Boek 88: Water en vuur

Schrijver: Françoise Bourdin
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Van Holkema en Warendorf
Vert. Jaap Sietse Zuiderveld
Oorspr. Titel: D'eau et de feu
320 blz.
***

Ruim twee jaar geleden las ik dit boek al, gaf er maar twee sterren aan en was duidelijk niet enthousiast. Toen ik het onlangs meenam uit de bibliotheek zag ik niets bekends en, nog merkwaardiger: tijdens het lezen kon ik me er niets van herinneren. Op GR zag ik, dat ik het al eerder gelezen had!
Veel indruk had het niet nagelaten. Mijn waardering was deze keer wel groter: drie sterretjes, hoe onsympathiek de vader Angus en zijn vreselijke Franse geluks ( geld-) zoekster Amélie ook nog steeds waren.
Ik verbaasde me over de illustratie op de omslag: in het verhaal komt maar één meisje voor, nl. dochter Kate. Op de omslag staan er twee. Wie stellen dat voor? Is het Kate in jonge en volwassen versie? Ik heb geen idee. 

Dit schreef ik twee jaar geleden: 

Niet eerder las ik een boek van deze Franse schrijfster. Ze schijnt populair te zijn en vele boeken op haar naam te hebben.
Dit verhaal over een Française, Amélie, die door haar Engelse man wordt verlaten, loopt over van egoïstische en op geld beluste, luie individuen, waarvan Amélie met afstand de ergste is. Door list en bedrog weet ze te trouwen met een oudere Schot, eigenaar van een landgoed in Schotland, twee distilleerderijen en een spinnerij. Met haar vier kinderen reist ze met hem mee naar Schotland.
In de zoon van Angus, haar man, ziet ze een rivaal: als hij er niet meer zou zijn, zouden zij en haar kinderen alles erven. Ze heeft op slag een hekel aan Scott, haar stiefzoon.
Haar drie zoons stammen duidelijk van moeder af: ze zijn lui, zoeken ruzie en proberen met niets doen veel te verdienen. Gelukkig is daar het jongste kind van Amélie, dochter Kate. Heel voorspelbaar: Kate en Scott vallen voor elkaar. Natuurlijk hebben ze zelf niets in de gaten, tenminste niet, dat de liefde wederzijds is.
Vader Angus kan Amélie niets weigeren. Hij is te bang voor een verder leven zonder vrouw. Maar hij laat Amélie zijn zus, die de huishouding al jaren voor hem doet en zijn neef, die het landgoed beheert, als vuil behandelen. Het zal best een goede man zijn, maar wat een slappeling.