Schrijver: Leonard Roggeveen
Jaar van publicatie: 2000 (Oorspronkelijk 1921)
Uitg. Van Goor
168 blz
Jaren geleden, op de lagere school, was dit een van de favoriete kinderboeken. Er werd bijna gevochten om het te mogen lezen, iedereen was enthousiast. Het exemplaar in onze schoolbibliotheek lag volledig uit elkaar. Er waren kinderen, die na het lezen ervan belangstelling kregen voor scheikunde en zelf ook proefjes gingen uitvoeren. Harry Mulisch, die dit boek als zijn favoriet bestempelde, begon door het lezen ervan zelf te schrijven.
Het was het verhaal van Bram Vingerling. Zoon van notaris Vingerling uit Den Haag en in zijn vrije tijd dol op het doen van scheikundige proefjes. Hij vindt een stof uit die dingen, en later ook hemzelf, onzichtbaar maken. Dat levert spannende avonturen op.
In 2000 verscheen een herdruk. Ik kocht het, benieuwd of ik het nog steeds zo goed vond en kon ervaren, waarom wij het als kinderen zo geweldig vonden.
Natuurlijk: een aantal dingen zijn gedateerd. Maar wat een fantasie! Wat een goede verteller is Roggeveen. (Ook boeken van zijn hand, geschreven voor jongere kinderen, zijn in mijn geheugen gegrift - ze maakten een lezer van mij)
Opnieuw las ik het met plezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten