Uitg. Bruna (Zwarte Beertjes reeks, nr. 740, 1979)
Vert. N. Broese van Groenau
Oorspr. titel: Pietr le Letton
Maigret #1
Al jaren liggen er vele delen van de serie over commissaris Maigret bij mij in een doos op zolder. De BRT zond een paar verfilmingen uit van delen uit de serie, met Rowan Atkinson in de hoofdrol. Ik was daar erg enthousiast over en besloot de dozen te openen en te zoeken, of ik deel 1 van de serie bezat. Dat was het geval. In het Frans heet het boek Pietr le Letton, maar al bij dit eerste deel wordt de vorm Maigret en de ... aangenomen. Deze stijlvastheid kenmerkt de serie.
Dit eerste deel is geschreven in Nederland, aan boord van het schip van Simenon in Delfzijl. Het dateert van 1929.
Pietr de Let is hier de voornaamste tegenstander van Maigret. Zijn signalement wordt al in de eerste bladzijden gegeven. Bovendien worden de gegevens van zijn reis per trein, nagegaan en doorgegeven. Eigenlijk is er weinig spannends te beleven. Maigret wacht hem op in Parijs. Toch even een klein ongelukje: De man die voor Pietr wordt aangezien, ligt vermoord in het toilet van de trein.
Vreemd genoeg neemt iemand anders, met precies dezelfde kenmerken die in de signalementen voorkwamen, zijn intrek in een hotel in Parijs. Maigret neemt waar, wacht af, bespiedt, verbergt zich niet, denkt na. En speurt.
De figuur van Maigret heeft al alle kenmerken van de commissaris in de volgende delen. Ooit heb ik er vele van gelezen en ik volgde de serie, met Kees Brusse in de hoofdrol, op televisie. Over stijlvastheid gesproken: het is knap, dat de figuur Maigret al in deel 1 zo is uitgewerkt. Hij is een geblokt, stevig persoon, als uit eikenhout gehouwen. Hij doet zijn best mensen te begrijpen, zich in hen te verplaatsen. Zowel daders als slachtoffers. Er was enige kritiek op dit eerste deel, maar ik vind het bewonderenswaardig geschreven voor een eerste deel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten