Jaar van publicatie: 2007
Uitg. Artemis, Amsterdam
Vertaling: Ernst de Boer en Ankie Klootwijk
Oorspr. titel: The glass-blower
Het duurde even voor ik dit boek een beetje begon te waarderen. Het begin leek wel een studieboek over de geschiedenis van de Republiek Venetië en de glasblaaskunst. Toen die geschiedenis was behandeld en de schrijfster had bewezen veel research te hebben gedaan en alles wat ze had gevonden aan de lezers had verteld, begonnen de hoofdpersonen voor mij te leven. Toch begreep ik ook wel, dat dat eerste deel van het boek hiervoor noodzakelijk was.
De Engelse Nora is de dochter van Elinor, een Britse kunsthistorica, die in Venetië verliefd werd op een gondelier en van hem een dochter kreeg. Zij en haar geliefde verschilden echter teveel van elkaar en teleurgesteld keert Elinor als alleenstaande moeder terug naar Londen.
Het bloed kruipt waar het niet gaan ka, en Nora leert glasblazen. Ze heeft begrepen, dat een van de voorouders van haar vader glasblazer was. Haar huwelijk loopt op de klippen en ze vertrekt naar Venetië om te proberen daar werk als glasblazer te vinden.
Ook het leven van haar voorvader, Corradino, wordt beschreven. List en bedrog speelde in het Venetië van de zeventiende eeuw een grote rol: wie de doge niet beviel, werd zonder pardon uit de weg geruimd.
Nora, die haar eigenlijke naam Leonora weer heeft aangenomen, ondervindt, dat de gebeurtenissen in het verleden nog altijd invloed hebben op het heden.
Spannend, boeiend, informatief.
Het is het eerste boek van Marina Fiorato. Zij studeerde geschiedenis in Oxford en Venetië en volgde een opleiding aan de kunstacademie. Ze is ook actrice en filmrecensent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten