Jaar van publicatie: 1905, Scribner's sons, New York
Oorspr. Ned. uitgave: 1984, De Prom, Baarn.
Heruitgave in 1994, Prometheus, Amsterdam
Vertaling: Djuke Houweling
Oorspr. titel: The house of mirth.
Ik las dit boek toen ik een paar weken op vakantie ging en daarna las ik nog zo het een en ander. Daarom geen al te gedetailleerd verslag, want daarvoor igt het lezen hiervan te lang achter me.
Wel herinner ik me, dat ik bewondering had voor de schrijfster. Edith Wharton werd geboren in 1862. Ze behoorde tot de 'bevoorrechte klasse', zoals dat heette, en wat betekende, dat geld soms wel een probleem was, maar dat de schijn altijd opgehouden moest worden, alsof dat niet zo was. De hoofdpersoon Lily Bart, is door de omstandigheden gedwongen een rijke man te zoeken. Ze woont bij haar tante, die haar opving na de dood van haar ouders. Tante is niet scheutig met geld, Lily probeert met gokken haar inkomen te vergroten, maar dat pakt verkeerd uit. Ze heeft nu ook nog speelschulden.
De huwelijkskandidaten bevallen haar niet. Steeds is ze bang, dat ze haar vrijheid op sociaal en emotioneel gebied kwijt zal raken.
Edith Wharton zelf ontworstelde zich aan haar society milieu (in New York. Zij trouwde met Edward Wharton, maar kon haar schrijfambities niet onderdrukken. Zij verliet haar man, om in Parijs een eigen leven op te bouwen tussen schrijvers en kunstenaars.
Marylin French schreef een lang voorwoord voor dit boek, vol bewondering voor de moes van Wharton.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten