Boek 17: V is for Vengeance

Schrijver: Sue Grafton

Jaar van publicatie: 2011

Uitg. Putnam Adult
437 blz.

Het is prettig om series op volgorde te lezen en niet al te veel tijd te laten verstrijken tussen de delen. Personages die in alle delen voorkomen zijn dan bekend en blijven dat. Dit tweeëntwintigste deel van de Kinsey Millhone serie voldeed ook nu weer aan deze vereisten: Rosie's restaurant werd weer bezocht, Henry, de bakkende buurman en zijn broer William, kwamen er in voor, er was nog een ex-minnaar in beeld, dus je zou menen, dat alles vertrouwd voorkwam.
Maar hoe vaak wil je lezen, dat de wijn bij Rosie's niet te drinken is? Dat de namen van het eten niet uit te spreken zijn en dat Rosie vooral orgaanvlees verwerkt? Wat Kinsey dan weer niet lekker vindt.
Na ditzelfde in zoveel eerdere delen gelezen te hebben werd het vervelend om het nog een paar keer tegen te komen.
Misschien was het boek daarom niet zo geslaagd en zelfs een beetje saai. Het eigenlijke verhaaltje, de misdaad die opgelost moest worden, was wel erg dunnetjes. Het draaide om een bende winkeldieven en geldverstrekkers/woekeraars. De gedetailleerde handleiding voor pokerspelers aan het begin was niet om door te komen.
Hopelijk zijn de laatste drie van de serie beter.

Boek 16: Maigret en het lijk aan de kerkdeur

Schrijver: Georges Simenon
Jaar van publicatie: 1931
Uitg. Bruna/Zwarte Beertjes 1154
Vert. K.H. Romijn
Oorspr. titel: Le pendu de Saint-Pholien 
157 blz

De rust die uitgaat van een boek over Maigret is groot. Hij heeft dan misschien wel een vuurwapen, en dat komt ook wel even te voorschijn in dit vijfde deel van de serie, maar toch is dat niet zijn grootste wapen. Maigret kijkt. En hij zit. En hij wacht. Hij kijkt nog een poosje langer. 
Daar worden mensen die iets te verbergen hebben heel zenuwachtig van.
Als Maigret ziet, dat iemand veel Belgische Franken (afgebeeld op de kaft van dit Zwarte Beertje) inpakt, er een adres op schrijft en het pakje verstuurt, volgt hij de man. Die koopt een goedkope koffer. Maigret koopt een gelijke koffer en wisselt de twee om. Als commissaris moet je kennelijk een beetje nieuwsgierig zijn. De reis van de man gaat naar Bremen. Als hij merkt, dat de inhoud van zijn koffer bestaat uit krantenpapier raakt hij in paniek en maakt een eind aan zijn leven.
Maigret gaat dus nu helemaal op onderzoek uit.
Wat houd ik toch van deze serie.

Boek 15: Een leven na jou

Schrijver: Jojo Moyes
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. De Fontein Utrecht
Vert. Anna Lievestro
Oorspr. titel: After You (Penguin Michael Joseph, part of Penguin Random House Group (2015)
Louisa Clark #2
432 blz.

In dit tweede deel over hoofdpersoon Louisa Clark probeert ze het verlies van Will te verwerken. Dat gaat maar met moeite. Ze is eerst op reis gegaan, daarna betrok ze het appartement, dat ze met het van Will geërfde geld had gekocht. De cursussen die ze had willen volgen hadden haar plotseling niet meer zo getrokken of ze kon er niet toegelaten worden. Ze voelt zich diep ongelukkig in de wat kale, rommelige flat. Ze bezoekt bijeenkomsten voor rouwverwerking, maar kan nog niet praten over haar gevoelens.
Dan ontmoet ze een 16-jarig meisje, dat zegt de dochter van Will te zijn. Het meisje, Lily, is een beetje losgeslagen: drinkt, is aan de drugs en rookt teveel en vertoont onhandelbaar gedrag.
Na een ongeluk ontmoet Louisa de ambulance chauffeur Sam. Hij verzorgt haar met zoveel aandacht en liefde, dat ze met hem afspreekt als ze hem later weer ontmoet.
Lily en Sam helpen Louisa bij de verwerking van alle gebeurtenissen in deel 1.
De relatie met haar familie, vooral die met haar moeder, wordt geleidelijk ook weer wat normaler, hoewel haar moeder het feministische licht gezien lijkt te hebben, zeer tot ongenoegen van haar vader.
De relatie tussen Sam en Louisa is moeilijk: Louisa durft zich niet over te geven aan een nieuwe relatie.
Dan komt er een aanbod uit New York: Louisa krijgt een baan aangeboden als verzorgster bij een familie die daar woont en voor wie Nathan, Will's verpleger uit deel 1, ook werkt. Ze moet nu gaan kiezen en vooral ook: het leven weer aan durven.

Boek 14: Hamlet

Schrijver: William Shakespeare
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. Atheneum-Polak&Van Gennep, Amsterdam
Vert. en toelichting: Peter Verstegen
Oorspr. titel: The Tragedy of Hamlet, Prince of Denmark (tussen 1600 en 1602)
160 blz

Hoe verwaand kan je wel zijn om een recensie te willen schrijven over een van de beroemdste toneelstukken in de geschiedenis. Dat ga ik dus ook niet proberen. Wel wil ik een poging wagen om te vertellen waarom ik zo genoot van het lezen van dit stuk.
1. Het was een feest van herkenning. Zoveel uitspraken uit dit stuk hebben hun weg gevonden in het dagelijkse taalgebruik. 'There is something rotten in the State of Denmark': ik las dan wel de Nederlandse vertaling, maar er viel niet overheen te kijken. 
2. De Nederlandse vertaling was een feest om te lezen. Aangevuld met alle noten, die werkelijk iets bijdroegen aan het begrip van de tekst: geweldig! Herhaaldelijk viel ik de mensen om me heen lastig, door ze stukken voor te lezen, omdat ik ze zo mooi/goed/geestig/bijzonder vond.
3. De humor. Hoe tragisch ook, de twinkeling is ook hier aanwezig. Daarom is het zo fijn om Shakespeare te lezen.
4. Het nawoord van Halina Reijn, de actrice die ooit de rol van Ophelia vertolkte. 

Er is misschien nog meer op te merken, maar het is wel duidelijk, denk ik: wees niet bang en lees Shakespeare. Doe het langzaam en geniet ervan.

Boek 13: Vermoorde reputaties

Schrijver: J.D. Robb
Jaar van publicatie: 1995
Uitg. Boekerij, Amsterdam
Vert. Textcase, Amsterdam
Oorspr. titel: Glory in Death (The Berkley Publishing Group, New York)
In Death serie #2
335 blz

Series lezen is verslavend. Je moet ze natuurlijk wel lezen op volgorde vanaf het begin. 
Dat is vooral het geval bij de serie rond Eve Dallas. Ze is rechercheur en zoals het hoort bij een politieroman lost ze met grote inzet de meest vreselijke zaken op. Toch is deze serie anders. In de eerste plaats omdat het verhaal zich afspeelt in de toekomst (net voorbij de helft van de 21e eeuw). Als je middenin de serie een van de delen probeert te lezen, snap je niets van al die vreemde apparatuur (robots druids, drones, eten klaarmakende en andere huishoudelijke machines) 
Dan is er Roarke: een vage, maar heel rijke man, met, naar het beschreven wordt, onuitputtelijke kwaliteiten. Zijn humor alleen al maakt deze serie lezenswaardig. Eve kan zich ook niet aan zijn charmes onttrekken. Hij geeft haar de mogelijkheid te ontsnappen aan haar vroegere leven, waarin ze nauwelijks vrienden had (zangeres Mavis is ongeveer de enige vriendin die ze heet, maar dat is dan ook een bijzondere persoon). Eve wantrouwde mensen en door haar ongelukkige jeugd leed ze aan nachtmerries. Die jeugdherinneringen probeert ze met geweld te onderdrukken, maar Roarke weekt deze geleidelijk aan steeds meer los.
Er wordt meer psychologie bedreven in deze serie. Eve gebruikt psychologische aanwijzingen om haar zaken op te lossen. De bedrijfspsychologe helpt daarbij en houdt ook de geestelijke gesteldheid van Eve in de gaten.
Prettige ontspannende lectuur. Deel 3 staat al klaar. En wie weet: misschien volgen er meer. Er zijn, voor zover mij bekend daarna nog 45 delen.

Boek 12: Voor jou

Schrijver: Jojo Moyes
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. De Kern
Vert. Anna Livestro
Oorsr. titel: Me before you
416 blz.


Will, gekluisterd aan een rolstoel omdat hij na een ongeluk in een rolstoel is beland, heeft een oppas nodig. Hij leidde een vrolijk, druk leven, verdiende veel geld, had veel vrienden en rijke ouders. Nu kan hij niets meer en heeft al een zelfmoordpoging gedaan. Daarom durven zijn ouders hem niet alleen te laten. 
Louisa Clark heeft net haar baan verloren. Ook haar vader dreigt zijn baan te verliezen. Haar zus woont met haar zoontje bij haar ouders en zus in, in hun kleine, krappe huisje. Tenslotte woont ook opa in. Louisa wil graag werk vinden, maar dat blijkt moeilijk.
Dan is er Wiil. Zij wordt zijn verzorger. Medische handelingen worden door een verpleger uitgevoerd, zij moet hem bezighouden en afleiden en verdere verzorging voor haar rekening nemen. Het is niet eenvoudig.
Will wil niets weten van wie of wat dan ook. Hij is depressief en weigert daar iets aan te veranderen. 
Voor de vrolijke Louisa zwicht hij echter. Zij haalt hem uit zijn schulp, maakt hem zelfs aan het lachen. Ze gaan elkaar steeds meer waarderen. Louisa hoopt Will van zijn plan af te brengen om naar een kliniek voor levensbeëindiging in Zwitserland te gaan. Ze verzint allerlei dingen om hem weer van het leven te laten genieten.
Het einde is ontroerend.
Een goed geschreven boek over dilemma's, keuzes, standsverschillen, en vooral over liefde.

Ik had dit boek als luisterboek. Storend was het, dat de mevrouw die voorlas de klemtonen af en toe zo verkeerd plaatste, dat de betekenis van een zin veranderde. Verder deed ze het prima, maar dat zou niet mogen voorkomen. 

Boek 11: The Shadow Sister

Schrijver: Lucinda Riley
Jaar van publicatie: 2017
Uitg. MacMillan
Serie: De zeven zussen #3
683 blz.

Na het lezen van deel 1 en 2 van de serie over de zeven zussen, die allemaal vernoemd waren naar een van de sterren van de Pleiaden, Was ik benieuwd naar deel drie, over Star, de derde zuster, die in het sterrenbeeld zelfs twee sterren heeft, maar toch bijna onzichtbaar is. Dat is in werkelijkheid ook het geval. Star zegt niet veel en doet alles wat haar zus Cece wil en zegt. Cece en Star zijn bijna gelijktijdig door Pa geadopteerd en ook bijna even oud. Waar de een gaat, zie je de ander. 
Na het overlijden van Pa Salt koopt Cece een groot, modern, duur appartement in Londen. Star weet niet goed, wat zij daar moet doen. Ze houdt van tuinieren, van koken en van boeken. Cece zit op de kunstacademie en is bijna de hele dag weg. Als ze thuiskomt, verwacht ze, dat Star klaar zit met een heerlijke maaltijd en vol aandacht voor haar verhalen.
Het begint Star te benauwen. Ze bekijkt de aanwijzingen van Pa over haar afkomst, en die leiden naar een boekhandel in zeldzame oude boeken. Die winkel wordt gedreven door een wat wereldvreemde jonge man, bij wie ze in dienst treedt. Hij neemt haar mee naar het landgoed van zijn familie, waar ze zijn broer Mouse aantreft, en zijn neefje Rory, een doof jongetje, dat communiceert in gebarentaal, zoals Star en Cece vaak ook deden. Star kan dus meteen goed met Rory overweg, want ze begrijpen elkaar.

De zoektocht van Star leidt naar het Lake District, naar Flora en naar Beatrix Potter. Flora gaat naar Londen en gaat inwonen bij Alice Keppel, de maîtresse van Edward VII en bet-overgrootmoeder van Camilla, de vrouw van de huidige prins Charles.
Het boek zit zo vol met onverwachte wendingen en perspectief wisselingen, dat je blijft lezen. De meer dan 670 bladzijden zijn dan ook uit voor je het weet. De stille Star rent heen en weer tussen Londen, waar de band met haar zus steeds losser wordt, naar de noodlijdende boekwinkel, die verkocht moet worden (tot ieders verdriet), naar het landhuis van haar voorouders, waar zij orde op zaken stelt. Ook hier gebruikt de schrijfster flashbacks om het verhaal van Flora te vertellen. Flora hield dagboeken bij, die verborgen stonden in de boekwinkel van de familie. Uit de inhoud wordt de geschiedenis van Flora, en ook van Star gereconstrueerd. Het Londen uit de tijd van Flora wordt boeiend beschreven - 'never a dull moment!' 
Om kort te gaan: opnieuw een boek om van te genieten. 

Het volgende deel gaat over zus vier: Cece. Net als in deel twee en drie wordt al een klein stukje tekst opgenomen van dit boek. In deel twee dacht Ally haar vaders stem via de telefoon te horen. In deel drie denkt Star hem te zien, bij het concert dat Ally geeft. In de vooruitblik denkt Cece haar vader te zien op de luchthaven. Zou Pa Salt dan toch niet dood en begraven zijn? 
Een extra reden om deze serie tot het eind te blijven volgen.

Boek 10: Storm

Schrijver: Lucinda Riley
Jaar van punlicatie: 2017
Uitg. Atria Books
502 blz.
De zeven zussen #2

Deel 1 van deze serie was zo goed bevallen, dat deel twee en drie plotseling op mijn e-reader stonden. Ze moesten onmiddellijk ook gelezen worden.
In deel 2 gaat de tweede zus, Ally, niet meteen op zoek naar haar afkomst. Ze is wedstrijdzeilster en zeilen is haar lust en haar leven. Vooral nu ze mag varen onder een knappe kapitein, waarop ze verliefd wordt. Ooit speelde ze ook prachtig fluit, maar haar muziek heeft plaats moeten maken voor de sport.
Het boek heet niet voor niets storm: als tijdens een wedstrijd het schip van Ally, haar geliefde en de rest van de bemanning in een storm terecht komt, loopt het niet goed af. Ally is ontroostbaar. 
Om haar zinnen te verzetten gaat ze toch op zoek, met behulp van de gegevens die Pa Salt heeft nagelaten. Ook heeft ze voorzichtig weer wat muziek gemaakt. 
Haar tocht leidt naar Noorwegen, naar het land van Ibsen en Grieg, het land van Peer Gynt. 
Opnieuw worden flashbacks gebruikt om gebeurtenissen, die Ally leest in brieven en boeken, uit het verleden te beschrijven. Op die manier gaan de personen uit het verleden leven, de lezer leert hun wereld (en dat was de wereld van Grieg en Ibsen) kennen en waarderen. Als lezer krijg je zin om het werk van Ibsen te lezen en de muziek van Grieg te beluisteren.
Hoewel het boek iets minder verrassend was dan het eerste deel, viel er veel te genieten. 
De nieuwsgierigheid naar Pa Salt wordt intussen ook steeds groter. Wie was hij en wat is er met hem gebeurd?
De andere zussen komen ook langs, zo hier en daar, maar de nadruk in dit boek ligt op Ally, zoals het in deel 1 op Maia lag. 
In deel drie leren we zus drie, de stille Star, beter kennen.
Snel aan beginnen!

Boek 9: De zeven zussen

Schrijver: Lucinda Riley
Jaar van publicatie: 2017
Xander uitgevers BV
De Zeven Zussen #1
622 blz.

Pa Salt is een wat mysterieuze, maar zeer rijke man. Hij adopteert zeven baby's, allen meisjes, hoewel - de zevende is nooit gearriveerd. Een raadsel. De meisjes groeien op op het landgoed van Pa aan het Meer van Genève. Ze worden verzorgd door Marina, door allen Ma genoemd. De meisjes zijn genoemd naar de sterren van het sterrenbeeld De zeven Zusters en ook gebaseerd op het mythologische klassieke verhaal van de Pleiaden. Pa Salt is een anagram van Atlas, vader van de zeven zusters en de P, die staat voor hun moeder.
Als ze volwassen zijn zijn alle zussen uitgezwermd over de wereld. Alleen de oudste, Maia, is in Zwitserland blijven wonen, dichtbij het huis van pa Salt, Atlantis.
Ook zij is echter afwezig als het bericht komt, dat pa Salt is overleden. De zussen trekken terug naar hun basis, naar Atlantis. Ze krijgen te horen, dat Pa Salt een zeemansgraf wenste en dat die plechtigheid op zijn verzoek al heeft plaatsgevonden. De meisjes krijgen allemaal een enveloppe met gegevens, waardoor ze hun afkomst kunnen zoeken. Ook krijgen ze de coördinaten van de plaats waar ze ter wereld kwamen. Als ze eraan toe zijn, kunnen ze op zoek gaan naar hun roots.
Maia, die ontroostbaar is, en toch duidelijk al niet prettig in haar vel lijkt te zitten, is de eerste die op zoek gaat. Zij is de eerste die beseft, dat ze eigenlijk weinig weet over de man, die haar adopteerde. 
Haar zoektocht leidt haar naar Brazilië. Ze wordt geholpen bij haar zoektocht in Rio door een schrijver, van wie ze een boek heeft vertaald. 
Maia blijkt familiebanden te hebben met een oude familie in Rio en met de beeldhouwer van het grote Christusbeeld, dat boven de stad uittorent. Maar hoe zit die puzzel in elkaar? Hoe komt ze in contact met die familie en hoe komt ze achter de verhalen over haar afkomst en adoptie? 
In flashbacks wordt beschreven wat zich afspeelde in de tijd voor de geboorte van Maia. Zo leert Maia zichzelf kennen en de lezer volgt haar geboeid in haar zoektocht. In de tussentijd leert ze haar schrijver ook steeds beter kennen.

Er gebeurt zoveel in dit boek: de zoektocht van Maia, maar ook de geschiedenis van het Christusbeeld, die de schrijfster zo vaardig in het verhaal heeft verweven. De gebeurtenissen in een beeldhouwers atelier in Parijs blijken ook van belang en zijn interessant om te lezen. De steeds wisselende perspectieven houden het enthousiasme vast.
Een geweldig boek, waarvan gelukkig nog een aantal vervolgen zijn en zullen worden geschreven. Ik kan niet wachten.

Boek 8: Op reis met Bill

Schrijver: Matthias Schultheiss
Jaar van publicatie: 2010
Uitg. Glénat
284 blz.

Deze grafische roman zag er redelijk veelbelovend uit. Het gaat over een vader, Luke, die zijn dochtertje, Tweety, wat van de wereld wil laten zien. Hij wordt tijdens hun tocht al depressiever en cynischer. Al die industrie, al die mensen, al dat verkeer. Er lijkt niets moois meer over om aan zijn dochtertje te tonen.
Dan ontmoeten ze een man in een rolstoel. Zonder benen en met een rare pet op. Hij heet Bill en ze nemen hem mee tot aan het volgende kruispunt. Het worden veel kruispunten, want Bill blijft bij hen. Tweety hangt aan zijn lippen als hij vertelt, dat hij op zoek is naar een tovenaar, die hem zijn benen terug zal geven. Hij verloor ze als soldaat in een oorlog.
Luke is wat jaloers op Bill, door alle aandacht die zijn dochtertje hem geeft.
Ze reizen ver naar het noorden. Bill verlaat hen als hij zegt de tovenaar gevonden te hebben. Hij zal terugkeren, als zijn benen zijn aangegroeid.

De tekeningen, of liever: het schilderwerk, is vaak duister en onbegrijpelijk. Korte teksten vergezellen de soms twee bladzijden tellende tekeningen. Ik kon het in de meeste gevallen niet zo erg waarderen. De diepzinnige gedachten waren goed bedoeld, maar kwamen niet helemaal over.