Jaar van publicatie: 1985
Uitg. Sijthoff, Amsterdam
Vertaling: J. Westerweel-Ybema
Oorspr. titel: Saigon (Little, Brown, Boston, 1982)
Dit was een geweldig boek. Bij het lezen realiseerde ik me, dat ik wel het een en ander wist van de oorlog in Vietnam, maar geen idee had van het ontstaan van die oorlog, wie er allemaal precies bij betrokken waren, welke plaatsen altijd genoemd werden in het nieuws, dat ik als kind en later, toen ik ouder werd, hoorde en wat zich daar had afgespeeld.
Foto's van reizigers in mijn familie, die ze in Vietnam hadden gemaakt van de tunnels, waarin de guerilla's zich verborgen hielden voor hun tegenstanders, kregen pas nu betekenis.
Na het lezen van de ruim 750 bladzijden die dit boek telt, weet je veel meer. Ik wil niet zeggen, dat ik mijn adem inhield bij het lezen ervan, want daarvoor was het te dik, en bovendien moest ik af en toe ophouden met lezen, omdat ik alle wreedheden die beschreven werden, niet meer kon verwerken op dat moment.
Maar bezighouden deed het boek me wel en ik kon vaak maar moeilijk stoppen met lezen en zo kostte dit werk me heel wat nachtrust.
De geschiedenis wordt verteld aan de hand van het leven van vier families, die elkaar steeds weer tegenkomen, in verschillende generaties. Een Amerikaanse senator gaat naar het oude, koloniale Vietnam om wilde dieren te schieten voor zijn museum in Washington. Zijn vrouw en twee zoons zijn mee.
Ze ontmoeten een mandarijnenfamilie, een familie van Vietnamese boeren en tenslotte een Franse familie.
De levens van deze families raken door de jaren heen steeds meer verweven met elkaar en de gebeurtenissen bepalen in niet geringe mate hoe ze over elkaar (en over hun landgenoten) denken.
Ik las, dat het op veel scholen in Amerika en Vietnam verplicht is op de leeslijsten. Terecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten