Schrijver: Niccolò Ammaniti
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Lebowski, Amsterdam
Vert. Etta Maris
Oorspr. titel: Anna (Giulio Einaudi editore s.p.a., Torino, 2015)
Sicilië 2020. Alle volwassen zijn gestorven, geveld door een virus. Alleen kinderen jonger dan veertien jaar zijn nog in leven. Er is geen elektriciteit, geen drinkwater, geen voedsel.
Anna is alleen overgebleven met haar broertje Astor. Haar moeder, als skelet, versierd met getekende figuurtjes op al haar botten, ligt in haar kamer op bed, de kamer is een soort heiligdom. Moeder heeft een schrift 'met belangrijke dingen' nagelaten en Anna probeert zich daaraan te houden. Ze moet haar broertje leren lezen.
Overleven is niet eenvoudig. Voorraden raken op. Gevaar dreigt overal. Anna en Astor, gedwongen door de omstandigheden, proberen het vasteland van Italië te bereiken. Misschien leven daar nog wel 'grote mensen'.
Het boek is deprimerend en angstaanjagend. Niet echt om vrolijk van te worden. Ik had moeite het uit te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten