zondag 30 juni 2019

Boek 56: The Rotter's club

Schrijver: Jonathan Coe
Jaar van publicatie: 2003
Uitg. Vintage
***
415 blz

De boeken van Jonathan Coe heb ik tot nu toe altijd graag gelezen. The Rotter's Club stond dan ook hoog op mijn te lezen lijstje. Omdat Storytel het in het bestand had, begon ik te luisteren naar dit verhaal over een groep jongeren, die proberen zich in een voor hen verwarrende wereld staande te houden. Daar is het mooiste meisje van de klas, de schrijver van de schoolkrant, de maker van minder geslaagde grappen.
Wat me niet was opgevallen, was, dat dit een verkorte voorgelezen versie was. Daar kwam bij, dat ik weinig tijd had om te luisteren, zodat ik er vaak geen touw aan vast kon knopen.
Luisterboeken blijken toch niet helemaal mijn ding te zijn.
Misschien had ik het boek in de papieren of e-versie beter gewaardeerd, nu vond ik er weinig aan.

PS: Bij nader inzien waren het nog een paar boeken meer, die ik deze maand gelezen heb. Susan Wiggs en Jojo Moyes las ik met het meeste plezier, over de door de mannen geschreven boeken was ik deze maand aanzienlijk minder enthousiast.

Boek 55: A Murderous Yarn

Schrijver: Monica Ferris
Jaar van publicatie: 2002
Uitg. Berkley
A Needlecraft Mystery #5
356 blz
***

In deel vijf van de serie met Betsy Devonshire in de hoofdrol raakt Betsy verzeild  in de wereld van de antieke auto's. Ze sponsort een van de eigenaren van zo'n vehikel, wanneer de eigenaar wil deelnemen aan een tocht tussen twee steden met een aantal van die voertuigen.
Natuurlijk is er weer een raadsel om op te lossen. Betsy stort zich er met haar gebruikelijke enthousiasme op. Ze heeft de hulo van een inspecteur van politie, die ze wel heel aantrekkelijk vindt.

De details over de antieke auto's worden door het grote aantal wat langdradig, vooral wanneer de lezer zich niet voor auto's interesseert. Verder blijft het een aardige serie.

Boek 54: Unraveled Sleeve

Schrijver: Monica Ferris
Jaar van publicatie: 2001
Uitg. Berkley
Serie: A Needlecraft Mystery #4
****
256 blz

Na het oplossen van de misdaden in de vorige drie delen van de serie is hoofdpersoon Betsie hard aan rust en verandering van omgeving nodig. Ze lijdt aan nachtmerries. Samen met Jill gaat ze meedoen aan een handwerkweek, in het koude noorden. Ze vindt de omgeving mooi en vergelijkt de kleuren om haar heen met de DMC garens uit haar winkel. Geestig. 
De dame die de lessen zou verzorgen komt niet opdagen. Betsie meent haar wel gezien en zelfs gesproken te hebben. Foto's in een handwerktijdschrift steunen haar bij die gedachte.
Ook hier wordt Betsie geen rust gegund: de docente blijkt vermoord te zijn, maar door wie? Haar ex-man, haar zoon en dochter zijn allemaal verdacht. Helder nadenken levert de oplossing van ook dit raadsel op.
De serie blijft aardig. Alle verwijzingen naar diverse soorten handwerk geven er iets extra's aan.
Mooie zomerse lectuur.

Boek 53: Dolores Dolly Poppedijn

Schrjver: Thomas Olde Heuvelt
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. CPNB
Maand van het Spannende boek=cadeau
93 blz
***

Na het lezen van recensies over het werk van Olde Heuvelt vermoedde ik, dat hij geen boeken naar mijn smaak zou schrijven. Nu gaf de CPNB een boekje uit als cadeautje in de spannende boekenweken van juni. Ik kreeg het bij een paar andere boeken die ik kocht en las het werkje in een dag uit.
Als ouders een baby verliezen is dat een traumatische ervaring, vooral voor de moeder. Charlotte, die haar dochtertje Dolores heeft verloren, is al opgenomen geweest, maar mocht gelukkig weer naar huis, onder toezicht van een maatschappelijk werkster. Charlotte probeert zo normaal mogelijk te doen, maar stiekem probeert ze een pop tot leven te wekken, om de plaats van verloren baby in te nemen.
Het boek is een lange weergave van de gedachten van Charlotte. Soms op rijm, en niet altijd goed te volgen. Een zekere spanning is er wel, maar toch voelde ik me bevestigd in mijn vermoeden: het was geen boek voor mij. Het was warrig en vaag en hier en daar moeilijk te begrijpen. In het begin maakte dat het doorlezen moeilijk, maar daar hoopte je nog op een spannende, duidelijke afloop. Helaas, die kwam ook niet.
Jammer.

Boek 52: Alles tussen jou en mij

Schrijver: Susan Wiggs
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Harper Collins
Vert. Tasio Ferrand
Ooerspr. titel: Between You and Me
****
416 blz.

Als het neefje van Caleb een ernstig ongeluk krijgt, moet hij naar het ziekenhuis in de stad. In de Amish gemeenschap waar ze wonen is opname in een ziekenhuis niet gebruikelijk en Caleb neemt de gemeenschap tegen zich in, wanneer hij besluit toch met de helikopter naar het ziekenhuis te vliegen. Niet voor niets heeft hij zijn broer aan diens sterfbed beloofd goed voor de kinderen te zullen zorgen.
In het ziekenhuis ontmoeten zij Reese Powell, assistent arts. Haar ouders zijn zeer succesvolle kinderartsen en zij pushen Reese om in hun voetsporen te treden. Zij voelt daar echter niet voor.
Zowel Caleb als Reese wil de mensen van wie ze houden niet teleurstellen, maar hunkeren ernaar hun eigen plannen te maken en niet de wensen van anderen, hoe goed bedoeld ook, na te leven.
Dat schept een band tussen beiden.
Vooral de beschrijving van het leven onder de Amish-bevolking was lezenswaardig, maar ook de inwendige strijd van Caleb en Reese maakte dit tot een boek, dat ik nauwelijks weg kon leggen.
Goed gedaan.

Boek 51: Nachtmuziek

Schrijver: Jojo Moyes
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. De Fontein
Vert. Annemarie Verbeek
Oorspr. titel: Night Music
384 blz.
****

Hoofdpersonage in deze Nachtmuziek is een oud, krakkemikkig huis, dat op een prachtige plek staat. Het wordt bewoond door een oude, knorrige man. Zijn buren zorgen met overgave voor hem. Zij hebben hun oog laten vallen op het huis, de eigenaar heeft beloofd, dat zij het van hem zullen erven.
Als hij is overleden blijkt, dat hij het heeft nagelaten aan zijn enig overgebleven familielid, violiste, weduwe en moeder van twee kinderen. Zij trekken in het huis en de buurman, die zich ontpopt tot een onbetrouwbaar, egoïstisch sujet, neemt de verbouwing op zich. Hij gebruikt daarvoor zijn eigen verborgen agenda.
De boeken van Jojo Moyes zijn altijd een plezier om te lezen. De personages zijn goed beschreven en het zijn mensen, met wie je meeleeft of aan wie je een grondige hekel krijgt

Boek 50: Ik, Robot

Het is vandaag de laatste dag van juni en ik bedacht, dat ik geen enkele van de boeken die ik in juni heb gelezen hier besproken heb. Ik las er zes en zal snel nog even schrijven wat ik ervan vond.

Schrijver: Isaac Asimov
Jaar van publicatie: 2017 (deze editie)
Uitg. Het Spectrum
Vert. Leo H. Zelders
Oorspr. titel: I, Robot
271 blz.
**

In 2017 was Ik, Robot het cadeau van de Bibliotheek, tgv de actie Nederland Leest. Bijna twee jaar lag het op mijn stapeltje te lezen boeken en steeds belandde het weer onderaan de stapel: ik kon er geen zin in krijgen en voelde zelfs een soort tegenzin in het onderwerp.
Nu moest het er toch van komen en ik las, met enige tegenzin, het boek uit.
Het kostte me nog meer moeite dan verwacht. Het is misschien goed geschreven, maar het onderwerp kon me niet voldoende boeien, de opbouw in verschillende verhalen leidde me af, technische toekomstfantasieën wisten me niet bij het verhaal te houden.
Daarbij was het boek uitgevoerd in superkleine lettertjes en op zulk dun papier, dat ik steeds meer dan één bladzijde omsloeg en me afvroeg, waarom ik het verhaal nu al helemaal niet meer begreep.
Het is wel knap om zo’n toekomstbeeld te schetsen (ik bleef aan Jules Verne denken), maar ik lees liever iets anders.
1