Schrijver: M.J. Arlidge
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. De Boekerij, Amsterdam
Vert. Herman van der Ploeg
Oorspr. titel: Eeny Meeny (2014)
Helen Grace #1
M.J. Arlidge schrijft scenario's voor films en tv-series. Dat is te zien aan dit thrillerdebuut van zijn hand. Het is heel beeldend en indringend geschreven.
Op de achterkaft wordt het woord ijzingwekkend gebruikt en dat is precies het woord, waarmee ik dit boek zou typeren. Het is griezelig om te lezen, hoe mensen zich gedragen, wanneer ze voor onmogelijke keuzes gesteld worden. Iemand ontvoert mensen in paren. Twee slachtoffers worden vastgehouden op een plaats waar ze niet uit kunnen. Ze vinden een telefoon, een briefje en een pistool. Als een van beiden dood is, wordt de overlevende vrijgelaten. Er is geen eten of drinken.
Helen Grace, inspecteur van politie, moet uitzoeken wie dit op zijn geweten heeft. Ze wordt bijgestaan door een team, waarop ze zeer gesteld is, vooral door Mark en Charlie.
Er komen veel personen en dus ook veel namen voor in dit boek. Niet altijd eenvoudig om uit elkaar te houden. Gelukkig had ik de tijd om erin door te lezen, zodat ik wat overzicht hield. Dat lijkt me wel noodzakelijk. Maar als ik geen tijd had gehad, had ik waarschijnlijk een deel van mijn nachtrust opgeofferd. Het was zo spannend.
Het privéleven van de politiemensen speelt een belangrijke rol in het verhaal. Ook daar komen wat nieuwe namen voorbij.
Meestal ben ik het niet eens met hypes. Dit werk is zo'n hype: het schijnt zeer populair te zijn. Ik had er niet eerder van gehoord, maar voor de verandering ben ik het er nu mee eens: dit is een erg goed boek. Ik ben benieuwd naar volgende delen, met daarin weer Helen Grace.
Op de achterkaft wordt het woord ijzingwekkend gebruikt en dat is precies het woord, waarmee ik dit boek zou typeren. Het is griezelig om te lezen, hoe mensen zich gedragen, wanneer ze voor onmogelijke keuzes gesteld worden. Iemand ontvoert mensen in paren. Twee slachtoffers worden vastgehouden op een plaats waar ze niet uit kunnen. Ze vinden een telefoon, een briefje en een pistool. Als een van beiden dood is, wordt de overlevende vrijgelaten. Er is geen eten of drinken.
Helen Grace, inspecteur van politie, moet uitzoeken wie dit op zijn geweten heeft. Ze wordt bijgestaan door een team, waarop ze zeer gesteld is, vooral door Mark en Charlie.
Er komen veel personen en dus ook veel namen voor in dit boek. Niet altijd eenvoudig om uit elkaar te houden. Gelukkig had ik de tijd om erin door te lezen, zodat ik wat overzicht hield. Dat lijkt me wel noodzakelijk. Maar als ik geen tijd had gehad, had ik waarschijnlijk een deel van mijn nachtrust opgeofferd. Het was zo spannend.
Het privéleven van de politiemensen speelt een belangrijke rol in het verhaal. Ook daar komen wat nieuwe namen voorbij.
Meestal ben ik het niet eens met hypes. Dit werk is zo'n hype: het schijnt zeer populair te zijn. Ik had er niet eerder van gehoord, maar voor de verandering ben ik het er nu mee eens: dit is een erg goed boek. Ik ben benieuwd naar volgende delen, met daarin weer Helen Grace.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten