Jaar van publicatie: 1931
Uitg. Bruna/Zwarte Beertjes 1154
Vert. K.H. Romijn
Oorspr. titel: Le pendu de Saint-Pholien
157 blz
De rust die uitgaat van een boek over Maigret is groot. Hij heeft dan misschien wel een vuurwapen, en dat komt ook wel even te voorschijn in dit vijfde deel van de serie, maar toch is dat niet zijn grootste wapen. Maigret kijkt. En hij zit. En hij wacht. Hij kijkt nog een poosje langer.
Daar worden mensen die iets te verbergen hebben heel zenuwachtig van.
Als Maigret ziet, dat iemand veel Belgische Franken (afgebeeld op de kaft van dit Zwarte Beertje) inpakt, er een adres op schrijft en het pakje verstuurt, volgt hij de man. Die koopt een goedkope koffer. Maigret koopt een gelijke koffer en wisselt de twee om. Als commissaris moet je kennelijk een beetje nieuwsgierig zijn. De reis van de man gaat naar Bremen. Als hij merkt, dat de inhoud van zijn koffer bestaat uit krantenpapier raakt hij in paniek en maakt een eind aan zijn leven.
Maigret gaat dus nu helemaal op onderzoek uit.
Wat houd ik toch van deze serie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten