Jaar van publicatie: 2011
Uitg. De Geus, Breda
Vert. Ydelet Westra
Oorspr. titel: Maskarna pa Carmine Street (Månpocket, Stockholm)
Als je met veel plezier boeken van een schrijver hebt gelezen in het verleden, aarzel je niet om een nog ongelezen werk mee te nemen uit de bibliotheek. Dat moet toch ook wel weer genieten worden?
Helaas.
Nesser schrijft hier meer een psychologische roman dan een spannend boek, hoewel het hier en daar wel spannend is. Maar geloofwaardig is het niet.
Een echtpaar, hij schrijver, zij beeldend kunstenaar, woont sinds kort in New York. Hun dochtertje van vier jaar, Sarah, is ontvoerd en al meer dan een jaar hebben ze taal noch teken van of over haar ontvangen. De moeder, Winnie, kan alleen nog schilderijen maken over de ontvoering, haar man, Erik, gaat naar de bibliotheek om te schrijven - zijn vrouw wil alleen zijn.
Dan ziet hij haar op een dag lopen. Thuis informeert hij, waar ze geweest is, maar ze beweert niet op de plaats geweest te zijn, waar hij haar zag. Dat herhaalt zich nog eens.
Erik kent nog weinig mensen in New York, maar in de bibliotheek waar hij dagelijks zit te schrijven ontmoet hij Mr. Edwards. Ze maken kennis en het blijkt, dat hij gepensioneerd privé detective is. De man biedt aan onderzoek te doen naar de gedragingen van Winnie.
Erik gaat zelf ook op onderzoek. Hij ontmoet (alweer: hoe toevallig) iemand, die een huis bezit in de buurt waar Winnie heen zou zijn gegaan. Hij mag daar gratis in als hij wil.
Dan volgt een alweer zeer onwaarschijnlijke en wat afgeraffelde ontknoping.
De vele zweverige gedeelten met dichtregels en helderzienden konden me ook niet bekoren.
Een teleurstelling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten