Jaar van publicatie: 1623
Uitg. Henry Pordes, London, 1984
ca. 105 blz.
Het is moeilijk aan te geven, welke versie van The Tempest ik heb gelezen. Ik ben begonnen met het eerste verhaal uit Tales from Shakespeare (volgens het boek dat ik heb geschreven door Mary Lamb, verder schijnt iedereen te vinden, dat het door Charles Lamb is geschreven). Zo leerde ik de strekking van het verhaal een beetje kennen. Toen begon ik in mijn exemplaar van The Complete Works of Shakespeare, waarin The Tempest het begin vormt. De lettertjes waarmee meer dan duizend bladzijden bedekt zijn, maakten het lezen bijna onmogelijk en ik kocht een Kindle versie van het toneelstuk, geïllustreerd. De plaatjes waren niet zo'n succes, maar met boek en e-reader naast elkaar lukte het uiteindelijk toch. Het aantal bladzijden dat ik heb gelezen heb ik geschat, na te hebben gekeken hoeveel bladzijden andere papieren versies van het boek hadden.
Al heel lang wilde ik meer van Shakespeare lezen. Ooit, heel lang geleden, las ik een van zijn comedies, nu koos ik voor The Tempest, een tragedie. Zoals ik al vermoedde was dit meer mijn smaak.
Prospero, woont in een grot op een eiland, samen met zijn dochter Miranda. Prospero was hertog van Milaan. Hij gaf zijn broer Antonio wat van zijn taken, maar die maakte daar misbruik van, spande samen met de Koning van Napels en verdreef Prospero uit zijn hertogdom. Ze zetten hem en Miranda op een schip, dat aanspoelde op dit eiland. Gelukkig zorgde een trouwe hoveling, Gonzalo, dat er eten aan boord van dat schip was en ook had hij voor boeken gezorgd, waarin Prospero kon studeren.
Hij leerde daaruit magie toe te passen. De heks Sycorax woonde op het eiland. Ze is kort geleden gestorven. Zij had een aantal geesten opgesloten in de stammen van bomen en die konden nu niet meer bevrijd worden. Gelukkig lukte die bevrijding Prospero wel. Ariel was de voornaamste van de geesten.
Hij vond het leuk om het monster Caliban te pesten, want Caliban was de zoon van Sycorax.
Met behulp van de geesten kon Prospero de wind en de golven van de zee beheersen. Hij liet een schip met stervelingen bijna vergaan, maar Miranda smeekte hem ze te redden. Op het schip zijn alle vijanden van Prospero, waaronder zijn boer, de koning van Napels en diens zoon Ferdinand. Ook Gonzalo was aan boord. Als hun schip vergaat bereiken ze allemaal het eiland, maar vermoeden, dat de anderen verdronken zijn. Hiervoor heeft Ariel gezorgd. Ferdinand en Miranda worden verliefd, maar Prospero test Ferdinand eerst. Als hij overtuigd is van de goede bedoelingen van Ferdinand, geeft hij hem toestemming om met zijn dochter te trouwen. Ariel kwelt de schipbreukelingen nog wat, Caliban wil Prospero doden en de macht op het eiland overnemen. Ook hiervoor steekt Ariel een stokje. Iedereen betuigt spijt, als ze eindelijk samenkomen, Prospero is weer de hertog van Milaan en de Koning kan terug naar zijn koninkrijk. Miranda wordt kroonprinses als ze gaat trouwen met Ferdinand.
Wat een verhaal! Ik heb ervan genoten. Het is moeilijk te geloven, dat dit zoveel jaren geleden geschreven is. Het heeft zoveel humor, prachtige zinnen en vergelijkingen, er gebeurt van alles en je ziet het voor je. Je hoort de storm woeden, de golven beuken. Je grinnikt om de stoutigheden van Ariel, want je vindt, dat de slachtoffers zijn gepest verdienen.
Zeer de moeite waard, al neemt het lezen wel veel tijd, in aanmerking genomen, dat het boek vrij dun is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten