zondag 15 februari 2009

Judith leest ook


Judith kwam logeren en vond in onze boekenkast een boek. Dit vond ze ervan:
Titel: Een weekend met een gaatje
Schrijver: Geronimo Stilton
Het was een heel leuk boek, met hele leuke letters. Dat was af en toe wel een beetje moeilijk om te lezen. De plaatjes zijn ook heel mooi getekend, vooral de mondjes zijn vaak heel mooi.

Het verhaal gaat over een muis, die baas is van een krant. Hij heeft een assistente, die hem heeft opgegeven voor een rollerskaterace. Hij kon dat eerst helemaal niet, maar toen kwam hij opeens bij allemaal geheime weggetjes. Hij wint steeds, maar dat vindt hij eigenlijk helemaal niet leuk. Hij haalt de knopjes waarmee hij de skates moet besturen steeds door elkaar. Hij moet op het groene knopje drukken om te remmen, maar hij drukt steeds op het rode, en dan gaat hij steeds sneller. Zo beleeft hij veel avonturen.

Judith came to stay the night and found a book on our bookshelves. This is what she thought about it.

Title: Un assurdo weekend per Geronimo (English title unknown)
Author: Geronimo Stilton.

It was a very nice book with nice letters. That meant it was a bit hard to read now and then. The pictures have been drawn quit good, especially the mouths are very well drawn. The story is about a mouse, who is the boss of a newspaper. He has an assistent who has entered him for a rollerskaterace. At first he didn't know at all how to skate, but then suddenly he gets at all kind of secret little paths. He wins all the time, and actually doesn't like that at all. He mixes up the buttons he has to press to work the skates. He has to press the green button to brake, but he presses the red one all the time and then goes faster and faster. Like that many adventures happen to him.

woensdag 11 februari 2009

Boek 9 en 10: Een nieuweling in de stad

Al jaren, waarschijnlijk al vanaf 1987, toen deze cassette werd uitgegeven, staat deze serie boeken van Simenon bij mij op de boekenplank. Ik had al veel Maigrets gelezen, maar was ook benieuwd naar de psychologische romans van Simenon. Daarvan schreef hij er meer dan van de Maigrets.
Tot nu toe was het er niet van gekomen ze te lezen.
De actie om dit jaar eens wat meer boeken te gaan lezen dan in voorgaande jaren, heeft me doen besluiten ook met deze cassette eens een begin te maken, dus ben ik maar eens begonnen met het eerste deel van de vijftien, dus het rechteroor van Simenon zogezegd.

Many years this series of books by Georges Simenon has been on my bookshelf, probably since 1987, when they were published as this series. I had read many Maigret books, but wanted to see what Simenon's psychological novels were like. He wrote more of these than of the Maigrets.
Up till now I hadn't read them.

My plan to read more books this year than the past few years made me look at this series again, so I started with book one of the fifteen in the series, Simenon's right ear, so to say.
De naam van het boek: Een nieuweling in de stad (Un nouveau dans la ville), geschreven in 1950.

Title of the book: (in French) Un nouveau dans la ville. I don't know an English title.

Het is het verhaal van een wijk in een Amerikaans stadje (wat me verbaasde, want tot nu toe speelden de boeken van Simenon zich meestal in Frankrijk af), waar iedereen iedereen kent, vaste gewoonten heeft en daarvan ook vooral niet afwijkt. In een van de plaatselijke café's komt altijd hetzelfde groepje mensen op vaste avonden bij elkaar. Charlie is de eigenaar van de bar en kan met iedereen opschieten.
Dan, op een donkere avond komt een vreemdeling zijn bar binnen. Het is niet duidelijk wie of wat hij is en wat hij komt doen. De man neemt zijn intrek in het plaatselijke pension, komt alle dagen wat drinken bij Charlie, en heeft ook verder iedere dag zijn vaste bezigheden.
De spanning, veroorzaakt door de onbekendheid van de man, die duidelijk een valse naam heeft opgegeven, stijgt. Vooral Charlie probeert achter de identiteit van de man te komen.
De afloop is verrassend.

This is the story of a small town in America, on the Canadian border. This surprised me, because most of the books I read by Simenon are situated in France. In this town everybody knows everybody and has his set ways. In one of the local bars the same people meet at the same times every week. Charlie owns this bar and gets on with everybody.
Then, one dark evening, a stranger enters his bar. It isn't clear who or what this man is and what he wants in this town. The man stays in the local hotel, has a drink at Charlie's every day, and spends all his days in the same way.
Tension grows because of the curiosity of the people to know more about this man, who clearly gave a false name. Especially Charlie wants to know the identity of the man.
The end is surprising.

Ik vond het een echte Simenon. De dialogen, die soms een bladzijde besloegen, waren kort, het tempo laag. In het opbouwen van de spanning toont Simenon zich altijd weer een meester. En het was vreemd: ik zag overeenkomsten met het vorige boek dat ik las: de blanke Amerikaanse familie, die in een dorp in Kongo komt wonen en daar onrust veroorzaakt onder de bewoners en de vreemdeling in deze stad, die daar hetzelfde veroorzaakt. Boeiend.

I found this a real Simenon. The dialogues, which often took a whole page, were short, the pace slow. Simenon is a master in building up the tension. And it was strange: I saw parallels with the book I read before this: the white American family, that came and lived in a village in Congo and causes unrest among the people who lived there and the stranger in this town who does the same there. Interesting.

Dit boekje was een cadeau tijdens de week van de filosofie. Het was dun, maar dat wil niet zeggen, dat het snel gelezen was. En hier uitleggen, waarover het precies gaat, is ook al niet eenvoudig. In het kort gaat het over de vraag, waarom bekende mensen door, vaak, een van hun bewonderaars vermoord worden. De schrijfster, een nederlandse filosofe, heeft daar diverse ideeën over en het is heel interessant die te lezen. De moeite waard!
Ooit, lang geleden, heb ik een ander boek van deze schrijfster gelezen, en kon er niet doorkomen. Nu moet ik dat (De Wetten) toch nog maar eens lezen.

This book was a present during the Week of the Philosphy a while ago. The book was thin, but that didn't mean it was soon read. And explaining in a few words here what the book is about, isn't easy either. In short it is about the question why famous people are murdered, often by one of their admirers. The author, a Dutch philosopher, has several ideas about that and it is very interesting to read them. Worth reading!
Long ago I read another book by this author and couldn't get into it. Now I'll have to try and read this book (The Laws - I don't know if it was translated in English) once more.




zaterdag 7 februari 2009

Een nieuwe blog voor de boeken!

Omdat mijn andere blog, 'Weverannie knits and spins' meer bedoeld is om mijn textiele activiteiten in te beschrijven, heb ik besloten mijn boekbesprekingen over te hevelen naar een tweede blog. Lijkt me duidelijker.
Because my first blog, 'Weaverannie knits and spins' was meant to describe my textile activities, I've decided to start another one especially to write about the books I've read.

Gister heb ik het achtste boek van dit jaar uitgelezen. Het was een indrukwekkend boek. Niet alleen omdat het zo dik was, maar omdat de inhoud ervan me erg bezighield.
Yesterday I finished reading the eighth book of this year. It was impressive. Not just because it was a very thick book, but because the story kept me busy: I couldn't put down the book very well.

Titel: De gifhouten bijbel, van Barbara Kingsolver.
Het is het verhaal van een Amerikaanse familie, waarvan de vader als evangelist is uitgezonden naar Kongo. De vier dochters zijn om beurten de vertellers van het verhaal. Dat wordt op een geweldige manier gedaan: de karakters van de vier meisjes komen duidelijk naar voren. Ook hier weer heb ik bewondering voor de vertaler, want ook dit boek moet buitengewoon moeilijk te vertalen geweest zijn. De taal die gebruikt wordt is bijzonder en vaak erg mooi en vindingrijk.
Title: The poisonwood bible, by Barbara Kingsolver.
It's the story of an American family, where the father is sent to Congo as an evangelist. His four daughters take turns in telling what happens to them there. This is done in a great way: the girls' characters are clearly described in this way. Again I admire the translator, because this book again must have been very difficult to translate. The language used is exceptional and often very beautiful and inventive.


Het is geen vrolijk verhaal. De vader is zo bezeten van de gedachte, dat hij iedereen moet bekeren, dat hij iedere realiteit uit het oog verliest. Intussen proberen zijn vrouw en dochters te overleven. Als dat niet meer lukt vlucht de moeder met haar dochters door het oerwoud, maar slechts een van hen bereikt met haar de VS.
It is not a happy story. The father is so possessed by the thought he has to convert everybody that he forgets about all reality. In the mean time his wife and daughters try to survive. When the don't really succeed in that any more the mother flies with her daughters through the jungle, but only one of them reaches the US with her.

Dan worden vanuit de verschillende gezichtspunten de gebeurtenissen in Kongo beschreven en het is verschrikkelijk om te zien, dat er in al die jaren nog zo weinig veranderd is. Het is ook schrikwekkend hoezeer mensen, die uit eenzelfde achtergrond komen kunnen verschillen in hun kijk op dingen.
Then, from the different viewpoints, the happenings in Congo through the years are described and it's awful to see how little has changed in all these years. It's also frightening to see how much people with the same background can differ in the ways they look upon things.


Een boek dat het waard is gelezen te worden door heel veel mensen.
A book that is worth being read by many.