Boek 88: Water en vuur

Schrijver: Françoise Bourdin
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Van Holkema en Warendorf
Vert. Jaap Sietse Zuiderveld
Oorspr. Titel: D'eau et de feu
320 blz.
***

Ruim twee jaar geleden las ik dit boek al, gaf er maar twee sterren aan en was duidelijk niet enthousiast. Toen ik het onlangs meenam uit de bibliotheek zag ik niets bekends en, nog merkwaardiger: tijdens het lezen kon ik me er niets van herinneren. Op GR zag ik, dat ik het al eerder gelezen had!
Veel indruk had het niet nagelaten. Mijn waardering was deze keer wel groter: drie sterretjes, hoe onsympathiek de vader Angus en zijn vreselijke Franse geluks ( geld-) zoekster Amélie ook nog steeds waren.
Ik verbaasde me over de illustratie op de omslag: in het verhaal komt maar één meisje voor, nl. dochter Kate. Op de omslag staan er twee. Wie stellen dat voor? Is het Kate in jonge en volwassen versie? Ik heb geen idee. 

Dit schreef ik twee jaar geleden: 

Niet eerder las ik een boek van deze Franse schrijfster. Ze schijnt populair te zijn en vele boeken op haar naam te hebben.
Dit verhaal over een Française, Amélie, die door haar Engelse man wordt verlaten, loopt over van egoïstische en op geld beluste, luie individuen, waarvan Amélie met afstand de ergste is. Door list en bedrog weet ze te trouwen met een oudere Schot, eigenaar van een landgoed in Schotland, twee distilleerderijen en een spinnerij. Met haar vier kinderen reist ze met hem mee naar Schotland.
In de zoon van Angus, haar man, ziet ze een rivaal: als hij er niet meer zou zijn, zouden zij en haar kinderen alles erven. Ze heeft op slag een hekel aan Scott, haar stiefzoon.
Haar drie zoons stammen duidelijk van moeder af: ze zijn lui, zoeken ruzie en proberen met niets doen veel te verdienen. Gelukkig is daar het jongste kind van Amélie, dochter Kate. Heel voorspelbaar: Kate en Scott vallen voor elkaar. Natuurlijk hebben ze zelf niets in de gaten, tenminste niet, dat de liefde wederzijds is.
Vader Angus kan Amélie niets weigeren. Hij is te bang voor een verder leven zonder vrouw. Maar hij laat Amélie zijn zus, die de huishouding al jaren voor hem doet en zijn neef, die het landgoed beheert, als vuil behandelen. Het zal best een goede man zijn, maar wat een slappeling.

Boek 87: De Mulo

Schrijver: Wim Daniëls
Jaar van ublicatie: 2018
Uitg. Prometheus
***
190 blz.

Een goede poging om de geschiedenis van de Mulo te beschrijven, maar net als bij het vorige boek van Daniëls over de Lagere School, lag de nadruk op de katholieke Mulo in de zuidelijke provincies van Nederland.
Wij, in het noordwesten, zaten op een openbare ulo. Mulo’s waren katholiek of christelijk. Ook andere dingen herkende ik beslist niet in het verhaal. Toch maakten de vele dingen die ik wel herkende en die me interesseerden, dat ik het boek met plezier heb gelezen.

Gelezen op 21 oktober

Boek 86: De Lagere School

Schrijver: Wim Daniëls
Jaar van publicatie: 2017
Uitg. Prometheus
***
242 blz.

Leuk boek over de lagere school, die ik aan den lijve heb ervaren: in de beschreven periode zat ik op de lagere school en later stond ik er voor de klas. Toch was het niet helemaal het feest der herkenning, waarover anderen in hun commentaren schreven. Het leven op de vooral beschreven grote, katholieke jongens en meisjesscholen, meestal ook in het zuiden van het land, week toch echt wel af van mijn kleine lagere dorpsschool, met twee lokalen, ieder met drie klassen erin. In mijn klas was ik het enige meisje. Gymnastiek? Zwemles? Gescheiden voor jongens en meisjes? Ik zou het toen niet bedacht hebben (en miste het ook niet). Natuurlijk was er wel veel herkenbaars in het boek en ik heb het met plezier gelezen. Nu eens kijken wat Daniëls over de ulo schrijft. Gelezen op 18 oktober

Boek 85: Hanging by a thread

Schrijver: Monica Ferris
Jaar van publicatie: 2003
Uitg. Berkley Books
***
283 blz

In de handwerkwinkel Crewel World van Betsy wordt vlijtig gewerkt. De klanten komen bij elkaar en roddelen er op los. Als het dak van de zaak reparatie nodig heeft, huurt Betsy een aannemer in, maar ontdekt snel, dat er roddels over de man de ronde doen. Jaren geleden zou hij twee mensen vermoord hebben. Betsy gelooft daar niets ven en gaat, zoals gewoonlijk op onderzoek uit. Er werd wel heel veel herhaald, het werd zo nu en dan een beetje saai. En al die namen van ontwerpers van borduurwerken, hoef ik ook niet zo nodig te weten. Verder wel weer ontspannende, snel lezende lectuur. Gelezen op 20 oktober

Boek 84: Monica Ferris:

Schrijver: Monica Ferris
Jaar van publicatie: 2009
Uitg. Berkley Books
***
256 blz

De eerste vijf delen van deze serie had ik gelezen en toen viel deel dertien in mijn handen: geen probleem, het was prima te begrijpen: Betsy heeft nog steeds haar handwerkwinkeltje, ze heeft nog steeds dezelfde assistenten en klanten en ze lost nog steeds moorden op. Ook hier, waar al snel weer een dode valt, die niet vermoord lijkt te zijn (maar het natuurlijk wel is). Het speurderswerk is eigenlijk maar bijzaak. We leren van alles over zwart/wit borduurwerk, over bierbrouwen en over het houden van een optocht voor Halloween. Best aardige lectuur, maar deze wilde me niet overal zo boeien. Gelezen op ,12 oktober

Boek 83: De Nachtroos

Schrijver: Lucinda Riley
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. Xander
Vert. Willemien Werkman
Oorspr. titel: The Midnight Rose

Lucinda Riley is een meester in het beschrijven van verschillende tijden en culturen in één boek. Dat heeft ze ook nu weer gedaan: we zijn als lezer afwisselend in de tegenwoordige tijd, waar op een Engels landgoed een film wordt opgenomen, die zich zo'n honderd jaar geleden afspeelt. Hoofdpersoon in een Amerikaanse actrice, erg beroemd, maar nog net iets minder dan haar verloofde, een aan drank en drugs verslaafde acteur. Hij vraagt haar kort voor haar vertrek naar Europa ten huwelijk, maar zij weet niet zo zeker of ze wel met de relatie wil doorgaan. Hij laat echter in alle kranten publiceren, dat ze gaan trouwen, zodat de pers onmiddellijk op haar nek springt als ze in Engeland arriveert. Om zich te beschermen neemt ze haar intrek op het van de wereld afgesloten landgoed, waar de film wordt opgenomen. Ze maakt kennis met de bewoners van het landgoed, een wat merkwaardige adellijke heer en zijn huishoudster, die wel heel beschermend optreedt tegen haar baas. Ook arriveert een man uit India,, die brieven van zijn grootmoeder heeft, waarin ze schrijft, dat ze op het landgoed heeft gewoond. Natuurlijk beschrijft Riley die periode. Langzamerhand beleven we het verhaal van de grootmoeder, dat zich afwisselend afspeelt in Engeland en India. Geweldig boek. Opnieuw. Gelezen op 10 oktober

Boek 82: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrino

Schrijver: Ransom Riggs
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. Clavis
Vert. Tine Poesen
Oorspr. titel: Miss Peregrine's Peculiar Children
***
383 blz


Als je de keus hebt tussen altijd jong blijven en dezelfde dag eindeloos opnieuw te beleven of gewoon ouder te worden en het leven te leven met alle ups en downs die erbij horen?
Als je moet kiezen tussen jezelf en anderen te verdedigen en te vechten of te vluchten?
Dat zijn de dilemma’s waartussen Jakob, een Amerikaanse zoon van rijke ouders, die zich niet al te zeer om hem bekommeren, moet kiezen. Hij trekt veel op met zijn opa Abe, die door velen vreemd gevonden wordt. Hij vertelt over vroeger. Hoe hij als Joodse jongen uit Polen moest vluchten en opgroeide in een weeshuis op een eiland voor de kust van Wales. Dat weeshuis werd geleid door mevrouw Peregrine en bevolkt door kinderen met bijzondere gaven, waar niemand in de tegenwoordige tijd in kan geloven.
Opa leeft in angst: de monsters zullen hem en zijn kleinzoon komen halen. Jake moet naar het eiland gaan. Daar zal hij veilig zijn.
Als opa inderdaad door een monster gedood wordt besluit Jakob naar het eiland te gaan. Ook hij wordt naar een psychiater gestuurd, omdat getwijfeld wordt aan zijn verstand, maar gaat toch op zoek.
Zijn zoektocht levert bovengenoemde dilemma’s op.
Een moeilijk, maar interessant, thema. Toch kostte het me moeite door te blijven lezen. Waar dat precies door kwam valt moeilijk te zeggen. Het verhaal was goed geschreven, met duidelijk uitgebeelde personages. Maar de bijzondere kinderen warenwel erg bijzonder, het weer in de tegenwoordige tijd altijd slecht en de wegen altijd modderig.
Na alle lovende recensies die ik ooit las had ik meer van dit boek verwacht.

Gelezen op 1 oktober

Boek 81: Onder de Italiaanse zon

Schrijver: Santa Montefiore
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Meulenhoff
Vert. Erica Feberwee
Oorspr. titel: The Temptation of Gracie
***
400 blz

Het kost me steeds weer moeite de boeken van Santa Montefiore al te zeer te waarderen: bijna iedere keer vallen ze tegen. Zo ook deze lofzang op Toscane, het Italiaanse eten, en, zoals al aangeduid in de titel, de Italiaanse zon. Jaren geleden woonde en werkte hoofdpersoon Gracie in Italië. Haar dochter en kleindochter weten daar helemaal niets van. Dochter heeft het altijd druk met haar baan in Londen (Gracie woont in West Engeland), en kleindochter Anastasia kent haar oma nauwelijks. Ze hebben alle drie weinig contact met elkaar. Dan besluit Gracie plotseling naar Italië te gaan voor een kookcursus op een Toscaans kasteel. Dochter en schoondochter gaan mee. Eindelijk hebben ze tijd voor elkaar en de geheimen komen boven tafel. De liefde, in alle verschijningsvormen, speelt een hoofdrol. Beetje zoet allemaal. Toch wel aardige lectuur. Glimlachen moest ik om de manier waarop vriendin Flappie werd neergezet: ik zag het potentaat voor me. Erg grappig (tot je zo iemand tegenkomt) Gelezen op 26 september

Boek 80: Moord op de moestuin

Schrijver: Nicolien Mizee
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Nijgh & Van Ditmar
***
240 blz.

De man van schrijfster Judith heeft een hartaanval gehad en moet rust houden. Omdat de buren luidruchtig aan het verbouwen zijn besluiten ze een huisje te huren op een rustige plek.
Die vinden ze op het landgoed van twee oude schoolvriendinnen.
Hoewel: rustig? Er gebeuren nogal wat vreemde dingen en er lopen veel merkwaardige personen rond. Een deel van het landgoed is verhuurd aan een vereniging van volkstuiniers. Hun aantal ia de laatste jaren gedaald. Als er minder dan tien zijn vervalt het huurcontract.
Er hangt ook nog een raadsel rond het landgoed: de vorige eigenaar, de vader van de vriendinnen, is op een dag plotseling verdwenen.
Na een veelbelovend begin, met humor geschreven en met goede beschrijvingen van alle vreemde vogels die rondlopen in de tuinen, viel het boek toch wat tegen. Teveel herhaling, beetje saai aan het eind.

Gelezen op 22 september

Boek 79: Terug naar Rome

Schrijver: Nicky Pellegrino
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. De Fontein
Vert. Jolanda te Lindert
Oorspr. titel: When in Rome
***
318 blz.

Serafina woont met haar moeder en twee zusjes in een krappe flat in Rome. Ze zorgt voor haar zusjes en het huishouden. Alle vier zijn vol bewondering voor de zanger Mario Lanza en als hij naar Rome komt om een film op te nemen, gaan de zusjes kijken. Vooral Carmela, die vaak als straatzangeres optrad, droomde ervan ooit voor hem te zingen en even beroemd te worden als hij. Maar Serafina gaar deel uitmaken van zijn huishouden: ze wordt de persoonlijke verzorgster van zijn vrouw Betty. Zo komt ze in een voor haar volkomen vreemde wereld, vol glamour en schone schijn. Er wordt een goed beeld geschetst van het leven van Maro Lanza en van wat veel roem met een mens doet. En met zijn omgeving. Met veel inlevingsgevoel geschreven. Gelezen op 19 september

Boek 78: A week in Paris

Schrijver: Rachel Hore
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Simon & Schuster
472 blz.
****

Violiste Fay gaat met haar orkest optreden in Parijs. In haar ogen is ze daar nog maar één keer eerder geweest: tijdens een schoolreis. Maar net als toen voelt de stad bekend. Hoe kan dat?
Vijfentwintig jaar eerder is Kitty, de moeder van Fay, ook in Parijs geweest. Ze vond er haar grote liefde en kreeg er een kind.
De verhalen van moeder en dochter komen samen in de zoektocht die Fay tijdens haar week in Parijs onderneemt. Wat ze ontdekt is een aangrijpende geschiedenis, waarin ze de geheimen uit haar verleden blootlegt. Het is het verhaal van de verschrikkingen van WO I, in het bezette Parijs.
Het was deprimerende, maar heel goed geschreven lectuur, maar ik heb steeds meer moeite om deze oorlogsboeken te lezen. Toch belanden ze op een of andere manier steeds weer in mijn te lezen boeken stapel. En kan ze niet wegleggen als ik eenmaal begonnen ben ze te lezen. Triest word je ervan

Gelezen op 13 sept.

Boek 77: Het Rosie resultaat

Schrijver: Graeme Simsion
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Luitingh-Sijthoff
Vert. Linda Boeder
Oorspr. titel: The Rosie result
***
368 blz.

Het kostte me moeite mijn gedachten bij het boek te houden. Er waren teveel namen, teveel gebeurtenissen, die in vorige delen al voorkwamen. Maar het was al lang geleden dat ik die vorige delen gelezen had en ik kon me daarvan niet veel meer herinneren. Bovendien maakte dat wat ik toen las, dat ik nu dacht, dat het een herhaling van zetten was. Nu is het de zoon van Don en Rosie, elf jaar oud, die dezelfde problemen tegenkomt als zijn vader in de vorige delen. Het leidde tot oneindige herhalingen en dat maakte het lezen tot een vrij saaie bezigheid. Tegenvallend. Gelezen op 7 september

Boek 76: Rose Harbor voor altijd

Schrijver: Debbie macomber
Jaar van publicatie: 2017
Uitg. De Boekerij
Vert. Nellie keukelaar-van Rijsbergen
Oorspr. titel: Sweet Tomorrows
***
352 blz.

Het glazuur sprong bij het lezen bijna van mijn tanden: zoveel zoetigheid. Mark is vertrokken naar Syrië. Jo Marie hoort niets van hem en maakt zich ongerust.
Ze verhuurt een kamer aan een onderwijzeres, die haar helpt in de b&b. Natuurlijk heeft ook zij problemen, net als de gasten, die verschijnen, en op iedereen heeft de Inn een weldadige invloed. Toch: teveel zoetigheid voor mij. Een volgend deel zou ik waarschijnlijk niet lezen.

Gelezen op 3 september

Boek 75: Andersen

Schrijver: Charles Lewinsky
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Atlas Contact
Vert. Elly Schippers
Oorspr. titel: Andersen
****
432 blz.

In het begin was ik heel enthousiast over dit verhaal. Het was origineel, zat prima in elkaar, was goed geschreven ( maar van Lewinsky had ik niet anders verwacht). Maar al lezende deprimeerde de inhoud me zo erg, vond ik het jongetje dat de hoofdpersoon was, zo vreselijk, dat verder lezen me moeite kostte.
Aan het eind hoop je dan, dat hij nog wat tot inkeer zal komen, maar helaas.
Goed geschreven vreselijk boek dus.

Boek 74: De erfenis van de zussen

Schrijver: Katherine Webb
Jaar van publicatie: 2011
Uitg. De kern
Vert. Annemarie Verbeek
Oorspr. titel: The legacy
431 blz.
****

De zussen Erica en Beth erven het grote landhuis van hun grootmoeder, waar ze als kind vele vakanties doorbrachten. Ze speelden dan met hun neefje Henry en met Dinny, de zoon van een rondtrekkende familie, die hun tenten mogen opslaan op het landgoed. Als Henry spoorloos verdwijnt, komen de meisjes niet meer terug op het landgoed. Erica gaat op zoek naar wat er gebeurd is in die tijd, wanneer ze terugkomt om haar erfenis te bekijken. Ze ontdekt, dat er nog meer geheimen waren in de familie. Wie was haar betovergrootmoeder Caroline eigenlijk? De meisjes kenden haar als de stokoude, knorrige, zwijgzame dame, maar weten niet veel over haar. De hoofdstukken spelen zich in het huidige Engeland af, maar ook in het Amerika van begin twintigste eeuw. Heel goed geschreven en de wisselende perspectieven maken het boek extra interessant. Niet alle personages waren sympathiek, maar toch kon je begrip voelen voor Caroline. Beth blijft een wat vage figuur. Mooi boek. Gelezen op 27 augustus

Boek 73: Tophit

Schrijver: Jill Mansell
Jaar van publicatie: 1993
Uitg.Sijthoff
Vert. Ytje Holwerda
Oorspr. titel: Kiss
****
336 blz

Een heerlijk boek, waarbij ik geregeld in de lach schoot. En dat voor iemand die niet van humoristische boeken houdt.
Het is het verhaal over Izzy en haar wijze teenerdochter Katerina. De rollen zijn een beetje omgekeerd dus. Izzy wordt aangereden door Gina, die net te horen heeft gekregen dat haar man haar verlaat voor een ander en nu blind is van verdriet. Izzy is na hat ongeluk haar baantje, haar twee minnaars en iets later, ook haar huis kwijt.
Katerina regelt dat wel even.
De boeken van Jill Mansell zijn meestal een genot om te lezen en ook dit zorgde voor enkele uren vrolijk, zomers leesplezier.  

Gelezen op 23 augustus

Boek 72: The Songbird

Schrijver: Marcia Willett
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Bantam Press, London
****
285 blz.

Een prettig leesbaar feelgood verhaal over een ingewikkelde samengestelde familie in het zuidwesten van Engeland. Iedereen heeft zo zijn eigen geheimen en redenen om die geheim te houden.
Het verhaal speelt zich af op een grote verbouwde boerderij, waarin ieder zijn eigen appartement heeft. De ouder wordende eigenaar Frances bekijkt het allemaal vanuit zijn raam op de bovenverdieping van de oorspronkelijke boerderij. 

Gelezen op 20 augustus.

Boek 71: De Fluisterman

Schrijver: Alex North
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Ambo/Anthos
Vert. Ernst de Boer en Ankie Klootwijk
Oorspr. titel: The Whisper man
****
416 blz.

Een boek vol mensen, mannen vooral, die twijfelen aan zichzelf. Een inspecteur van politie, die al jaren speurt naar de seriemoordenaar van een aantal kinderen. Hij zit gevangen, maar het laatste slachtoffertje is nooit gevonden en de moordenaar lacht hem uit.
Een weduwnaar verhuist met zijn zoontje naar een huis, dat ooit bekend stond al het ‘spookhuis’. Het lijkt er inderdaad te spoken. De vader heeft het gevoel tekort te schieten t.o.v. zijn zoontje. Te meer, wanneer hij zich aangetrokken voelt tot de moeder van een van de klasgenootjes van zijn zoon.
Er hangt voortdurend spanning in de lucht, zonder precies aan te geven, waar dat precies in ligt. Het is daarom moeilijk op te houden met lezen: je wil weten, waar dit allemaal heen zal gaan.
Knap debuut van Alex North.

Gelezen op 17 augustus.

Boek 70: De avond is ongemak

Schrijver: Marieke Lucas Rijneveld
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Atlas Contact
212 blz
****

Het eerste hoofdstuk van het boek waarin ik begon na De Avond is ongemak, eindigde met het volgende citaat: ....een verlangen om gezien te worden. Opgemerkt te worden. Liefde te ontvangen. Dat wil ieder kind, diep van binnen. Het had de korte inhoud van ‘ongemak’ kunnen zijn. De oudste zoon van een streng gereformeerd gezin gaat schaatsen, zakt door het ijs en verdrinkt. Zijn familieleden reageren daar allemaal op hun eigen manier op. De ouders merken hun nog levende kinderen nauwelijks meer op, en zij glijden langzaam af in hun wanhoop, hun gevoel niet meer geliefd te zijn, tekort te schieten. Aangrijpend. Ik had iets moeten overwinnen om dit boek te gaan lezen: het sprak me totaal niet aan. De kaft vond ik lelijk, de auteur kwam bij interviews wat al te merkwaardig over. Maar alle kritieken waren zo lovend, dat ik toch begon te lezen. En vond het goed! Ondanks alle ellende stond er iets van humor in, die de zwaarte van het verhaal draaglijker maakte. De zinnen waren mooi. Een meevaller dus en ik voeg me in het koor van lovende critici.

Boek 69: Magneet

Schrijver: Lars Saabye Christensen
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. De Geus
Vert. Martin Mars
Oorspr. titel: Magnet
**

Ik was al eerder gestopt met dit boek, maar probeerde het toch nog eens. Een boek telt bij mee mee, als ik minimaal honderd bladzijden gelezen heb. Daar zat ik ruim boven. En nog steeds was er helemaal niets gebeurd.
Een Noors student is verliefd op een studente, die bij hem in de flat woont. Zij studeert kunstgeschiedenis, hij literatuur.
Dit boek zal zeker ook tot die vorm van kunst behoren: meestal is dat niet aan mij besteed. Niet om door te komen. Daar kwam bij, dat het een dik boek was. Een erg dik boek. 791 pagina’s. Dat weegt. Na een kwartier lezen had ik pijn in mijn handen. Her was alsof je een grote baksteen in de lucht moest houden.
Jammer maar helaas: dit boek gaat terug naar de bieb.

Gestopt met lezen op 7 augustus, na 120 bladzijden.

Boek 68: Christy Lafter: De bijenhouder van Aleppo

Schrijver: Christy Laferti
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. Mozaiek
Vert. Ernst Bergboer
Oorspr. titel: The Beekeeper of Aleppo

*****
336 blz.

Hartverscheurend verhaal over de Syrische vluchteling Nuri Ibrahim en zijn vrouw Afra. Hun zoontje is omgekomen bij een bomaanslag. Sindsdien is Afra blind. Nuri hield bijen in Syrië, samen met zijn neef Mustafa. Die is al eerder gevlucht en houdt nu bijen in Yorkshire. Nuri wil zich bij hem voegen. Zijn moeilijke reis, zo goed beschreven door Christy Leftery, vormt de inhoud van dit boek.
De schrijfster werkte in de vluchtelingenopvang in Griekenland. Ze hoorde de huiveringwekkende verhalen aan en, terug in Engeland, besloot er een boek over te schrijven.
Met, wat mij betreft, veel succes. 

Gelezen op 11 augustus

Boek 67:Daniël Cole: De Wolven

Schrijver: Daniël Cole
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. Luitingh-Sijthoff
Vert. Josee Koning
Oorspr. titel: Endgame
348 blz

Uitgelezen op 7 augustus 2019

Wat ik over deel twee schreef geldt ook voor deel drie: te veel drukte, te veel personages, voor mij te onbegrijpelijk. Af en toe dacht ik het verhaal te gaan waarderen, maar dan zat ik plotseling weer in een andere tijd of een andere omgeving. Dat werd ook veroorzaakt, doordat bet boek in mijn e-versie geen alinea’s kende en het pas na even nadenken duidelijk werd waar ik nu weer terechtgekomen was. Hoe verzint een schrijver zoveel ellende bij elkaar. Niet mijn boek, niet mijn serie.

Boek 66. Marionet

Schrijver: Daniël Cole
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Luitingh-Sijthoff
Vert. Josee Koning
Oorspr. titel: Hangman
400 blz.

Het was al enige tijd geleden, dat ik het eerste deel, Ragdoll, van de serie las. Daarover was ik, volgens de door mij geschreven recensie, niet helemaal enthousiast, maar omdat ik zoveel verslagen las van mensen, die dat wel waren, en omdat ik ook deel drie inmiddels via een abonnement in mijn bezit had, begin ik er aan.
Langzaam kwam het verhaal en de personages weer bij me boven. Maar het zijn zoveel gebeurtenissen, het zijn zoveel personages. Ik kon het allemaal niet uit elkaar houden en begreep het verhaal maar half.
In de hoop, dat in deel drie alles duidelijk zou worden las ik dit deel uit. Opnieuw een cliffhanger en een vaag ontevreden gevoel bij mij achterlatend.

Dit was wat ik schreef na het lezen van het boek op 8 augustus. Het kwam er tot nu nooit meer van om ook hier op mijn blog bij te houden, wat ik zoal gelezen heb. Omdat je dan toch het overzicht een beetje kwijtraakt, zal ik proberen hier op te noemen wat ik sindsdien gelezen heb.