Schrijver: Michael Wolff
Jaar van publicatie: 2018
Uitg. Henry Holt & Co
328 blz.
Het boek is alweer een week uitgelezen, maar tot nu toe kwam het er niet van op te schrijven wat ik ervan vond. Bij deze dus nu.
Een verslag schrijven blijft moeilijk. Zoals ik al had verwacht, was het niet echt een boek, waarvoor ik normaal gesproken gekozen zou hebben. Politiek is in mijn ogen vaak vooral ergerniswekkend en onbetrouwbaar, met vooral mannen, die spelletjes spelen, waarbij ze anderen de loef af kunnen steken. Na het aantreden van de witharige man in het Witte Huis van Amerika probeerde ik me helemaal ver te houden van de berichtgeving over hem en zijn capriolen. De ellende is, dat je dan geen krant of tijdschrift meer kan openslaan: vooral nu hij daar een jaar zit, staan de kranten vol met berichtgeving over deze periode. Bovendien hebben boeken die (bijna) verboden zijn een vreemd soort aantrekkingskracht op me, dus stond Fire and Fury plotseling toch op mijn e-reader.
Vanaf het begin van de regeerperiode, of zelfs nog eerder: vanaf zijn kandidaatsstelling, doet Wolff verslag. Al lezende begin je te begrijpen, dat niet alleen Trump een griezelige man is, met teveel macht, maar dat hij omringd is door mensen, die ook veel macht ambiëren en alles doen, om die macht te verwerven. Met de waarheid wordt vaak geen rekening gehouden. Ook heel griezelig dus.
Het aantal namen en organisaties die genoemd worden is enorm. Als je niet in de VS woont zeggen heel veel van die namen je niets. Het lezen wordt dan een beetje een corvee. Ook het aantal herhalingen is groot. Verveling ligt op de loer.
Tenslotte: een man die nooit leest en alleen koppen in de krant snelt, is voor een lettervreter zoals ik een onvoorstelbare figuur.
Al met al ben ik blij dit boek gelezen te hebben. Er is nu iets meer duidelijk over deze man, die hopelijk binnenkort wat adviseurs krijgt, die niet alleen op macht en eigen gewin uit zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten