Boek 42: Don't want to miss a thing

Schrijver: Jill Mansell
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. Headline review
****
420 blz.

De boeken van Jill Mansell zijn altijd een waar genoegen om te lezen. Lekker voorspelbaar, niet te moeilijk allemaal, maar met net genoeg spanning erin om door te lezen. Relaties mislukken, andere komen er voor in de plaats. Iedereen blij en gelukkig, de lezers incluis. Prettig, zo nu en dan

Boek 41: Jas van belofte

Schrijver: Jan Siebelink

Jaar van publicatie: 2019

Uitg. CPNB

93 blz. 

*

Het lukt niet erg, dit jaar, met de witte Nederlandse mannelijke schrijvers. Het boek van de een irriteert me nog meer dan dat van de ander. Als de CPNB, die bedoeld is voor het stimuleren van het lezen en de verkoop van Nederlandstalige boeken, en die voor dat doel jaarlijks een boekje, speciaal voor de boekenweek geschreven, cadeau geeft aan de lezers, dan verwacht je op zijn minst een boek, dat door velen gewaardeerd en begrepen kan worden.
Helaas: geen van beide was het geval bij dit werkje van Siebelink. Ik begreep het niet of nauwelijks en waardering kon ik er al helemaal niet voor opbrengen. Wat een corvee om die paar bladzijden die het telde uit te lezen. Wat een zeurende oude man. Had hij de dingen wel goed gedaan in zijn leven? Beetje laat om daarover op je sterfbed na te denken. En ach, die beeldspraak met die jas... Niet aan mij besteed. Helaas.

Boek 40: De tweeling van Summerbourne

Schrijver: Emma Rous
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. Luitingh Sijthoff
Vert. Mariëtte van gelder
Oorspr. titel: The au pair
****
408 blz
Bookchoice

Seraphine is in haar jeugd vaak geplaagd: ze zou niet echt deel uitmaken van de familie waarin ze opgroeide.Nu haar vader kort gelezen is overleden, gaat ze vragen stellen. Waarom is er nergens een aanwijzing dat zi en haar tweelingbroer inderdaad de kinderen van haar ouders zijn? Waarom herinnert haar oudere broer zich eigenlijk weinig van de familieomstandigheden en van de au pair, die voor hem zorgde toe hij klein was, maar die na de geboorte van de tweeling spoorloos verdween en nooit mer teruggezien werd? Welke rol speelde hun grootmoeder bij de dood van hun ouders? Welke waarde kon gehecht worden aan het verhaar, dat zij en haar broertje 'wisselkinderen' waren? Kinderen dus, die de elfen hebben achtergelaten in ruil voor de 'echte' kinderen van een familie. Wat is er geworden van de huisvriend die vaak op bezoek kwam?
De spanning wordt langzamerhand opgebouwd. Als lezer vermoed je wel hoe het zal zitten, maar het verhaal is zo spannend geschreven, dat het heel prettig leesbaar is.

Boek 39: Crewel World

Schrijver: Monica Ferris
Jaar van publicatie: 1999
Uitg. Penguin
245 blz.
***
A Needlecraft mystery #1

Na een aantal boeken, die nogal wat leestijd vergden, wilde ik nu graag even iets gemakkelijks en snels. 'Cosy mysteries' zijn daar geschikt voor. De eigenaresse van een handwerkwinkel wordt dood aangetroffen in haar winkel, die helemaal overhoop is gehaald. Haar zuster, die net bij haar is ingetrokken en alle schepen van haar vorig leven achter zich heeft verbrand, gelooft niet, dat haar zuster bij een gewone inbraak is omgekomen, maar denkt, dat ze vermoord is. Maar door wie? Margot, het slachtoffer, was geliefd bij iedereen.
Toch blijft zuster Betsy doorvragen en zij lost uiteindelijk het raadsel op.

Vijf jaar geleden las ik dit boek en schreef ik bovenstaande. Vreemd genoeg herinnerde ik me weinig van het verhaal, maar las het opnieuw met plezier. Ik heb nog drie delen op de plank liggen (ook al gelezen) en ga die binnenkort ook herlezen. Monica Ferris heeft een plezierige schrijfstijl. De inwoners van het dorp, waarin het verhaal zich afspeelt, worden goed weergegeven. Het telpatroon achterin het boek van het porseleinen paard, dat een rol speelt in het verhaal, is een aardig extraatje.

Boek 38: Bevrijding

Schrijver: Elizabeth Jan Howard
Jaar van publicatie:
Uitg. Atlas/Contact
Vert. Inge Kok
Oorspr. titel: Casting off
De Cazalets #4
****
624 blz.

Deel vier van de Cazalets was zo mogelijk nog mooier dan de vorige drie. Ook dit deel beluisterde ik via Storytel en het was soms wat ingewikkeld om alle personages weer te herkennen: het waren er nogal veel en dat vind ik altijd lastig bij luisterboeken. Bovendien was het al weer enige tijd (en ook enige andere - dikke - boeken geleden) sinds ik deel drie had gelezen. Ook had ik vaak geen tijd om te luisteren en dat kwam de herkenbaarheid van de personages niet ten goede. Toch was ik weer snel in het verhaal en herkende iedereen weer.
De schrijfster geeft zo gedetailleerd weer wat er allemaal gebeurt, dat het is of je er bij bent, of je iedereen persoonlijk kent. Je wilt weten, hoe het verder gaat met iedereen, hoe ze zich verder ontwikkelen. En dan blijf je luisteren.
Ik heb ervan genoten en ben benieuwd naar het vijfde en laatste deel.

Boek 37: Het moordend testament

Schrijver: Jonathan Coe
Jaar van publicatie: 2013 
Uitg De Bezige Bij 
Vert. Marijke Emeis
Oorspr. titel: What a carve up!
*****
542 blz

Coe schreef al eerder over de rijke familie Winshaw, afkomstig uit een onherbergzaam gebied in het Engelse Yorkshire. Dit deel speelt zich af in de jaren tachtig. Margaret Thatcher is premier. Er wordt alom bezuinigd. Maar de Winshaws worden steeds rijker, hebzuchtiger en meedogenlozer. Michael Owen, een jonge onbekende schrijver, krijgt de opdracht een kroniek te schrijven over de familie. Hij heeft geen idee waar of van wie die opdracht afkomstig is. Maar het honorarium is aanzienlijk en hij heeft toch niet veel anders te doen.
Zo maakt hij kennis met broer en zus Roddy en Hilary, respectievelijk kunsthandelaar en schrijfster van columns. Roddy vertegenwoordigt alleen knappe kunstenaressen, die met hem naar bed gaan. Hun kunst interesseert hem niet. De stukjes van Hilary zijn niet erg waarheidsgetrouw.
Mark zit in de wapenhandel, Dorothy in de bio-industrie, waarbij ze uiterst wrede technieken hanteert, om er (nog) beter van te worden. 
Op deze manier beschrijft Coe de misstanden, die hij waarneemt. Hij doet dat op een geweldige manier. Hij kan een verhaal zo vertellen, dat je niet kan stoppen met lezen. Het verhaal vliegt heen en weer in tijd en plaats, dan weer lees je plotseling iets, dat je meent al eerder in het boek gelezen te hebben. Dat klopt ook, want herhaling is een van de door Coe gebruikte kunstjes. Het boek is verrassend, knap, onthutsend en er zijn nog talloze andere namen voor te verzinnen.

Boek 36: Altijd het bruidsmeisje

Schrijver: Lindsey Kelk
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. De Boekerij
Vert.: Ella Vermeulen
Oorspr. titel: Always the bridesmaid
***
367 blz.

Niet al te interessant boek over drie hysterische vriendinnen. Een daarvan gaat trouwen en heeft een groot aantal belachelijke wensen voor haar bruiloft. De tweede organiseert 'events', waaronder bruiloften. Haar vriendin heeft haar gevraagd haar bruiloft te organiseren. In haar vrije tijd en gratis, natuurlijk. Ook is zij uitgenodigd bruidsmeisje te worden op dat feest, net als vriendin nummer drie, die in scheiding ligt.
Herhaaldelijk komt bij het lezen de vraag op, waarover een mens zich allemaal druk kan maken, of wil maken - normale mensen hadden de vreselijke event-organiseer baan met de vreselijke manager, al lang opgezegd en de onmogelijke eisen van klanten niet allemaal geprobeerd uit te voeren. En zo waren er nog wel een paar irritante voorvallen.
Hoofdpersoon Maddie fungeert zo ongeveer als kop-van-jut, en laat dat ook gebeuren. Ze probeert angstvallig aan de man te komen, maar kiest daarbij ook weer de foute kandidaat. Beetje voorspelbaar. En net als bij de meeste boeken die humoristisch bedoeld zijn, nogal irritant.

Boek 35: Rode sneeuw in december

Schrijver: Simone van der Vlugt
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. Anthos

Een paar jaar geleden las ik het boek van Simone van der Vlugt over Jacoba. Dat boek maakte indruk op me en toen het om de een of andere reden een paar keer ter sprake kwam op diverse plaatsen, besloot ik nog eens wat van deze schrijfster te lezen. Rode sneeuw in december stond al in mijn WIL lijst, het stond op de plank in de bibliotheek, dus niets weerhield me het te gaan lezen.
Of toch: de mini mini lettertjes waarin het gedrukt was! Gelukkig waren ze vrij scherp afgedrukt, dus het viel niet al te erg tegen
Het verhaal van het artsengezin van Andries, Lideweij en hun kinderen, was zo boeiend, dat je het ook wilde lezen. Hoe bekend het verhaal van de 80-jarige oorlog, dat iedereen op de lagere school bij de ‘vaderlandse geschiedenis’ kreeg voorgeschoteld: hier werd het op een zo beeldende manier verteld, dat je de wapens hoorde kletteren en de angst en het verdriet om al die verliezen van de mensen voelde.
Zaken werden ook van verschillende kanten belicht: er is niet altijd één waarheid. Wie kan je vertrouwen? Wat is goed en wat niet? Kon je wel zaken doen met de vijand, de Spanjaarden?
Een ander deel van het boek dat me erg boeide was de beschrijving van de Leidse lakenindustrie. Ook de beschrijving van de rol die steden speelden, die ik persoonlijk heel goed ken (ik zat op school in Hoorn en Alkmaar en vierde jarenlang dat in Alkmaar de Victorie begon) sprak me erg aan.
Daarbij komt de schrijfstijl van Van der Vlugt: ze is zonder meer een goed verteller van verhalen, met een groot inlevings- en beeldend vermogen. 

Boek 34: Het Goede leven

Schrijver: Annegreet van Bergen
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Atlas Contact

De jaren na WO II staan centraal in het tweede boek van Annegreet van Bergen over ‘Het goede leven’. Het waren de jaren, waarin ook ik mijn jeugd doorbracht, naar school ging, werkte, trouwde en een gezin stichtte.
Wat heb ik genoten van dit boek! Het was een feest van herkenning: o ja, zo gebeurde dat bij ons thuis ook! En: dat voorwerp hadden wij ook, maar ik was het helemaal vergeten. Ook verbazing: is dit werkelijk nog maar zo kort geleden ingevoerd? Mijn huisgenoten bestookte ik ook met vragen als ‘weet jij dat ook nog?’ En ‘deden jullie dat ook?’ Als er bezoek kwam, en zij hadden het boek ook gelezen, haalden we samen herinneringen op. Nostalgie, nostalgie...
De korte hoofdstukken en de foto’s maakten het lezen nog prettiger.

Boek 33: De nieuwe zijderoutes

Schrijver: Peter Frankopan
Jaar van publicatie:2018
Uitg. Spectrum

(Het is er dagenlang niet van gekomen op te schrijven wat ik zoal gelezen heb, dus hopelijk ben ik nu weer bij)

Het vorige boek van de Britse schrijver Frankopan over de Zijderoute, behandelde het verleden van deze wereldberoemde route. Het verscheen in 2015 en ik las het in datzelfde jaar. Toen ik zag, dat er een vervolg op was verschenen was ik toch wel heel benieuwd naar de inhoud. In de afgelopen vier jaar is er het een en ander gebeurd: politieke beslissingen werden teruggedraaid, afspraken niet nagekomen. De invloed van het westen neemt steeds meer af. De macht van de landen, die vroeger aan de zijderoute lagen, wordt steeds groter. Vooral China, dat was minder bot opereert dan de Amerikaanse regering, waar volgens de schrijver eerst geschoten en daarna pas gepraat wordt, krijgt steeds meer invloed. Het moet een geweldige klus geweest zijn om al deze feiten op een rijtje te zetten. Het lezen ging niet snel, er waren te veel zaken, die je al lezende ook even moest verwerken en proberen te begrijpen. Boeiend was het echter wel. De kranten zullen de komende tijd met heel andere ogen gelezen worden.

Boek 32: Gouden jaren

Schrijver: Annegreet van Bergen
Jaar van publicatie: 2014
Uitg. Atlas Contact

Het is maar goed, dat ik het tweede boek, 'Het goede leven', in deze serie eerst heb gelezen. Als ik met dit deel was gestart, was ik aan het tweede waarschijnlijk niet begonnen. Niet omdat het zo slecht was, maar de onderwerpen spraken me minder aan en de door de schrijfster getrokken conclusies konden niet altijd mijn goedkeuring wegdragen. Niet alles wordt beter door alle materiële vooruitgang. Daarop wordt hier wel heel erg de nadruk gelegd. 
Toch waren er ook in dit deel de nodige O ja-beschrijvingen. Het was vaak erg herkenbaar. En toegegeven: dat is erg leuk lezen!

Boek 31: Een tevreden lach

Schrijver: Andreas Burnier
Jaar van pubicatie: 1979
Uitg. Querido

Jaren geleden verscheen dit boek en het werd zeer geprezen. In 2018 verscheen een herdruk en echtgenoot nam het mee uit de bibliotheek. Ik was nieuwsgierig of het iets voor mij zou zijn en begon het te lezen. Het verhaal over een jonge studente medicijnen, dochter uit een bemiddeld gezin, die probeerde zichzelf ‘beter te leren kennen’, was het niet, dus. Het gebeurt niet snel, dat ik een boek niet uitlees, en zeker niet als dat zo’n dun boekje van ruim 120 blz. betreft, maar de thematiek en de stijl stonden zo ver van me af, dat ik, na ruim de helft doorgeworsteld te hebben, het toch maar weg te leggen.

Boek 30: Mijn moeders strijd

Schrijver:Murat Isik
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. CPNB

Zeer geslaagd boekenweekessay van Murat Isik, schrijver van Wees Onzichtbaar, een van de beste boeken die ik onlangs heb gelezen. We leren zijn moeder nu nog beter kennen. Een moedige, sterke vrouw. Zo’n essay is maar kort, maar in dit geval beslist de moeite meer dan waard.

Boek 29: Bonita Avenue

Schrijver: Peter Buwalda
Jaar van publicatie: 2010
Uitg. 

Dit is het tweede boek dat ik las dit jaar, geschreven door een mannelijke Nederlandse schrijver, en hemelhoog geprezen door allerlei mensen die er verstand van schijnen te hebben, maar waarvan ik het gevoel had, dat je een medaille verdiende voor het uitlezen ervan.
Bonita Avenue stond jarenlang op de plank. Het was genomineerd voor heel veel prijzen, een aantal daarvan had het ook werkelijk gekregen. Ik kon er maar niet toe komen het te lezen: na alle recensies en ophef erover in de krant en op tv had ik het gevoel, dat het niet mijn soort boek zou zijn.
Ik had dat goed aangevoeld.
Hoewel ik in het begin het idee had, dat het toch wel mee kon vallen, werd het langzamerhand een opgave om verder te lezen.
Ieder hoofdstuk ging over een ‘hij’ of een ‘ik’, de lezer moest zelf maar uitzoeken waar hij nu weer zat.
Het verhaal was een warrig geheel van verhalen uit het gezichtspunt van
Joni, haar stiefvader Siem en haar vriend Aaron. Siem is rector van een universiteit, briljant wiskundige en later minister van onderwijs. Hij ontdekt, dat zijn dochter en haar vriend zich met schimmige praktijken bezighouden. Zijn reactie daarop is wat merkwaardig. Joni gedraagt zich alsof ze alleen hoeft te doen, waar ze zin in heeft en denkt ook alleen aan zichzelf, Aaron is een ruggegraatloze figuur. Geen prettige personages om meer dan 500 bladzijden lang over te lezen.
Misschien was ook dit meer een mannenboek. Vrouwen komen erin voor als onbelangrijke figuren, alleen dienend als lustobject en als verzorger van huis, haard en dierbare man. Moeilijk verteerbaar. 

Boek 28: Verwarring

Schrijver: Elizabeth Jane Howard
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Atlas Contact
Vert. Inge Kok
Oorspr. titlel: Confusion
The Cazalets #3
Storytel

Het is nog steeds oorlog. De kinderen Cazalet groeien op. Rupert is vermist in Frankrijk en niemand behalve zijn dochter Clairy gelooft nog, dat hij levend terug zal komen. Zijn vrouw heeft een Amerikaan ontmoet, op wie ze verliefd is geworden. Hij kan de spanningen en emoties van de oorlog niet meer aan.
Louise is getrouwd met Michael en voert strijdt met haar schoonmoeder. Ze heeft geen of nauwelijks belangstelling voor haar kind, dat ze laat verzorgen en opvoeden door een kindermeisje.
En ook verder kabbelt het leven van de familie voort, met de nodige spanningen. Op gezette tijden komt iedereen weer samen in Home Place, bij de Generaal en de Baronie. 
Ook naar dit deel luisterde ik. Een heel prettig luisterboek, met een goede voorleesstem gelezen.

Boek 27: Pastries and pilfering

Schrijver: Danielle Collins
Jaar van publicatie: 2017
Uitg. Fairfield publishing

Deel drie van de serie over banketbakker Margot Durand. Ze gaat een cruise maken en tegelijkertijd een oud leerling (uit haar franse tijd) helpen. Deze dame is kok op het schip.
Natuurlijk is er al snel een dode op het schip. Margot staat vooraan om het raadsel rond deze moord (want daar ziet het volgens haar natuurlijk meteen naar uit) op te lossen.
Haar politievriend, die heel toevallig ook opduikt, helpt haar daarbij.
Leuke serie voor de broodnodige ontspanning.

Boek 26: Op weg en reis

Schrijver: Liesbeth Labeu
Jaar van publicatie: 2017
Uitg. Cossee

In heel geslaagde tekeningen vertelt Liesbeth Labeur het verhaal van Neeltje, dochter in een Zeeuws calvinistisch gezin, met een groot aantal kinderen.
Een van de zonen is afvallig en is het huis uit. De ouders hopen iedere zondag, dat hij tot inkeer zal komen en mee zal gaan naar de kerk. Die zondagse kerkgang is prachtig weer gegeven in de tekeningen.
Je voelt bijna de onderliggende angst, dat deze vorm van geloofsbeleving zijn langste tijd gehad heeft. Dat gezinnen en gemeenschappen die ooit zo hecht waren en waar de verhoudingen duidelijk, uit elkaar zullen vallen.
Knap om dit op deze manier weer te geven.