Jaar van publicatie: 2012
Uitg. Manteau, Antwerpen
Stan Lauryssens is een Vlaamse schrijver, die al een hele serie boeken op zijn naam heeft. Ik had nog nooit van hem gehoord, tot ik dit boek in de bibliotheek vond.
Het is spannend. Drie 17-jarige meisjes, blond, blauwe ogen, verdwijnen en worden teruggevonden: in een tas of koffer, aan stukjes gesneden, uitgebeend en opgerold, in een bagagekluis op drie verschillende stations, verdeeld over het land. Lotte verdwijnt ook, maar wordt niet gevonden. De politie doet al het mogelijke om haar te vinden. Haar ouders zijn rijk, ze zat op een goede school, waar ze niet opviel door uitzonderlijk gedrag. Ze had een vriendin, haar naaste buurmeisje, geen vriendje. Ze tenniste graag.
De zoektocht van de politie wordt in alle details beschreven. Zo gedetailleerd, dat het wel wat minder had gekund hier en daar. De herhalingen, vaak in precies dezelfde woorden, gingen wat storen.
Het las heel vlot, bleef tot het eind boeien, maar dat eind werd plotseling weer wat langdradig en viel tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten