Jaar van publicatie: 2006
Uitg. Nieuw Amsterdam
Oorspr. Titel: Then we came to the end (Little Brown, New York, 2006)
Vert. Peter Abelsen
De werknemers van een reclamebureau worden hier beschreven. Het is crisis en ze zijn allemaal bang voor hun baan. Een voor een worden ze dan ook ontslagen. Toch voeren ze weinig uit en de verveling slaat om zich heen. Roddelen over elkaar en vooral over hun meerderen is hun lust en hun leven. 'Mooie verhalen vertellen' vormt een belangrijk deel van hun dag en vooral Benny is daar erg goed in.
De reacties van de mensen is bij hun ontslag voor iedereen verschillend. De een neemt het gelaten op, de ander draait helemaal door. Iedereen is bang, dat Tom na zijn ontslag terug zal komen naar kantoor om daar wraak te nemen. Chris komt terug en gedraagt zich vreemd. Eigenlijk hoort hij niet meer in het gebouw te zijn, maar hij blijft de printer gebruiken.
Joe, die net iets hoger staat dan de anderen, krijgt de volle haat van iedereen over zich.
Als echter de ook niet geliefde Lynn, die verantwoordelijk is voor de ontslagen, ziek schijnt te zijn, proberen ze haar te helpen, maar dat laat ze niet of nauwelijks toe. Van haar weten ze eigenlijk niets en dat wordt vreemd gevonden.
In het begin vond ik dit een heel saai, vervelend boek. De verveling van de personen die beschreven werden sloeg van de bladzijden op mij over. In de tweede helft van het boek raakte ik toch geboeid, vooral door de beschrijving van de ziekte van Lynn, de reactie daarop van haar personeel. Het lezen ging toen plotseling ook een stuk sneller. Het eerste deel was wel goed om de sfeer neer te zetten en het tweede deel meer te waarderen. Toch wel boeiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten