zaterdag 3 juni 2017

Boek 48: Wil

Schrijver: Jeroen Olyslaeger
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. De Bezige Bij
Storytel audioboek

Soms leidt de tongval van iemand je af van de boodschap die gebracht wordt. Dat probleem had ik even met de voorlezende Jeroen Olyslaegers. Hij las zelf zijn boek voor en deed dat van begin tot einde met verve. Hij was een boze man en dat bleef hij. Net als hoofdpersoon Wil schopte hij hier en daar om zich heen, slaakte een paar echt Vlaamse vloeken en vertelde verder. Over de oorlog in Antwerpen. De vervolging van de Joden. Over zijn onmacht daartegen in opstand te komen. Over zijn verschillende loyaliteiten: tegenover zijn collega's bij de politie, die voor het grootste deel anti-Duits waren. Tegenover Nijdig Baardje (volgens goed Belgisch gebruik had de man geen naam, maar alleen een bijnaam), eerst zijn leraar Frans, met wie hij over de gedichten van Rimbaud sprak, maar die later een groot aanhanger van de Duisters werd.
De angst regeerde hem ook. Wat moest hij doen, als zijn tante op bezoek kwam, met haar Duitse vriend, een hoge SS-er?
Het liefst ging hij op een rustige plek zitten om gedichten te schrijven. Hij laat alles maar zo'n beetje gebeuren.
Nu schrijft hij een lange brief aan zijn achterkleinzoon. Bestaat die echt? Het wordt niet duidelijk in het verhaal. Hij vertelt hem, hoe hij alles heeft ervaren. Maar vooral probeert hij de zelfmoord van zijn kleindochter te verwerken. Het lukt hem niet echt.
Evenmin als het accepteren van de hulp die hij nodig heeft bij het vorderen van zijn leeftijd.
Evenmin als het denken aan de verwijten van dubbele moraal, die hij van alle kanten kreeg, na de oorlog.
Hij schopt.
Hij is boos.
De wat rauwe stem van de schrijver paste hier prima bij en voegde iets toe aan het verhaal. Prima audioboek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten