maandag 10 juni 2013

Boek 33: The Lace Reader

Schrijver: Brunonia Barry
Jaar van publicatie: 2007
Uitg. HarperCollins e-books
Gelezen op Kindle

Boeken over kant en kantwerkers kan ik maar slecht ongelezen laten, dus toen ik de titel van dit boek zag, moest ik het 'even' lezen.

In het plaatsje Salem, bij Boston, wonen heksen. Ooit vonden er heksenvervolgingen plaats en ook nu nog zouden er heksen leven. De toeristen snellen er naar toe, de inwoners, voor een deel tenminste, proberen aan de verwachtingen te voldoen met winkeltjes, waarzegster en zo meer.

De oudtante van de hoofdpersoon, Towner Whitney die eigenlijk Sophya heet, heeft een eigen zaak. Ze heeft een tearoom, waar toeristen en eigen inwoners komen. Ze heeft etiquette lessen gegeven en ze kan de toekomst voorspellen, door iemand te bekijken door een stuk kloskant. Deze oudtante, Eva, heeft ook Towner opgevoed.

Towner kan niet zo goed overweg met haar moeder, May. Deze woont op een eiland voor de kust, vangt meisjes op, die problemen hebben en helpt ze vooruit.

Het verhaal is vol met geheimzinnigheid. Towner heeft last van geheugenerlies, sinds haar zuster zelfmoord pleegde. Was het wel zelfmoord? Wie was zus Lyndley eigenlijk? Was het de dochter van de zuster van May, Emma? Was het Towner's tweelingzus, weggegeven aan Emma, toen bleek, dat die zelf geen kinderen kon krijgen?

De man van Emma loopt tegenwoordig rond in Salem als evangelist. Hij was vroeger wedstrijdzeiler, werd uit het team gezet, dat zou opgaan voor de America cup, en kon dat maar moeilijk verwerken. Toen ontdekte hij het evangelie en predikte het.Omdat hij Cal heette, werden zijn volgelingen 'Calvinisten'. Tot groot ongenoegen van de protestante gemeente in Salem.

Towner heeft lang in Californe gewoond, na min of meer uit Salem te zijn gevlucht. Nu wordt Eva vermist en haar broer Beezer vraagt haar terug te komen om te helpen Eva te zoeken.

Detective Rafferty onderzoekt de zaak namens de politie van Salem.

Dan zijn er nog de honden van Yellow Dog Island. Het heet zo, omdat er heel veel golden retrievers min of meer in het wild voorkomen.

Er wordt niet veel kant gemaakt in het verhaal, er wordt wel veel over kant en kantwerk gesproken. Meestal als middel om de toekomst te lezen, als werk voor de meisjes, die naar May op het eiland zijn gevlucht, of als verkoopproduct voor toeristen.

Het was wel aardig om te lezen, maar meer ook niet.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten