Jaar van publicatie: 2008
Uitg. Atlas/Plataan
Gelezen als luisterboek.
Maria Zachea kreeg dertien kinderen. Een van hen, Jos, stierf jong, de andere twaalf vertelden hun verhaal aan de dochter van een van hen.
Het verhaal kwam me bekend voor: de familie woonde in Wormer en had tuincentra in o.a. zuid-oost Beemster, een plaats waar velen heen gingen om zich te vergapen aan een nieuwigheid in die dagen, een groot aantal modeltuinen. Ook de kerstshows waren een populair en nieuw fenomeen.
De kinderen werden geboren tussen 1930 en 1953. Nu hun moeder na een hersenbloeding stervende is, zorgen ze om beurten voor haar. Hun herinneringen aan hun jeugd zijn allemaal verschillend. Eigenlijk kenden ze elkaar ook nauwelijks. Gepraat werd er niet of nauwelijks met elkaar.
Vader was streng katholiek en moest niets hebben van alle moderniteiten die zich in die tijd voordeden. Moeder suste en bedekte alles met de mantel der liefde. Niet over praten was haar tactiek. Dat doet ze nu ook niet meer. Maria Zachea zwijgt. Altijd.
Een boeiend boek vol herkenbare dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten