Jaar van publicatie: 2013
Vert. Anna Ruighaver en De Geus
Oorspr. titel: Berättelse om herr Roos (Bonnier Group Agency, Stockholm, 2008)
Als je wilt weten, hoe het verder gaat met inspecteur Barbarotti en de zijnen, dan moet je geduld hebben, want in de eerste helft van het verhaal komen ze niet voor. We maken wel kennis met meneer Roos. Een saaie man, waarover iedereen wel zijn opvattingen heeft, maar niemand kent hem echt. Ook zijn vrouw Alice en zijn stiefdochters niet.
Nesser gelooft niet zo in goede relaties: in de boeken, die ik tot nu toe van hem heb gelezen, gaat er heel wat mis tussen paren. Ook hier: meneer Roos heeft grondig genoeg van de neerbuigendheid, waarmee Alice hem behandelt. Als hij de voetbaltoto wint, neemt hij ontslag bij het bedrijf waar hij al jaren werkt, koopt een huisje in het bos en vertrekt daar alle dagen naar toe, zonder zijn vrouw hier iets van te vertellen.
Anna is een jong meisje. Ze is opgenomen in een afkick kliniek, na een verslaving aan diverse soorten drugs. Ze heeft even samengewoond met een dealer, die haar bedreigde: 'ze was van hem'. Nog steeds is ze doodsbang, dat hij in haar leven terugkomt.
Maar de kliniek is ook niet de plaats, waar ze wil zijn. Ze vlucht. Het huisje van meneer Roos staat leeg in het weekend, en Anna breekt in. Ze kan eindelijk even rustig slapen.
Meneer Roos vindt haar een paar dagen later, voelt sympathie en medelijden met het meisje en een soort bondgenootschap. Samen vluchten ze, wanneer de ex-vriend van Anna opduikt.
Barbarotti en zijn collega's gaan op zoek. De twee voortvluchtigen blijven onvindbaar, maar langzaam maar zeker komt meer informatie boven.
Het leven van Barbarotti gaat inmiddels ook verder. Hij is getrouwd met Marianne en samen met een stoet familieleden woont hij in een groot huis met tuin aan een meer.
Eva Backman voelt zich nog steeds niet gelukkig in haar relatie met haar sportverslaafde man en zoons.
Het eind houd je nog wel even bezig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten