Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Prometheus
Tot nu toe wilde ik me niet wagen aan het lezen van Brusselmans. Totdat ik deze drie boeken over inspecteur Zeik en zijn collega's tegenkwam in de bibliotheek. Toch maar eens proberen.
Mijn vooroordeel bleek juist: seksistische opmerkingen op alle bladzijden, vrouwonvriendelijke eveneens. Maar ook: een originele manier van dingen opschrijven. De manier waarop de gedachten afdwalen en dan na verloop van tijd toch weer op het beginpunt terug komen. Het 'enthousiasme' waarmee Brusselmans het werk van de moordbrigade beschrijft: het bestaat voornamelijk uit wachten tot iemand anders iets doet. Van dat wachten worden ze dan ook nog erg moe. Maar het moet gezegd: de moord op twee meisjes, die dood werden aangetroffen in een parkje in Gent, werkplaats van Zeik, El Bazaz, Compas, Broekgat en hun baas Übertrut, werd opgelost.
Onverwacht amusant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten