Boek 49: Stoner

Schrijver: John Williams
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. Lebowski Publishers, Amsterdam
Vertaling: Edzard Krol
Oorspr. titel: Stoner (The New York Review of Books, New York, 1965)

Geweldig boek. Het was deze zomer steeds bovenaan de bestsellerslijsten te vinden, en meestal ben ik niet zo volgzaam, dat ik het dan ook meteen moet lezen. Maar toen ik door de bibliotheek liep, zag ik, dat het op een van de showtafels lag en pakte het mee in het voorbijgaan.

Het voldoet aan alle verhalen die erover geschreven zijn. Stoner is een zoon van een boerenechtpaar, die nauwelijks met elkaar spreekt, maar alleen hard werkt op hun kleine stukje grond. De zoon moet hard meewerken. Op school kan hij goed meekomen en de ouders krijgen het advies hem naar de universiteit te sturen, zodat hij met meer kennis het rendement van het boerenbedrijf kan vergroten. Dat hij het bedrijf zal gaan voortzetten in de toekomst staat voor hen zo goed als vast.

Het loopt anders. Stoner verandert van studierichting en wordt docent Engels aan de universiteit, waaraan hij studeerde.
Hij ziet zijn ouders zelden meer.
Hij trouwt met een bankiersdochter, die altijd in de watten is gelegd en wie het nooit aan iets heeft ontbroken. Het huwelijk is slecht. Het echtpaar heeft elkaar niets te vertellen en de vrouw lijkt Stoner zelfs te haten, een afkeer van hem te hebben. Hij draait alleen op voor de opvoeding van hun dochter: zijn vrouw is of wordt ziek en wil zich er niet mee bemoeien. Totdat ze ziet, hoe vader en dochter aan elkaar gehecht raken. Daar moet ze toch wel tussen komen!

Ook op het werk zijn strubbelingen. In de vakgroep Engels heeft Stoner met intriges te maken. Stug gaat hij door met zijn werk, ondanks alle weerstand die hij ervaart. Hij vindt de literatuur zo belangrijk, geeft ook zo graag les en waardeert het contact met de studenten zo zeer, dat alle tegenwerking langs hem af lijkt te glijden.

Hij krijgt een relatie met een briljante studente, maar omdat dat een schandaal zou opleveren op de universiteit, komt ook daar een einde aan. Eenzaam leeft Stoner voort, tot hij niet meer kan.

Waarom toch maar vier sterren, als ik het zo'n goed boek vond?
Literatuuronderwijs heb ik zelf altijd ervaren als een middel om een grondige hekel aan literatuur te krijgen. Alles moest uitgelegd en verklaard worden. Een boek mocht niet eenvoudig moor gevonden worden. Dat volstond niet. Maar even stug ben ik blijven lezen en heb gevonden van een boek wat ik er van vond. Met een grote boog ging ik om docenten literatuur heen.
De fragmenten waarin Stoner uit hoofde van zij vak dingen uitlegt, vond ik dan ook wat taai en de haren in mijn nek stonden al weer overeind.
Maar erger werd het bij het naschrift van het boek: ene John McGahern moet zo nodig uitleggen, wat er mooi aan het boek gevonden mag/moet worden. Ik wil dat best als recensie in een krant of tijdschrift lezen, maar niet in het boek zelf.

Positief: het boek was heel goed vertaald in het Nederlands.

Boek 48: Chicken Soup for the Grandma's Soul

Ondertietel: Stories to Honor and Celebrate the Ageless Love of Grandmothers
Schrijvers/samenstellers: Jack Canfield, Mark Victor Hansen en LeAnn Thieman
Jaar van publicatie: 2005
Uitg. Health Publications, Deerfield Beach, Florida.
Uit de serie 'Chicken Soup for the Soul'

Boeken met verhalen lees ik vaak niet uit. Na een aantal heb ik het vaak wel gezien en het boek gaat op de plank, of, zoals in dit geval, er wordt een ander boek geopend en ik kom zelden nog terug bij de verhalenbundel.

Er bestaat een hele serie boeken, die allemaal kippensoep voor de geest heten te zijn. Ze zijn dus om van op te vrolijk, je goed bij te voelen. Tientallen onderwerpen bestaan er in de serie en ik koos voor de boeken over grootmoeders: de eerste keer, dat iemand grootmoeder wordt, de ervaringen met de kleinkinderen,. de ervaringen die een kind heeft met zijn of haar grootmoeder, de herinnering aan dingen die grootmoeders ooit voor je deden of cadeautjes die ze je gaven.

Aan het eind een goed gedocumenteerde opgave van de schrijfsters van de verhalen.

Echt een 'feel-good-book' van de eerste orde en voor ik het wist was het uit en had ik alle verhaaltjes gelezen. Niet spectaculair, vaak herkenbaar en leuk voor tussendoor. Kippensoep dus.

Boek 47: De Rode Trillium

Fantasy is een genre, waarvoor je in de stemming moet zijn. Dat ben ik niet altijd en ik lees het dan ook niet vaak. De Rode Trillium was ook een van de afgeschreven boeken van de bibliotheek, die al heel lang op de te lezen boeken stapel lag. Ik nam het mee toen we op vakantie gingen, en ook daar belandde het onder op de stapel.

Thuisgekomen besloot ik het nu toch eindelijk te gaan lezen.

Steeds vaker pakte ik het boek op, na een wat moeilijk begin. Ik had niet begrepen, dat het het tweede boek over deze hoofdpersonen was. Het vorige deel was geschreven door Julian May, net als dit, maar toen werkte ze samen met Marion Zimmer Bradley en Andre Norton. Dit boek was uitsluitend van de hand van Julian May.

Al lezende begon het verhaal over de drie prinsessen, die samen het lot van de wereld in handen hebben, me te boeien. Ze worden geholpen door de mysterieuze krachten van de Zwarte Trillium, waarvan ze ieder een derde deel bezitten. Ieder afzonderlijk is hun macht veel kleiner. De delen van de Trillium zitten in een talisman voor ieder. Dan verliest Kadya, een van de zusters, haar talisman. De man en kinderen van de tweede zuster, Anigel, worden ontvoerd door een tovenaar, die zich Portolanus noemt. Hij eist de talisman van Anigel als losprijs.

Het evenwicht in de wereld komt in gevaar. Er komen aardbevingen, het weer wordt guur en koud, stormen steken op. Oorlogen dreigen. De zussen ruziën over de te nemen maatregelen. Hun Zwarte Trillium wordt bloedrood. Pas als de zwarte kleur terug is, zal het evenwicht hersteld worden.
Spannend!

Boek 46: Summer Desserts (Great Chefs)

Schrijver: Nora Roberts
Jaar van publicatie: 1985
Uitg. Silhouette Books
Kindle boek

Erg voorspelbaar boek over chef kok Summer, gespecialiseerd in desserts, die om die desserts te maken de wereld over reist om op feesten voor veel geld die desserts te produceren.
Ze krijgt het aanbod van een hoteleigenaar om de keuken van zijn hotel te reorganiseren. Aanvankelijk heeft ze daar niet veel zin in, maar na enige prikkelende opmerkingen van Blake, de hotelier, gaat ze de uitdaging aan.
Summer heeft niet veel vertrouwen in het huwelijk: haar ouders zijn gescheiden, haar moeder is aan haar vierde echtgenoot toe. Natuurlijk worden Summer en Blake erg verliefd.

Boek 45: De Harem

Schrijver: Frédériquw Hébrard
Jaar van publicatie: 1997
Uitg. Archipel, Amsterdam
Vertaling Floor Bosboom
Oorspr. titel: Le harem (Flammarion, Paris, 1987)

Fotografe Gabrielle de Nogarède zit op het Griekse eilandje waar ze woont, te wachten op het bericht, dat ze het kind, dat ze bij zich heeft, mag adopteren.
Dan volgt het verhaal van Gabrielle, haar man Igor, de actrice Pearl, die samen een driehoeksverhouding hebben, waar het huwelijk van gabrielle en Igor wonder boven wonder niet door stukloopt.
Jaren later, na de dood van Igor, ontdekt Gabrielle, dat Igor mogelijk een kind heeft nagelaten. Ze komt op het spoor van het meisje en probeert het te adopteren.
De boeken van deze schrijfster zijn heerlijke vakantielectuur.

Boek 44: Belofte maakt schuld.

Schrijver: Patricia Scanlan
Jaar van publicatie: 1998
Uitg. De Kern, Baarn
Vertaling: Karina Zegers de Beijl
Oorspr. titel: Promises, promises (Poolbeg Press, Dublin, 1996)

De familie Munroe telt drie vrouwen: moeder Sheila, die zich belangrijk voelt door in het bestuur van de vrouwenorganisatie van Glenree te zitten, daar vooral veel voor de bakken en te braden en zich vooral 'goed gedraagt'.
Haar schoondochter Miriam. Slecht behandeld door haar eigen familie, omdat ze nooit nee zei en door haar vader en broers als voetveeg werd gebruikt. Nu is ze gelukkig met haar man en kinderen en is de beste vriendin van haar schoonzusje.
Haar dochter Ellen. Ze woont nog thuis, want heeft de ware liefde nog niet gevonden. Dan, op een feest, ontmoet ze Chris Wallace. Een man, voor wie vrouwen snel vallen, die charmant lijkt en onbetrouwbaar is. Ellen valt voor hem als en blok en raakt zwanger. In het conservatieve Ierse dorp kan dat echt niet. De schande is enorm en moeder Sheila neemt het haar dochter erg kwalijk. Steun heeft Ellen van haar vader en van Miriam. Haar vader geeft haar het appartement boven de slagerij, waarvan hij de eigenaar is en waar Ellen werkt. Zo begint ze eindelijk aan een eigen leven.

De beklemmende sfeer in het conservatieve Ierse dorp is goed beschreven.

Boek 43: Bluegrass state of mind

Schrijver: Kathleen Brooks
Jaar van publicatie: 2011
Kindle boek

Toen ik thuis kwam van vakantie, had ik geen idee meer, waar dit boek over ging. Geen goed teken. Het boek was wel aardig, maar erg Amerikaans. Het gaat over een juriste, die misstanden op haar werk aantreft en door haar geliefde, die daarbij betrokken is en andere hooggeplaatste figuren in het bedrijf bedreigd wordt. De geliefde blijkt vooral een onbetrouwbaar mannetje te zijn. McKenna, de hoofdpersoon, vlucht naar een jeugdliefde, Will. Hij heeft een fokkerij van racepaarden. De vonk springt meteen over. Dan hoort McKenna, dat Will getrouwd is. Dat zijn huwelijk voorbij is en zijn ex-vrouw een monster, maakt voor de super conservatieve McKenna niet uit: ze wil zich niet tussen Wil en zijn vrouw begeven. Dan komen er blijken, dat zowel ex-vrouw als ex-geliefde ook nu vieze spelletjes spelen. Alles komt uit en Will en McKenna kunnen eindelijk verder met elkaar. Bouquet reeks.

Boek 43: Het huis van vreugde

Schrijver: Edith Wharton
Jaar van publicatie: 1905, Scribner's sons, New York
Oorspr. Ned. uitgave: 1984, De Prom, Baarn.
Heruitgave in 1994, Prometheus, Amsterdam
Vertaling: Djuke Houweling
Oorspr. titel: The house of mirth.

Ik las dit boek toen ik een paar weken op vakantie ging en daarna las ik nog zo het een en ander. Daarom geen al te gedetailleerd verslag, want daarvoor igt het lezen hiervan te lang achter me.
Wel herinner ik me, dat ik bewondering had voor de schrijfster. Edith Wharton werd geboren in 1862. Ze behoorde tot de 'bevoorrechte klasse', zoals dat heette, en wat betekende, dat geld soms wel een probleem was, maar dat de schijn altijd opgehouden moest worden, alsof dat niet zo was. De hoofdpersoon Lily Bart, is door de omstandigheden gedwongen een rijke man te zoeken. Ze woont bij haar tante, die haar opving na de dood van haar ouders. Tante is niet scheutig met geld, Lily probeert met gokken haar inkomen te vergroten, maar dat pakt verkeerd uit. Ze heeft nu ook nog speelschulden.
De huwelijkskandidaten bevallen haar niet. Steeds is ze bang, dat ze haar vrijheid op sociaal en emotioneel gebied kwijt zal raken.

Edith Wharton zelf ontworstelde zich aan haar society milieu (in New York. Zij trouwde met Edward Wharton, maar kon haar schrijfambities niet onderdrukken. Zij verliet haar man, om in Parijs een eigen leven op te bouwen tussen schrijvers en kunstenaars.

Marylin French schreef een lang voorwoord voor dit boek, vol bewondering voor de moes van Wharton.