Boek 79: Als je het licht niet kunt zien

Schrijver: Anthony Doerr
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. The House of Books
Vert. Eefje Bosch
Oorspr. titel: All the Light We Cannot See (Scribner, 2014)

Wat een geweldig boek. En meestal ga ik met een grote boog om boeken heen, die zich in de oorlog afspelen. Maar dit zit zo goed on elkaar en is met zoveel zorg en liefde geschreven, dat je als lezer in het boek gezogen wordt.

Er zijn twee hoofdpersonen: de Duitse jongen Werner, die opgroeit in een weeshuis, waar een Franse protestante non de leiding heeft. Hij is daar samen met zijn zusje Jutta. Zijn vader is omgekomen in de mijn en voor hem ligt ook alleen een toekomst als mijnwerker. Hij moet er niet aan denken. Hij is een kind met een grote belangstelling voor vele zaken en heeft zelfs een notitieboekje met vagen,. die hij stelt. Hij knutselt een radio ontvanger in elkaar en ontvangt daar de berichten van een Fransman, die natuurkundige begrippen uitlegt aan jonge luisteraars. Werner en Jutta zijn gefascineerd door de stem van de man en door de muziek, die hij aan het eind steeds laat horen.
De andere hoofdpersoon is Marie-Laure Leblanc, dochter van de sleutelbewaarder van een museum in Parijs en blind. De zorgzaamheid en liefde van haar vader zijn indrukwekkend. Hij zorgt ervoor, dat Marie-Laure zich zelfstandig kan redden. Hij maakt een miniatuur uitvoering van de wijk, waar ze wonen, zodat zijn dochter kan voelen, hoe ze moet lopen en hoe ze haar plaats kan bepalen.
Als Parijs bezet wordt moeten vader en dochter vluchten. De directeur van het museum geeft een schat uit het museum mee: een diamant.
In Saint-Malo komen ze in huis bij de oudoom van de vader. Zijn broer, de grootvader van de vader, was degene, die de uitzendingen maakte, waar Werner naar luisterde.
Werner wordt als zestienjarige naar het front gestuurd, na eerst op een school onderwijs gekregen te hebben in gevechtstechnieken. Hij is daar echter vooral door zijn kennis van zendapparatuur. Na veel omzwervingen belandt ook hij in Saint-Malo en ontmoet Marie-Laure.
De personages gaan leven, ook de wat minder belangrijke. De oom van Marie-Laure, de grote man, waar Werner eerst mee op school zat, en waarmee hij later intensief samenwerkt, zijn zusje Jutta.

Het boek is dik, maar zodra ik erin begonnen was, kon ik niet ophouden met lezen.