amerika, maar veel van de talloze namen zeiden mij weinig.
De beschreven denkwijzen zijn super Amerikaans en nauwelijks te verteren. Meedogenloos is een typering die gegeven wordt voor bedrijf zowel als bedrijfsleider.
Ook de schrijver neemt een typisch Amerikaans standpunt in. De verkoop van allerlei producten naast boeken zijn uiteraard in Amerika een onderdeel van het bedrijf. Voor mij volstrekt niet interessant om te lezen.
Bezos: geen prettige man om mee te werken, lijkt me. Het boek over hem vond ik evenmin prettige lectuur.

Boek 88: Het huis met de leeuwen

Schrijver: Tania Heimans
Uitg. Anbo/Anthos
Jaar van publicatie: 2015

Het verhaal over de vrouw van de directeur van de Rotterdamsche diergaarde zal vast heel interessant zijn voor mensen uit Rotterdam en omgeving. Ook voor andere lezers zijn er zeker leesbare en interessante gedeeltes, maar over het geheel genomen vond ik het toch een corvee om dit relaas te lezen.

Boek 87: Kind van ibiza

Schrijver: Esther J. Ending
Jaar van publicatie: 2015 (onder de titel Een eigen eiland)
Uitg. lebowski Publishers, Amsterdam

Ibiza: het eiland van seks en drugs. En van drank. Veel drank.
Het kind van Ibiza uit de titel, Marianne, is ook grootverbruiker van drank. In alle soorten, met een voorkeur voor wodka. Ze is op zichzelf aangewezen: haar vader zit in Londen in de gevangenis, zijn drugs dealende vriendjes houden een oogje op haar, want haar moeder woont op een naburig eiland en geeft daar zweverige cursussen. Moeder is het hippiedom nog steeds niet ontgroeit. Ze wil geen mam maar Madresh genoemd worden.
Alles ademt eenzaamheid. Marianne ontmoet een lid van de Guardia Civil: in de ogen van de vrienden van haar vader de vijand. Zij vindt hem aantrekkelijk en fantaseert over hem. Ze wordt door niemand meer vertrouwd en haar eenzaamheid wordt alleen maar groter.

Dit boek las vlot, de zinnen liepen goed, de taal was prettig en eenvoudig. Maar het was wel heel veel van hetzelfde. Toch wilde ik wel weten hoe het zou eindigen. Maar echt spijt dat het uit was: nou nee.
Het was bijna om depressief van te worden.

Boek 86: Muis

Schrijver: Gordon Reece
Jaar van publicatie: 2011
Uitg. Anthos
Vert. Inge de Heer
Oorspr. titel: Mice
Gordon Reece is een Australische schrijver van jeugd- en YA boeken

Als een muis in nood is maakt hij zich zo onzichtbaar mogelijk, rent langs de plinten, op zoek naar een veilig hol.
De hoofdpersonen in dit boek zijn muizen. Ze komen niet voor zichzelf op, maar maken zich onzichtbaar bij gevaar en doen niets om zich te verdedigen. De moeder van Shelley, Elizabeth, accepteert de scheiding van haar man onder ongunstige voorwaarden. Shelley laat zich op school pesten door haar vroegere vriendinnen. het gaat zelfs zo ver, dat ze haar haar in brand steken en ze in het ziekenhuis belandt. Toch wordt haar verhaal nog maar nauwelijks geloofd. Ze heeft alles wel in haar dagboek opgeschreven, maar die verhalen worden als verzinsels afgedaan. Als ze niet meer naar school durft, krijgt ze thuis les, zodat ze toch examen kan doen.
Elizabeth en Shelley verhuizen naar het platteland, waar de kwelgeesten van Shelley haar niet zullen vinden.
Dan breekt een man in, midden in de nacht voor Shelley's zestiende verjaardag. De muizen komen in opstand. Voor het eerst. De nasleep van deze opstand verandert hun leven volkomen.
Dit verhaal is hier en daar te akelig voor woorden en ik had moeite om die wreedheden te lezen en de onderdanigheid van de 'muizen' te begrijpen. Toch las ik door. Gefascineerd door het verhaal, dat  zeer leesbaar was met korte hoofdstukken.

Boek 85: Het meisje uit de trein

Schrijver: Irma Joubert
Jaar van publicatie: 2011
Uitg. Mozaiek, Zoetermeer
Vert. Dorienke de Vries (uit het Zuid-Afrikaans)
Oorspr. titel: Tussen stasies (Pretoria, LAPA, 2007)

Hoe verwarrend is het leven voor Gretl, het meisje dat uit de trein springt, die onderweg is naar Auschwitz. Ook haar zusje weet uit de trein te ontsnappen. Haar moeder en grootmoeder beloven ook te zullen springen, maar de opening daarvoor is te klein. De brug waarover de trein rijdt is gesaboteerd, bommen ontploffen, de trein stort in de diepte, de inzittenden komen om. Zusje is ziek en overlijdt. Gretl blijft alleen achter.
Ze wordt opgevangen in het gezin van Jakób Kowalsky, een jonge Poolse verzetsstrijder. De familie is katholiek. Gretl, nu op zijn Pools Gretz genoemd, volgt lessen aan de kloosterschool, bij de nonnen. Ze verzwijgt haar joodse afkomst.
De familie Kowalsky is arm. Na de oorlog kunnen ze niet meer voor Gretl zorgen. Jakób brengt haar naar Duitsland. Daar is een programma, waarbij Duitse weeskinderen worden geadopteerd door ouders in Zuid-Afrika. Gretz wordt aangenomen en vindt een rijke familie, die echter gereformeerd is. Gretz past zich aan en zwijgt over haar eerdere joodse en katholieke achtergrond. Zuidafrikanen houden niet van joden, katholieken en Polen. Ze verstopt het kruisje dat ze van Jakób kreeg ver in haar lade.
Jakób moet vluchten voor de communisten in Polen en hij verrekt naar Zuid-Afrika. Hij gaat daar werken als ingenieur en zoekt Gretz, die nu Grietjie heet, op.
Alle herinneringen en nachtmerries komen terug. Grietjie durft er niet over te vertellen. Ze is bang om haar nieuwe ouders te kwetsen of van haar te vervreemden.
Het einde ligt voor de hand, maar is toch zodanig geschreven, dat doorlezen de enige optie is. Een mooi geschreven boek, vol psychologische dilemma's voor het jonge meisje, dat steeds weer van naam en godsdienst moest veranderen en er nooit over kon praten. Alleen Jakób weet alle achtergronden.

The Templar: niet om door te komen

Schrijver: Paul Doherty
Jaar van publicatie: 2007
Uitg. Headline, London

Na een paar boeken, waarover ik weinig enthousiast was, nu een boek gekozen, dat ik niet eens uit kon lezen.Wat een vervelende historische roman.
In korte zinnetjes beschrijft Doherty, wie aan de kruistochten mee ging doen en waarom. Paus Urbanus had een oproep gedaan in Clermont, bij St. Nectaire, om Jeruzalem te bevrijden en de schatten veilig te stellen. Van alle kanten stroomden de kruisvaarders toe.
Het aantal namen dat genoemd werd, met iets over hun achtergrond, was zo groot, dat je al gauw niet meer wist wie wie was. Zeker: Hugh, oprichter van de Orde van Tempeliers (later) en zijn zuster Eleanor, spelen een prominente rol. Maar alles blijft zo vaag en warrig, dat ik na ruim honderd bladzijden ben gestopt. Geen touw aan vast te knopen

Boek 84: Als een blauwe vlam

Schrijver: Nora Roberts
Jaar van publicatie: 1998
Uitg. Harlequin
Vert, Els Papelard
Oorspr. titel: Secret Star (Silhouette Books, Toronto)
De Sterren van Mithra #3

Na de eerste twee delen het derde toch ook maar even gezocht. Goede lectuur voor op het strand. De derde vriendin, Grace, erfgename van een fortuin, maar zonder liefde opgegroeid bij een tante, na de dood van haar ouders, heeft de derde diamant. Zij is echter spoorloos. Het lijkt of ze dood in haar huis wordt aangetroffen, haar vriendinnen zijn al in de rouw, maar dan blijkt, dat dit Grace niet is.
Inspecteur van politie Seth staat bekend als een koude kikker. Maar natuurlijk valt hij voor Grace als hij moet onderzoeken wie achter de diamant in haar bezit en bovendien achter haar persoon aan zit.
Best aardige lectuur voor de verandering.
Het andere deel in deze bundel heb ik niet gelezen.

Boek 83: Fonkelende Sterren

Schrijver: Nora Roberts
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Harlequin
Oorspr. titel: Hidden Star (vert. Elco Bos) en Captive Star (vert. Sofia Engelsman) (Silhouette Books 1997)

Deel 1 en 2 van de Sterren van Mithra trilogie

Het was warm. Het weer vroeg om lichte lectuur en daaraan voldeed dit boek. Het was wel spannend, de hoofdpersonen waren net interessant genoeg om door te willen lezen, en het thema voor deze trilogie sprak me aan. Het is wel dwaas om twee delen van een trilogie in een boek te bundelen, zodat de lezer, als hij het hele verhaal wil lezen, op zoek moet naar deel drie. Verkooptactiek? Dan wel een hele slechte.
Een mythe over de Perzische god Mithra, god van licht en wijsheid, wiens beeld drie diamanten, gezet in een gouden driehoek draagt. De diamanten staan voor de eigenschappen liefde, kennis en barmhartigheid. De diamanten zijn blauw, groot en kostbaar.
In het eerste deel van de serie, Jonkvrouw in Nood, komt een mooie jonge vrouw binnen bij privé detective Cade Parris. Ze is haar geheugen kwijt, maar heeft een grote diamant bij zich en een tas met daarin een miljoen. Langzaam maar zeker weet Cade achter de waarheid te komen en de vrouw krijgt haar geheugen terug. Ze is Bailey James, stiefdochter van een diamantair en zelf, na zijn dood, voor een deel eigenaar van zijn bedrijf. Haar twee stiefbroers bezitten de rest. Bailey is dol op edelstenen en ontwerpt graag sieraden. Ook taxeert ze de waarde van edelstenen, reden waarom deze ster van Mithra in haar bezit is.
Ze vertrouwde haar stiefbroers niet en stuurde de andere twee diamanten aan haar hartsvriendinnen M.J. en Grace.
Al gauw wordt duidelijk, dat iemand koste wat het kost deze diamant wil hebben.
Natuurlijk voelen Bailey en Cade zich tot elkaar aangetrokken.

Ook in deel twee,Wilde Avonturen, volgen we een van de drie diamanten. Deze is in het bezit van M.J. O'Leary, eigenaresse van een Ierse pub. Ze wordt overvallen door een man, Jack Dakota, die premiejager is, en in de veronderstelling leeft, dat M.J. op borgtocht vrij is, niet van plan is de borgtocht terug te betalen en er vandoor wil gaan. Hij moet zorgen, dat ze voor de rechtbank verschijnt.
Dan worden beiden aangevallen door twee andere mannen. M.J. kiest de kant van jack. Ergens zit iemand zich erg boos te maken, dat ook deze diamant niet in zijn handen is gevallen. Er vallen nogal wat doden in de tussentijd, maar ook tussen M.J. en Jack bloeit iets moois op.

Boek 82: Hoofden op hol

Schrijver: Havank
Jaar van pubicatie: 1939 (deze versie 1980)
Uitg. Bruna

Jaren geleden kocht ik deze Bruna pocket. Ik las toen alle boeken met de Schaduw in de hoofdrol en genoot daarvan. Nu wilde ik graag weten, of ik nog zo enthousiast zou zijn. Helaas, ik werd teleurgesteld. Eerder deze week las ik een deel van de serie over Rose Gardner, een superbabbelkous, maar bij de Schaduw valt ze in het niet. Wat een gezeur. Zijn zinnen zijn zo lang en ingewikkeld, dat ik het begin al kwijt was, als ik het eind bereikte. Al snel had ik dan ook geen idee wie wie was en waarom het allemaal te doen was. En eigenlijk interesseerde dat me ook nauwelijks. Het moest ook allemaal zo enorm grappig zijn, maar mijn gevoel voor humor schoot in dit opzicht werkelijk te kort. Ik was blij, dat ik eindelijk de laatste van de met minilettertjes gedrukte bladzijde had gelezen.
Jammer.

Boek 81: Twenty-Nine and a Half Reasons

Schrijver: Denise Grove Swank
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. Bramagioia Enterproses
Rose Gardner serie #2
e-book (kindle)

Als je alleen het eerste deel van een serie leest weet je vaak nog niet genoeg over de hoofdpersoon. Daarom gaf ik Rose Gardner nog een kans.
Helaas: het werd niet beter. Ze is in deel twee nog even onnozel en praatziek. Ze wil niet, dat mensen weten, dat ze helderziende is, maar brult toch van alles uit, zodra het maar bij haar opkomt. Rose meent, dat ze die visioenen niet voor zich kan houden, maar dat probleem heeft ze niet alleen met visioenen. Rose is nogal een babbelkous.
Het begon mij danig te irriteren.
Ook nu raakt ze weer voortdurend in de problemen, want ze weet of begrijpt nauwelijks ergens iets van, en stoere mannen moeten haar weer redden. En doen dat ook.
Rose is opgeroepen om zitting te nemen in de jury bij een moordproces. In ons land bestaat jury rechtspraak (gelukkig) niet. De hoeveelheid ruimte die in dit boek is ingeruimd om allerlei dingen, die met deze jury rechtspraak te maken hadden waren nogal oninteressant en overdreven.
De politie in dit zuidelijke plaatsje in Arkansas is er ook in dit deel van de serie niet beter op geworden, de buurvrouw is nog even nieuwsgierig en conservatief.
Kortom: met twee sterren nog goed betaald. Het derde deel ga ik maar niet lezen.

Boek 80: Twenty-Eight and a Half Wishes

Schrijver: Denise Grover Swank
Jaar van publicatie: 2011
Uitg. Bramagioia Enterprises
Rose Gardner Mystery #1

Ergens in dit boek staat, dat iemand een blik werpt, die zo zoet is, dat een diabeet er last van zou krijgen. Die zelfde diabeet zou dit boek ook beter niet kunnen lezen. Het is namelijk voorzien van een vrij suikerzoet sausje.
Maar soms ben je in de stemming voor zoetigheid en dat was ik. Dus ik heb dit verhaal over de wereldvreemde Rose met plezier gelezen. Ze is vierentwintig en heeft nooit voor zichzelf gedacht. Haar moeder en haar zus regelden haar leven, vertelden wat ze wel en niet mocht of kon doen. Bovendien waren daar de buren, die alles zagen en zich overal mee bemoeiden.
De zus van Rose is wel getrouwd en heeft kinderen. Rose blijft thuis en zorgt voor haar despotische moeder.
Dan wordt Momma vermoord. Rose had zichzelf op de plaats van de vermoorde gezien in een visioen. Die heeft ze van tijd tot tijd. Nu is ze in plaats van slachtoffer verdachte. Haar buurman Joe, die ze nog nooit heeft gesproken, helpt haar, maar er is iets geheimzinnigs aan hem.
Vlak voor haar moeder vermoord werd, maakte Rose een lijstje met dingen die ze nog wilde doen voor ze sou sterven. Het lijstje was achtentwintig items lang. Joe helpt haar ook bij de verwezenlijking van een aantal van deze wensen.
Rose koopt nieuwe kleren, laat haar tante haar haar knippen en krijgt een heel ander uiterlijk. Toch blijft het onrustig in haar leven: inbrekers dringen haar huis binnen, duidelijk ergens naar op zoek.
Als ze een date heeft, waar haar zwager voor gezord heeft, wordt ze door een vreemde man min of meer bedreigd. Een van de werknemers van het restaurant beschermt haar, maar wordt een poosje later zelf vermoord gevonden.
Rose en Joe vertrouwen elkaar wederzijds nauwelijks, maar voelen zich wel tot elkaar aangetrokken.
Rose krijgt een hond, alweer iets van de lijst onmogelijkheden uit de tiojd dat haar moeder nog leefde.
Af en toe best grappig, af en toe wat aan de onnozele kant.

Boek 79: Als je het licht niet kunt zien

Schrijver: Anthony Doerr
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. The House of Books
Vert. Eefje Bosch
Oorspr. titel: All the Light We Cannot See (Scribner, 2014)

Wat een geweldig boek. En meestal ga ik met een grote boog om boeken heen, die zich in de oorlog afspelen. Maar dit zit zo goed on elkaar en is met zoveel zorg en liefde geschreven, dat je als lezer in het boek gezogen wordt.

Er zijn twee hoofdpersonen: de Duitse jongen Werner, die opgroeit in een weeshuis, waar een Franse protestante non de leiding heeft. Hij is daar samen met zijn zusje Jutta. Zijn vader is omgekomen in de mijn en voor hem ligt ook alleen een toekomst als mijnwerker. Hij moet er niet aan denken. Hij is een kind met een grote belangstelling voor vele zaken en heeft zelfs een notitieboekje met vagen,. die hij stelt. Hij knutselt een radio ontvanger in elkaar en ontvangt daar de berichten van een Fransman, die natuurkundige begrippen uitlegt aan jonge luisteraars. Werner en Jutta zijn gefascineerd door de stem van de man en door de muziek, die hij aan het eind steeds laat horen.
De andere hoofdpersoon is Marie-Laure Leblanc, dochter van de sleutelbewaarder van een museum in Parijs en blind. De zorgzaamheid en liefde van haar vader zijn indrukwekkend. Hij zorgt ervoor, dat Marie-Laure zich zelfstandig kan redden. Hij maakt een miniatuur uitvoering van de wijk, waar ze wonen, zodat zijn dochter kan voelen, hoe ze moet lopen en hoe ze haar plaats kan bepalen.
Als Parijs bezet wordt moeten vader en dochter vluchten. De directeur van het museum geeft een schat uit het museum mee: een diamant.
In Saint-Malo komen ze in huis bij de oudoom van de vader. Zijn broer, de grootvader van de vader, was degene, die de uitzendingen maakte, waar Werner naar luisterde.
Werner wordt als zestienjarige naar het front gestuurd, na eerst op een school onderwijs gekregen te hebben in gevechtstechnieken. Hij is daar echter vooral door zijn kennis van zendapparatuur. Na veel omzwervingen belandt ook hij in Saint-Malo en ontmoet Marie-Laure.
De personages gaan leven, ook de wat minder belangrijke. De oom van Marie-Laure, de grote man, waar Werner eerst mee op school zat, en waarmee hij later intensief samenwerkt, zijn zusje Jutta.

Het boek is dik, maar zodra ik erin begonnen was, kon ik niet ophouden met lezen.

Boek 78: Een schitterend ongeluk

Schrijver: Inge Ipenburg
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. The House of Books

Vijf personen, drie mannen, twee vrouwen, zijn bevriend vanaf hun eerste dag op de middelbare school. Niets lijkt tussen hen in te kunnen komen, hoezeer ook geprobeerd wordt om ze ook af en toe met anderen te laten optrekken.
De vijf lijken geen geheimen voor elkaar te hebben.
De band blijft, ook als ze ouder worden, zo nu en dan relaties aangaan. Ze blijven voor elkaar zorgen, van elkaar houden en ze denken alles van elkaar en van elkaars leven te weten.
De werkelijkheid blijkt anders, wanneer Mees en Jasper een ongeluk krijgen. Ze belanden in het ziekenhuis, de politie komt erbij en er komen allerlei zaken aan het licht, waarvan geen van de anderen iets af wist.
De broer van Mees, Sam, waarvoor ze heel lang gezorgd heeft, maar die haar steeds weer teleurstelde en die ze daarom de deur heeft gewezen, duikt ook weer op.

Het eerste deel van het boek, waarin de hoofdpersonen en hun leven worden beschreven, vond ik erg goed. De tweede helft, waarin alle raadselen ontrafeld werden, wekten wel de nieuwsgierigheid, waardoor ik bleef doorlezen, maar duurde wel erg lang en was hier en daar toch wat onwaarschijnlijk.
Al met al toch een plezierige verrassing.

Boek 77: J is for Judgment

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 1997
Uitg. Ballantine Books


Inmiddels het tiende deel van deze alfabet serie gelezen. Ze lijken steeds beter te worden. Kinsey moet iemand opsporen, die een aantal jaren geleden verongelukt scheen te zijn met zijn boot. Zijn vrouw streek het geld van de levensverzekering op, zijn collega moest de gevangenis in voor fraude. Hun bedrijf ging failliet. Het jongste zoontje van de vermiste gaat het verkeerde pad op.
Dan wordt de doodgewaande man gespot in een vakantieoord in Mexico. Kinsey moet op onderzoek uit.
In de tussentijd gaat het privéleven van Kinsey verder. Tijdens haar onderzoek ontmoet ze een echtpaar, waarvan de man genealoog is. Hij heeft in zijn bestanden een familie Kinsey, waarschijnlijk familie van 'onze' Kinsey. Ze zullen het verder uitzoeken, en al snel belt een nicht van haar naar haar kantoor. Familiebanden vormen dus een sterk thema in dit deel. Gelukkig ook wat minder geweld en geschiet.

Boek 76: Iene Miene Mutte

Schrijver: M.J. Arlidge

Jaar van publicatie: 2015

Uitg. De Boekerij, Amsterdam

Vert. Herman van der Ploeg

Oorspr. titel: Eeny Meeny (2014)

Helen Grace #1

M.J. Arlidge schrijft scenario's voor films en tv-series. Dat is te zien aan dit thrillerdebuut van zijn hand. Het is heel beeldend en indringend geschreven.
Op de achterkaft wordt het woord ijzingwekkend gebruikt en dat is precies het woord, waarmee ik dit boek zou typeren. Het is griezelig om te lezen, hoe mensen zich gedragen, wanneer ze voor onmogelijke keuzes gesteld worden. Iemand ontvoert mensen in paren. Twee slachtoffers worden vastgehouden op een plaats waar ze niet uit kunnen. Ze vinden een telefoon, een briefje en een pistool. Als een van beiden dood is, wordt de overlevende vrijgelaten. Er is geen eten of drinken.
Helen Grace, inspecteur van politie, moet uitzoeken wie dit op zijn geweten heeft. Ze wordt bijgestaan door een team, waarop ze zeer gesteld is, vooral door Mark en Charlie.
Er komen veel personen en dus ook veel namen voor in dit boek. Niet altijd eenvoudig om uit elkaar te houden. Gelukkig had ik de tijd om erin door te lezen, zodat ik wat overzicht hield. Dat lijkt me wel noodzakelijk. Maar als ik geen tijd had gehad, had ik waarschijnlijk een deel van mijn nachtrust opgeofferd. Het was zo spannend.
Het privéleven van de politiemensen speelt een belangrijke rol in het verhaal. Ook daar komen wat nieuwe namen voorbij.
Meestal ben ik het niet eens met hypes. Dit werk is zo'n hype: het schijnt zeer populair te zijn. Ik had er niet eerder van gehoord, maar voor de verandering ben ik het er nu mee eens: dit is een erg goed boek. Ik ben benieuwd naar volgende delen, met daarin weer Helen Grace.

Boek 75: Vier plus één

Schrijver: Jojo Moyes
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. De Fontein, Utrecht
Vertaling: Anne Livestro
Oorspr. titel: The One Plus One (Michael Joseph, 2014)

Alleenstaande moeder Jess, wiskundegenie dochtertje Tanzie, onaangepaste stiefzoon Nicky, een ex-man, die bij zijn moeder woont, depressief zegt te zijn en daarom niet kan werken (=geld verdienen) en dus ook geen alimentatie kan betalen voor zijn twee kinderen. Jess werkt altijd, probeert alle eindjes aan elkaar te knopen, maar heeft altijd geld tekort. Hun buren belagen Nicky, slaan hem zelfs zo in elkaar, dat hij moet worden opgenomen in het ziekenhuis.
Tanzie krijgt de kans om met een beurs op een heel goede school aangenomen te worden. Als ze bovendien naar Schotland gaat en daar aan de wiskunde olympiade meedoet, heeft ze kans, dat ze zoveel geld wint, dat ze ook inderdaad naar die school toekan.
Jess heeft geen geld om naar Schotland te reizen met de kinderen en met hun grote oude hond, Norman.
Ze werkt als schoonmaakster bij verschillende mensen, een daarvan is meneer Nicholls, een rijke IT ondernemer, die in een naburig vakantiepark een huis huurt. Hij wordt verdacht voor handel in aandelen met voorkennis en dreigt niet alleen zijn baan, maar ook al zijn bezittingen kwijt te raken en er dreigt zelfs een gevangenisstraf. Hij mag niet in de buurt van zijn bedrijf komen en omdat hij toch niets beters te doen heeft, rijdt hij Jess met haar familie naar Schotland.
Er volgen vele verwikkelingen. Droevig verhaal, maar mooi geschreven. In een keer (bijna) uitgelezen.

Boek 74: Bob de straatkat

Schrijver: James Bowen
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. The House of Books
Vert. Ed van Eeden
Oorspr. titel: A Street Cat Named Bob (Hodder and Stoughton, 2012)

Omdat ik zin had in een makkelijk en snel leesbaar boek, koos ik op mijn e-reader voor deze titel: dat moest wel aan die voorwaarden voldoen.
Dat deed het ook, maar toch verbaasde de inhoud me. Het was niet helemaal de lichte kost die ik verwachtte.
De schrijver vertelt zijn eigen verhaal. In zijn jeugd werd hij heen en weer gesleept tussen Engeland en Australië. Zijn ouders waren gescheiden, zijn moeder was geslaagd zakenvrouw, die het altijd druk had en voor James vaak onzichtbaar was. Hij deed wel zijn best vriendjes te maken, maar doordat hij dat misschien te veel deed en omdat ze steeds weer ergens anders heen gingen, lukte dat niet. Op een dag gaat hij alleen terug naar Engeland, probeert in een band de kost te verdienen, drinkt teveel en gebruikt steeds sterkere drugs, totdat hij volledig verslaafd is. Hij komt in een afkickprogramma, woont begeleid in een appartement en is nog altijd eenzaam.
Op een dag zit voor een deur in zijn flatgebouw een kat. James vraagt rond van wie het dier is, want het beest heeft duidelijk verzorging nodig. Niemand die iets van hem weet, dus James verzorgt hem, geeft hem eten en besteedt tenslotte een groot deel van zijn geld aan de dierenarts. Hij heeft eindelijk een vriend.
Over die vriendschap tussen James en Bob de kat gaat dit boek. Af en toe ontroerend om te lezen.
De moeite waard.

Blogger heeft besloten, dat ik geen veranderingen meer kan aanbrengen in het aantal gelezen pagina's. Daarom nu maar hier.De teller staat nu op 24112 blz.

Boek 73: De erfgename van Winterwood

Schrijfster: Sarah Ladd
Jaar van publicatie:2014
Uitg. Voorhoeve, Utrecht
Vert. Jetty Huisman
Oorspr. titel: The heiress of Winterwood (Thomas Nelson, Nashville TN, 2013)

Schrijfster Sarah Ladd las de boeken van Austen en de zusters Bronte altijd graag en ze wilde nu zelf proberen of ze in soortgelijke stijl zelf een boek kon schrijven, spelend in dezelfde periode. Dat werd de Erfgename van Winterwood.
De poging is redelijk geslaagd. Het boek leest vlot, de tijdgeest, bekend uit de boeken van haar voorgangsters komt ook in dit boek goed naar voren.
Toch prefereer ik nog steeds de boeken van die voorgangsters. Het verhaal was niet altijd geloofwaardig, de personages niet altijd. De uitkomst was al van afstand te voorspellen.
De uitvoering van het Nederlandse boek was wat slordig: letters waren weggelaten,. zodat er een heel ander woord kwam te staan, of een woord werd herhaald - geen goede correctie uitgevoerd? Tja: hiertegen helpt geen computer-spellingcorrectie.
Nog even een korte inhoud:
Hoofdpersoon Amelia Barrett is de erfgename uit de titel. Ze is verloofd met Edward, neergezet als een onbetrouwbaar sujet, vanaf het begin. Hij wil na hun huwelijk, dat aanstaande is, niet, dat Amelia blijft zorgen voor het dochtertje van haar vriendin, die overleden is. Amelia weigert deze zorg op te geven. Ze zoekt contact met de vader van het kind, kapitein Graham Sterling en vraagt hem ten huwelijk. Ze moet namelijk getrouwd zijn voor een bepaalde datum om de erfenis te kunnen opeisen. Graham is stomverbaasd door dit aanzoek van de hem onbekende Amelia en weigert in eerste instantie. Hij wil weer zo spoedig mogelijk terug naar zijn schip, dat voor reparatie even in Engeland is.
De oom van Amelia wil, dat ze trouwt met Edward, die hij tot zijn zakenpartner heeft benoemd. Oom en tante wonen bij Amelia in, net als hun dochter, Helena.
Dan wordt Lucy, het kind waar Amelia voor zorgt, ontvoerd en een losgeld wordt via een slordig klein briefje gevraagd. Er volgen wat lang uitgesponnen en vervelend om te lezen beschrijvingen van de zoektocht.

Boek 72: De stilte na Sarah

Schrijver: Håkan Nesser
Jaar van publicatie: 2011
Uitg. De Geus, Breda
Vert. Ydelet Westra
Oorspr. titel: Maskarna pa Carmine Street (Månpocket, Stockholm)

Als je met veel plezier boeken van een schrijver hebt gelezen in het verleden, aarzel je niet om een nog ongelezen werk mee te nemen uit de bibliotheek. Dat moet toch ook wel weer genieten worden?
Helaas.
Nesser schrijft hier meer een psychologische roman dan een spannend boek, hoewel het hier en daar wel spannend is. Maar geloofwaardig is het niet.
Een echtpaar, hij schrijver, zij beeldend kunstenaar, woont sinds kort in New York. Hun dochtertje van vier jaar, Sarah, is ontvoerd en al meer dan een jaar hebben ze taal noch teken van of over haar ontvangen. De moeder, Winnie, kan alleen nog schilderijen maken over de ontvoering, haar man, Erik, gaat naar de bibliotheek om te schrijven - zijn vrouw wil alleen zijn.
Dan ziet hij haar op een dag lopen. Thuis informeert hij, waar ze geweest is, maar ze beweert niet op de plaats geweest te zijn, waar hij haar zag. Dat herhaalt zich nog eens.
Erik kent nog weinig mensen in New York, maar in de bibliotheek waar hij dagelijks zit te schrijven ontmoet hij Mr. Edwards. Ze maken kennis en het blijkt, dat hij gepensioneerd privé detective is. De man biedt aan onderzoek te doen naar de gedragingen van Winnie.
Erik gaat zelf ook op onderzoek. Hij ontmoet (alweer: hoe toevallig) iemand, die een huis bezit in de buurt waar Winnie heen zou zijn gegaan. Hij mag daar gratis in als hij wil.
Dan volgt een alweer zeer onwaarschijnlijke en wat afgeraffelde ontknoping.
De vele zweverige gedeelten met dichtregels en helderzienden konden me ook niet bekoren.
Een teleurstelling.

Boek 71: De achtste zuster

Schrijver: Elle Eggels
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. The House of Books, Amsterdam

Ruim vijf jaar geleden las ik het eerste boek over de zeven zusters, die in het bakkershuis woonden. Ik vermoedde, dat ik het gelezen had, tenminste, want erg veel was me niet bijgebleven. Gelukkig schrijf ik op, wat ik van een boek vond en meestal ook waarom, en dat hielp mijn geheugen op te frissen.
Al snel was ik daarom ook volkomen in het verhaal. Ik werd weer betoverd door het poëtische woordgebruik van de schrijfster.
De achtste zuster is de dochter, Emma, van een van de zeven zusters, Martha. Hun relatie verloopt moeizaam. Een van de andere zusters, Christina, voedde haar op, zorgde voor haar en maakte uitstapjes met haar. De mannen in het leven van alle dames zijn vertrokken. De vader van de zeven zusters, de man van Martha en de vader van Emma (Sebastian) eveneens. De man van Emma is overleden, zij is aan hem gekoppeld door Martha, omdat hij een goede partij was, maar het was niet haar eigen keus. Haar zoon Christian is ook met de noorderzon verdwenen en wordt door de zusters doodgezwegen.
Op de begrafenis van Emma's man verschijnt Christian plotseling. Hij heeft de wereld over gezworven, enige tijd in Mexico doorgebracht en woont nu in Spanje. Emma wordt moedig en verlaat haar vertrouwde Limburg. Ze brengt een paar weken bij Christian door en later gaat ze ook naar Mexico.
Vol kleurrijke beelden beschrijft Eggels de wereld waarin ze komt en de mensen die die wereld bevolken. Prachtig gedaan. In een adem uitgelezen.
Dat schreef ik zoveel jaren geleden ook over het vorige boek.

Boek 70: De brandende brug

Schrijver: John Flanagan
Jaar van publicatie: 2007
Uitg. Gottmer Publishing Group
Vert. Laurent Corneille
Oorspr. titel: The Burning Bridge (Random House, Australia, 2005)
Deel 2 van de Grijze Jager-serie (Ranger's Apprentice)

Will, leerling van Grijze jager Halt, wordt uitgestuurd naar het land van de Kelten. Er dreigt oorlog. Morgarath heeft zijn Wargals samengebracht, ook de Skandiërs strijden aan zijn kant. Alle keltische dorpen liggen er verlaten bij: de inwoners zijn gevangen genomen.
Ook Arnaut, leerling ridder, is met de missie mee om de toestand in het land van de Kelten te onderzoeken. Ze vinden alleen een meisje, vuil en hongerig. Achtergelaten, nadat iedereen in haar gezelschap vermoord was. Ze zegt Evanlyn te heten.
Allerlei krijgslisten van Morgarath worden ontdekt door de spionnerende groep. Gilan, de Grijze Jager, oud-leerling van Halt en leider van de uitgezonden groep, gaat terug om koning Duncan te waarschuwen. De andere drie zullen in een langzamer tempo volgen. Maar dan ontdekken ze dingen, die ingrijpen noodzakelijk en vluchten onmogelijk maken.
Ze worden gevangen genomen door een groepje Skandiërs, die ook genoeg hebben van Morgarath en terug naar hun eigen mensen willen gaan. Ze nemen Will en Evanlyn mee.
Duncan wordt door Gilan op tijd gewaarschuwd en wint de veldslag, maar Morgarath wil wraak op Halt. Hij daagt hem uit voor een duel. Arnaut neemt de uitdaging aan. Intussen achtervolgt Halt Will en zijn metgezellen.
Hij is net op tijd om hun boot weg te zien varen.
Erg veel wapengekletter. Verder wel geschreven met fantasie en met een echte cliffhanger aan het eind.

Boek 69: Het slechte pad

Schrijver: Robert Galbraith (= J.K. Rowling)
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Meulenhoff Boekerij bv., Amsterdam (2016)
Vert. Sabine Mutsaers
Oorspr. titel: Career of Evil (Sphere, Great Britain)

Dit jaar lees ik extra veel boeken en om de een of andere reden worden mijn armspieren daar behoorlijk door belast: de boeken, voor zover ik ze niet als e-boek lees, zijn allemaal nogal gewichtig. Het Slechte Pad, deel drie van de serie over Cormoran Strike en zijn assistente (partner?) Robin Ellacott, telde 575 bladzijden en woog als lood. Reden om het boek zo snel mogelijk uit te willen hebben. Maar dat was niet de enige reden: ook dit deel was weer enorm spannend.
Robin ontvangt op kantoor een pakket, aan haar gericht. Inhoud: een vrouwenbeen. De zoektocht naar de afzender en dus ook naar de moordenaar van de vrouw, van wie dit been was, levert gevaarlijke situaties op en veel media aandacht. De politie is niet blij: ze voelen zich, alsof ze met Cormoran moeten wedijveren. Hij heeft ze al een paar keer te kijk gezet, omdat zij op een verkeerd spoor zaten. Op één politieman na, Wardle, wil de politie niet met hem samenwerken, integendeel: hij krijgt de verordening om uit de buurt van hun onderzoek te blijven.
Robin bereidt intussen haar huwelijk met Matthew voor. Veel zin lijkt ze er niet in te hebben en je blijft je steeds afvragen of ze niet toch voor Cormoran gaat kiezen. Maar Hij heeft een relatie met de knappe Elin. Hoewel: of daar de vonken nu helemaal van af spatten?
De seriemoordenaar slaat nog een paar keer toe en het wordt heel griezelig. Hij nadert Robin steeds meer. Cormoran probeert haar uit de buurt te houden, maar dat ervaart Robin als beledigend. Ze gaat haar eigen gang.
Er zijn een aantal verdachten, uit het verleden van Cormoran afkomstige heren, die allemaal de dader kunnen zijn. Spannend tot het eind.

Boek 68: I is for Innocent

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 1992
Uitg. Fawcett Books (1993)

De boeken over privé-detective Kinsey lijken wel steeds spannender te worden. Dit negende deel, en ook het negende deel dat ik dit jaar las, kon ik nauwelijks wegleggen voor het uit was.
Kinsey is ontslagen door de verzekeringsmaatschappij bij wie ze kantoorruimte gebruikte, in ruil voor door haar verrichte speurwerkzaamheden. Onder dezelfde voorwaarden gebruikt ze nu ruimte bij een advocaat.
Deze staat aan de vooravond van een proces tegen een man, die verdacht wordt van de moord op zijn ex. De strafzaak tegen hem heeft de man gewonnen: hij is vrijgesproken. Nu probeert Kinsey en haar werkgever er via een andere procedure voor te zorgen, dat hij niet aan het geld van zijn voormalige vrouw kan komen. Opdrachtgever is de voorganger van de verdachte, de tweede echtgenoot van de vrouw.
Alle mogelijke verwikkelingen komen langs, waarin bijna iedereen min of meer verdacht is. Kinsey lost en passant nog wat andere kleinigheden op.
Natuurlijk loopt ze zelf ook gevaar.
Haar dagelijkse beslommeringen vormen in deze serie altijd een prettig tegenwicht in alle spannende toestanden. Dat wordt dan allemaal overgoten door de humor, waar Sue Grafton heel goed in is.

Boek 67: H is for homicide

Schrijver: Sue Grafton
Jaar van publicatie: 1991
Uitg. Fawcett

In het achtste deel van deze serie moet privé detective Kinsey onderzoek doen naar verzekeringsfraude. Iemand heeft een auto ongeluk gehad en claimt nu allerlei kosten, die niet helemaal reëel lijken te zijn. Kinsey spoort haar op, vindt haar eigenlijk wel aardig en gaat samen met haar uit. Voor ze het weet zitten de twee dames samen in de gevangenis. Als ze daar uit komen, staat de broer van de vriend van Bibianna (de dame waarnaar Kinsey op zoek was) haar op te wachten. Een andere vriend van Bibianna, Jimmy Tate, met wie Kinsey ooit in de klas zat, is ook aanwezig. Een schietpartij volgt. De broer wordt neergeschoten. Vriend komt Bibianna halen, Kinsey gaat mee.
De politie heeft haar gevraagd een oogje in het zeil te houden, want ze zijn een fraude netwerk op het spoor, waarin aan de lopende bande frauduleuze claims bij verzekeringen worden ingediend.
Het blijkt weer allemaal niet zo eenvoudig en nogal gevaarlijk.
Opnieuw geschreven in de stijl van Grafton, waar ik van houd. Spannend en met humor. Heerlijke lectuur voor de zomer.