Jaar van publicatie: 2002
Uitg. G.P. Putnam's Sons
Kinsey Millhone #17
Vijf jaar geleden las ik dit boek ook al, toen in het Nederlands en als papieren boek Ik had het idee, dat ik er dan meer van zou kunnen genieten en begrijpen als ik de delen op volgorde zou lezen, vanaf het begin. Ditzelfde geldt overigens voor veel series van spannende boeken, dus ik probeer nu zo veel mogelijk series op volgorde te lezen.
De vorige keer schreef ik ook een recensie, maar nu maakte ik een nieuwe. Van mijn vorige lezing had ik letterlijk niets onthouden, het kwam me zelfs niet bekend voor. Dit is mijn nieuwe verslag. Ik las nu op mijn e-reader en in het Engels.
Wakker blijven was niet eenvoudig bij het lezen van dit boek: het kabbelde maar voort en er gebeurde weinig. Kinsey helpt twee bijna gepensioneerde politiemensen bij het oplossen van een oude zaak. Beiden zijn ziek en verwachten niet lang meer te leven, maar dit willen ze nog even oplossen. Het gepuzzel zou hun helpen bij het verwerken van hun lichamelijke problemen.
Als lezer breng je dus heel wat tijd door met het bezoeken van ziekenhuiskamers en lezen over het verdelen van het werk tussen degenen die net wel goed ter been zijn. Veel werk moet dubbel gedaan worden, omdat degene, die op de hoogte is van bepaalde feiten net weer even is uitgeschakeld.Kon allemaal wel wat korter.
Het lichaam van een onbekende vrouw is in een kloof aangetroffen. Ze is gedood door een groot aantal messteken.
Kinsey en haar makkers moeten eerst zien te ontdekken wie het meisje was, wat een eventueel motief kon zijn en daaruit volgend wie de dader was.
Helemaal aan het eind, als beide heren weer terug zijn naar hun huis, en Kinsey er alleen voor staat, komt er een ontknoping, die je als lezer al zag aankomen, maar waar Kinsey het nog even moeilijk mee krijgt. Ze moet nog negen letters mee, dus natuurlijk overleeft ze alles en lost ook deze zaak op.
Sue Grafton krijgt veel tips voor deze serie, zoals tips voor volgende delen van de serie. Meestal gebruikt ze die niet, maar dit boek is gebaseerd op een waar gebeurde zaak, waarbij een 'Jane Doe' werd aangetroffen in een kloof. Jane Doe is de naam die de politie geeft aan een ongeïdentificeerd vrouwelijk slachtoffer. Ze kreeg inzicht in de stukken over deze zaak, gebruikte daar delen van en vulde die aan met haar eigen fantasie.
Achter in het boek staan tekeningen, die gemaakt zijn door een politie tekenaar, die het gezicht van de echte Jan Doe heeft geprobeerd te schetsen. Als iemand haar herkent kan hij of zij reageren.
Wat mij betreft: nu op naar de delen, die ik nog niet gelezen heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten