Boek 65: Die ene patiënt

Schrijver: Ellen de Visser
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. Ambo/Anthos
****

Een aantal van de stukken in deze verzamelingen verhalen van artsen en verpleegkundigen, over patiënten die hun leven veranderden, had ik al gelezen in de Volkskrant, maar de meeste waren nieuw voor me. 
Met enige aarzeling begon ik aan dit boek - ik houd niet zo van korte verhalen en zeker niet als die dit thema als onderwerp hebben. Toch, zoals zo vaak gaat wanneer je niet echt veel zin hebt om een boek te lezen: het viel erg mee. Het was niet alleen kommer en kwel, maar van deze patiënten leerde de betreffende medicus vaak zijn patiënt eens echt te bekijken. Niet alleen te zien als 'geval', niet alleen als zieke in het medisch dossier op de computer. Daar kan je alleen maar blij mee zijn, want uit eigen ervaring weet ik, dat de ogen van de medicijnmensen te vaak aan het computerscherm gekleefd blijven. 
Ellen de Visser schreef de verhalen op in een prettig leesbare stijl, in 'hapklare brokken' die allemaal ongeveer even lang zijn. daarin herken je de rubriek uit de krant. 
Belangwekkend boek.

Boek 64: Zon op het water

Schrijver: Susan Wiggs

Jaar van publicatie: 2007

Uitg. Harlequin HQN

Vert. Karin Schuitemaker

Oorspr titel: Dockside

Veel delen van een serie achter elkaar lezen gaat vaak ten koste van de waardering. Er wordt te vaak te veel herhaald. In dit deel was dat wel heel erg, het boek had de helft dunner kunnen zijn.
Eerst maar een paar andere boeken lezen en dan keer ik vast weer terug naar Avalon en de familie Bellamy.

Boek 63: Winter in de bergen

Schrijver: Susan Wiggs
Jaar van publicatie: 2007
Uitg. Harlequin HQN
Vert. Renée Olsthoorn
Avalon#2
408 blz

De inwoners van Avalon worden steeds bekender. Hoofdpersoon in deel twee is Jenny Majesky, de kleindochter van de eigenaars van de plaatselijke bakkerij. Haar moeder had een relatie met Philip , vader van de hoofdpersoon uit het vorige boek. Toen de zomervakantie en daarmee de tijd van het zomerkamp aan het meer, voorbij was, moest Philip met een gebroken hart naar huis vertrekken. Mariska had het uitgemaakt op het perron van de trein, waarmee hij zou vertrekken. Philip wist niets van haar zwangerschap.
Daarna voldeed hij aan de verwachting van zijn ouders en hun vrienden om te trouwen met Pamela, de dochter van die vrienden. Het huwelijk is geen succes en loopt uit op een scheiding, tot groot verdriet van hun dochter, zoals beschreven in het vorige deel. Philip gaat ook in Avalon wonen, leert zijn andere dochter Jenny beter kennen. 
Jenny zorgt voor haar oude grootmoeder, tot ze sterft. Haar moeder is spoorloos verdwenen toen Jenny nog heel jong was.
Dan is er nog de moeilijke verstandhouding met het hoofd van de politie van Avalon, Rourke McKnight.
Genoeg verwikkelingen voor een heel prettig leesbaar boek en ik kan niet wachten tot ik het volgende boek van de serie kan lezen.

Boek 62: Mijn ware verhaal

Schrijver: Karin Bloemen
Jaar van publicatie: 219
Uitg. Ambo/Anthos
250 blz


Als een BNer een boek schrijft betekent dat niet noodzakelijkerwijs, dat ik vooraan sta in de boekwinkel of de bibliotheek om het te kopen of te lenen. Maar het boek van Karin Bloemen zat in het Book Choice abonnement en omdat ik goede beoordelingen had gelezen van mensen, die meestal dezelfde smaak hebben als ik, besloot ik het, als eerste van de boekenkeuze van deze maand. te gaan lezen.
Wat ben ik blij, dat ik me over mijn aanvankelijke tegenzin heen heb gezet. Wat een moed was er waarschijnlijk nodig om dit verhaal te vertellen. Jarenlang misbruik drukt een stempel op een persoon, die maar heel moeilijk weg te krijgen is. Of een boek schrijven helpt? Je kunt het alleen maar hopen. En anders hoop je, dat iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt er mee geholpen wordt.
Het boek is geschreven op een manier, waarbij je de angst van het kind meevoelt. Wat een sterke persoon moet je zijn, om je in een openbaar leven als BNer te storten na zo'n jeugd.
Klasse.

Boek 61: Een kleine verrassing

Schrijver: Hendrik Groen (pseudoniem van Peter de Smet)
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. Meulenhoff
272 blz

Hendrik Groen: gepensioneerd hoofd van een lagere school. Woont nu in een flatje, dat door zijn buurvrouw appartement genoemd wordt. Iedere week brengt hij een avond door met zijn grote vriend Evert, de ene keer bij Hendrik, de andere bij Evert.
Hendrik houdt een dagboek bij. In vorige boeken beschreef hij zijn leven in een verzorgingshuis,en bekritiseerde daar met verve de bureaucratische houding van (vooral) de directrice, nu woont hij nog zelfstandig, net als Evert. Maar de hekel aan bureaucratie is aanwezig. Die richt zich nu op onderwijs, politie en gemeentebestuur. Vol humor beschrijft Hendrik de omslachtige manier, waarop men daar te werk gaat.
Evert heeft 'per ongeluk' een baby meegenomen uit een school, waar het kind in het kerstspel de rol van Jezus zou vervullen. Hij komt ermee bij Hendrik en ze besluiten het kind zo spoedig mogelijk terug te bezorgen bij de ouders. Maar tja: de ambtelijke molens zijn al gaan malen en dat terugbrengen blijkt niet zo eenvoudig.
Erg grappig.

Boek 60: Zomer aan het meer

Schrijver: Susan Wiggs

Jaar van publicatie: 2015

Uitg. HarperCollins

Vert. Karin de Haas

Oorspr. titel: Summer at Willow Lake

414 blz

Na het lezen van deel vijf besloot ik meteen het eerste deel van de Avalon serie te lezen.
Avalon is een slaperig, afgelegen bergplaatsje, waar de rijke familie Bellamy ieder jaar een zomerkamp organiseert voor jeugd tot zestien jaar. Ouderen worden daarna vaak leiders van het kamp.
Olivia Bellamy, kleindochter, had een hekel aan het kamp. Ze was een mollig, verlegen meisje, dat zich niet kon verweren tegen de giechelende pubermeisjes en niet opgemerkt werd door de jongens. Behalve dan door Connor Davis, een war ruig type, zoon van een notoire dronkenlap. Connor schaamde zich voor de eeuwige dronkenschap van zijn vader, maar had ook medelijden met hem.
Jaren later willen de grootouders van Olivia hun gouden bruiloft vieren op de plaats waar het kamp vroeger gehouden werd. Olivia, die nu huizen netjes maakt om verkocht te kunnen worden, wordt gevraagd het kamp in oude glorie te herstellen. Haar derde verloving is net verbroken, en ze neemt de uitdaging aan. De hele familie help mee. Allen hebben zo hun eigen problemen.
Wiggs is erg goed in het beschrijven van de problemen die jongeren kunnen hebben, vooral als ze gescheiden moeten opgroeien van een, of soms zelfs beide ouders.
Met veel humor zet ze alle personages neer. Een plezier om te lezen.

Boek 59: Dicht bij het vuur

Schrijver: Susan Wiggs
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. Harlequin 
Vert. Karin Schuitemaker
Oorspr. titel: Fireside
416 blz

Dit was het eerste deel van de Avalon serie dat ik las, niet wtend, dat het onderdeel van een serie was. Het was eigenlijk geen bezwaar, maar het lezen maakte me wel nieuwsgierig naar de rest van de serie.
Het is vooral het verhaal van het kleine jongetje AJ, die samenleefde met zijn moeder Yolanda. Zijn stiefvader heeft ze verlaten en moeder, van Mexicaanse afkomst, zonder de nodige papieren, wordt uitgezet. AJ blijft achter. Zijn biologische vader Bo vangt het onwillige jongetje, dat hij nooit heeft gezien, op. 
Bo droomt van een honkbal carrière. 
Kim is terug bij haar moeder in Avalon. Moeder heeft kostgangers in haar grote huis. Haar man liet haar achter met schulden. Kim kan dat eerst niet waarderen, maar ze ziet de noodzaak er toch van in.
Bo en AJ komen in het pension van haar moeder wonen.
Goede beschrijving van de onmenselijke uitzettingsproblematiek en de gevolgen ervan.
Verder een fijne feelgood roman.

Boek 58: Witte dood

Schrijver: Robert Galbraith
Jaar van publicatie: 2019
Uitg. De boekerij
Vert. Sabine Mulders
Oorspr. titel: Lethal White
736 blz.

Vol verlangen keek ik uit naar dit vierde deel over detective Cormoran Strike en zijn assistente Robin Ellacott. Het moest haast wel tegenvallen en dat deed het ook. Het was te dik, te langdradig en alle Engelse toestanden konden me niet zo boeien. De standsverschillen, de verschillen tussen parlementariërs en hun ondergeschikten, het zal allemaal wel.
Een hele stoet mensen trekken voorbij. Intussen trouwt Robin met haar vreselijke vriend, accountant Matthew, een verbintenis, waarvan je met je klompen aanvoelt, dat dat niets kan worden. Strike prutst ook nog wat aan zijn liefdesleven, zonder veel overtuigen, maar het vult een heel aantal bladzijden.
Robin gaat undercover, ze vermomt zich, en niemand die daar erg in heeft. Knap hoor.

Daar komt dan nog bij, dat het boek erg slordig was uitgevoerd en vol fouten (grammaticaal zowel als in de spelling) stond, zozeer, dat de betekenis hier en daar zelfs veranderde van wat bedoeld (en waarschijnlijk ooit geschreven) was.
Zoals gezegd: een beetje jammer allemaal.

Boek 57: Tijden van vuur

Schrijver: Kate Mosse
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. De Boekerij
Vert. Merel Leene
Oorspr. titel: The Burning Chambers
480 blz

Al eerder las ik een boek van Kate Mosse (Labirinth),en dat kon ik genoeg waarderen om te weten, dat ik graag meer van haar wilde lezen. Met dit boek over de godsdienststrijd tussen katholieken en hugenoten in het zuiden van Frankrijk (16e eeuw), overtrof ze mijn verwachtingen. Ik werd meegesleept door de belevenissen van de 19-jarige Minou. Zij is een van de dochters van boekverkoper Berbard. Haar moeder is overleden. Ze heeft een jonger broertje en zusje, die echter niet op haar lijken. Het zusje is wat ziekelijk en Minou zorgt voor haar, broer zwerft zoveel mogelijk rond in hun woonplaats Carcassonne. Minou ontvangt een raadselachtig briefje, waarin gemeld wordt, dat 'zij weet dat je leeft'. Kort daarna verdwijnt haar vader. Minou wordt met haar broertje naar de zuster van haar overleden moeder in Toulouse gestuurd. In Carcassonne werd het door de onlusten tussen katholieken en protestanten te gevaarlijk voor haar.
In Toulouse werd het niet veel beter. Haar tante was doodsbenauwd voor haar echtgenoot, een streng katholiek, fel gekant tegen de hugenoten.
Voor ze van huis vertrok ontmoette Minou een jonge man, Piet Reydon, die gezocht werd door soldaten. Hij zou iemand vermoord hebben. Minou hielp hem vluchten, omdat ze overtuigd was van zijn onschuld. Later in Toulouse ontmoet ze hem weer.
Dit is een spannend boek. Je voelt je betrokken bij de personages die Mosse beschrijft. De godsdienststrijd, waar eigenlijk alleen maar verliezers zijn, wordt levendig beschreven. De onbetrouwbare, hebzuchtige en machtswellustige priester, die ooit de vriend van Piet was, doet je huiveren en maakt, dat je begrijpt, waarom mensen in opstand tegen de voor hen zo vertrouwde kerk kwamen.
En van wie kwam dat briefje? Waar is de vader van Minou gebleven? 
De raadsels worden een voor een opgelost en tot die tijd lees je door.