dinsdag 27 juli 2010

Boek 36: Grasshopper

Schrijver: Barbara Vine (pseudoniem van Ruth Rendell)
Jaar van publicatie: 2001
Uitg. Penguin Books
Oorspr. uitgave: Viking 2000

De thrillers van Ruth Rendell kan ik meestal wel waarderen. Als Barbara Vine schrijft ze wat meer psychologisch getinte thrillers.
Misschien komt het door die insteek, maar ik vond hier echt helemaal niets aan. Zo saai!
Pas na bladzijde 250 (van de 535) gebeurde er wat, het verhaal was bovendien weinig geloofwaardig. Een aantal jonge mensen, dropouts, wonen min of meer samen op de bovenverdieping van een Londense woning. Silver, de zoon van de eigenaren van deze woning, huurt deze flat van zijn ouders, die meestal elders verblijven en zich duidelijk niet interesseren voor wat er in hun huis gebeurt. Ze zwerven over de daken van Londen en zien daar van alles. Op zekere avond ook het ondergedoken echtpaar, dat het nieuws al enkele dagen beheerst, omdat ze hun pleegkind hebben ontvoerd. Ze willen hem adopteren, maar krijgen daar geen toestemming voor.
Dan komen Silver en zijn vriendin Clodagh hen te hulp.

zaterdag 24 juli 2010

Boek 35: De val van Rome

Schrijver: Adrian Goldsworthy
Jaar van publicatie: 2009
Uitg. Ambo, Amsterdam
Oorspronkelijke titel: The Fall of the West. The Slow Death of the Roman Superpower (Uitg. Weidenfeld & Nicholson)
Vertaling: Pieter de Smit en Carola Kloos

Het heeft even geduurd, maar nu heb ik het toch eindelijk uit: Rome is gevallen! Het lezen ervan heeft bijna een jaar geduurd - vorig jaar begon ik er meteen in, nadat ik het had gekocht, maar de romans kregen steeds voorrang.
Het was ook geen eenvoudige lectuur. De hele Romeinse geschiedenis kwam langs. Als je daar alleen wat oppervlakkige kennis over hebt, is dat heel veel. Wat een moorden, intriges, bedrog, oorlog! Meer dan in welke thriller dan ook. Maar ja, dit is een geschiedenisboek en dat leest toch anders. Hoe goed Goldsworthy ook schrijft. De laatste weken heb ik iedere dag een aantal bladzijden gelezen en zo kwam ik er toch door. In het laatste hoofdstuk komt een samenvatting van het antwoord op de vraag hoe Rome nu eigenlijk ten val kwam. In de epiloog trekt de schrijver een lijn naar de huidige tijd (Amerika) en naar het Victoriaanse Engeland. Grote rijken, met veel invloed. Lopen ze ook het gevaar ten onder te gaan (Victoriaans Engeland, waar de zon niet onderging, is al verdwenen)? Boeiend. Deze hoofdstukken maken het hele boek voor mij de moeite waard.

donderdag 15 juli 2010

Boek 34: Lohengrins Grabgesang

Schrijver: Edgar Noske
Jaar van publicatie: 2004
Uitg. Goldmann, München
Oorspr. uitg. Emons, Keulen, 2001

Met veel kennis van en oog voor details uit het leven in de Middeleeuwen heeft Noske dit boek geschreven. Bovendien was de humor waarmee dit gebeurde heel plezierig.

Kleef, in het jaar 1350. Anna Zwerts, de dochter van de waard, is vermoord. Verdacht wordt haar ex-vriend, Marco di Montemagno, een in Kleef wonende Lombardijn. Samen met de zus van Anna probeert hij de moord op te lossen. Een raadselachtige Franse ridder komt ze daarbij uiteindelijk ook te hulp.

De beschrijving van de verschillende 'belangrijke' figuren uit de stad worden kleurrijk beschreven. Je ziet ze bijna voor je. Je ruikt ze ook bijna, want geuren beschrijven kan Noske ook heel goed en dat doet hij met regelmaat.

Niet alleen de Klever notabelen worden beschreven. Ook de familie Wannemeker, loonwevers, komen in het verhaal voor:
De met stro bedekte hut van de Wannemekers lag samen met een half dozijn andere buiten de stadsmuren aan de Weversstraat, die zich tussen de Heidelberger Poort en de Kavarinerpoort uitstrekte. Hier woonden alleen loonwevers, die allen hard werkten in dienst van Jan van Wissel. Ze konden hun scamele brood alleen verdienen als alle gezinsleden meewerkte. Bij de Wannemekers was Philipp verantwoordelijk voor het kaarden van de ruwe wol, terwijl Nehle aan het spinnewiel zat. Piet bediende het aan de wand hangende weefraam. Aan het tweede spinnewiel, dat in een hoek stond en stof stond te vangen, had de vrouw van Piet, Lisbeth, gewerkt, tot ze in de voorlaatste winter aan de tering was gestorven. (Vrij vertaald)
Noske heeft nog veel meer boeken geschreven, dus we hebben weer een schrijver om aan de lijst favorieten toe te voegen.

dinsdag 13 juli 2010

Boek 33: Zusje

Schrijver: Camilla Läckberg
Jaar van publicatie: 2008
Uitg. Anthos, Amsterdam
Oorspronkleijke titel: Olycksfågeln (Forum, Stockholm 2006)
Vertaling: Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel.

Al enige tijd wilde ik een boek lezen van Camilla Läckberg, maar het kwam er steeds niet van. Nu zag ik dit in de bibliotheek en nam het mee. Een succes: ik las het achter elkaar uit.

Het is een echte Zweedse thriller. De hoofdpersonen worden niet alleen tijdens hun werk gevolgd, maar hebben ook een privéleven.

De mensen op het politiebureau van Tanumshede hebben het druk. Patrik, hoofdpersoon, en Martin gaan naar een auto ongeluk. De omstandigheden waaronder dit gebeurd is, maken Patrik wat onrustig: hij heeft er vraagtekens bij, zonder duidelijk te kunnen zeggen waarom. Hij gaat dus een en ander uitzoeken.

Tegelijkertijd worden in Tanumshede opnamen gemaakt voor een real life soap. Deelnemers zijn oude bekenden van de Zweedse televisiekijkers: de meesten hebben eerder meegedaan aan andere real life programma's, als Big Brother, enz.
Een van de deelneemsters wordt dood aangetroffen. Ook dat moet uitgezocht worden door Patrik en zijn mensen.

Vooral de kijkjes achter de schermen bij het tv-programma, en wat het zoal teweeg brengt in een plaatsje als Tanumshede, maakten dat het verhaal boeide, en dat maakte het ook anders dan andere Zweedse thrillers die ik tot nu toe las. Ook de problemen, die Patrik had met zijn drukke werkzaamheden, terwijl hij op het punt stond om te gaan trouwen met Erica, zijn vriendin, hielden het verhaal levend.

Een spannend boek, met een niet zo geloofwaardig einde, dat je op een paar kilometers afstand aan zag komen. Toch ga ik meer lezen van Läckberg.

zaterdag 3 juli 2010

Boek 32: Jacoba, Dochter van Holland

Schrijver: Simone van der Vlugt
Jaar van publicatie: 2009
Uitg. Anthos

Het leven van Jacoba van Beieren was niet eenvoudig. Ze was vijf jaar toen ze zich verloofde met Jean, negen jaar en Frans troonpretendent. Ze trouwt met hem, en is al weduwe op 15-jarige leeftijd.
Als vrouw was je in de vijftiende eeuw niet handelingsbekwaam, dus er brak een machtsstrijd uit om haar gebieden over te nemen. Ze wordt opnieuw uitgehuwelijkt, maar Jan van Brabant blijkt niet de meest betrouwbare echtgenoot. Jacoba wordt ook door andere familieleden bedrogen en bedreigd. Een derde echtgenoot blijkt eveneens weinig betrouwbaar.

Simone van der Vlugt heeft hiermee een prettig en snel leesbaar boek geschreven.