donderdag 2 maart 2017

Boek 19: De Meisjes

Schrijver: Emma Cline
Jaar van publicatie: 2016
Uitg. Lebowski Publishers
Vert. Tjadine Stheeman
Oorspr. titel: The Girls (Penguin Random House, 2016)

Wat er kan gebeuren met pubers, die aan hun lot worden overgelaten, is hier te lezen. Ouders, die geloven in een vrije opvoeding of het druk hebben met zichzelf, die voor het gemak alles goed vinden, geen regels stellen of zich daar niet aan houden, aan de andere kant kinderen, die zich afzetten tegen hun ouders, als ze dat wel doen.
Een groep van die kinderen woont samen in een ranch. Het is een verwaarloosde, vervuilde bende. De leider van de groep, die verder voornamelijk uit meisjes bestaat, is de door iedereen aanbeden Russell.
Evie, de hoofdpersoon in het verhaal, ontmoet een paar van de meisjes in het dorp waar ze woont. Ze raakt in de ban van hen, vooral van Suzanne. Zij is al wat ouder en Evie voelt zich door haar gefascineerd. Evie krijgt weer eens ruzie met haar moeder, die een wat zweverig bestaan leidt, na haar scheiding. Ze is naarstig op zoek naar een nieuwe man en kiest daarbij mannen, waar Evie meteen een hekel aan heeft. Evie vlucht naar de ranch. Ze trekt daar steeds vaker heen en doet mee met het overvloedige gebruik van drank, drugs, sigaretten en ook de seks leert ze daar kennen. Ze vindt het spannend en opwindend, maar de reden voor haar verblijf op de ranch is altijd nog Suzanne.
Haar twijfels beginnen te komen, als ze met drie van de meisjes inbreekt in het huis van haar oude buren. Haar buurvrouw herkent haar en waarschuwt haar moeder. Evie moet voor straf naar haar vader, die samenwoont met een vriendin. Evie ontsnapt en vertrekt weer naar de ranch.
Daar is het nodige veranderd. Russell slaagt niet in de plannen die hij heeft gemaakt. Daarvoor heeft hij de hulp nodig van Mitch, een bekende ster. Als Russell zijn zin niet krijgt, wordt hij kwaad, dus stuurt hij de meisjes er op uit om maatregelen te nemen. Dat doen ze wel erg drastisch.
Jaren later blikt Evie terug op die tijd. In korte hoofdstukjes wordt beschreven, hoe Evie er nu voor staat.
Deze samenvatting klinkt spannender dan het boek was. Het kabbelt maar wat voort, de drank en drugs blijven voorbijkomen, de troosteloosheid slaat van de bladzijden. Na het begin, waar geen touw aan vast te knopen was, gaat het maar door. Niemand heeft iets in de gaten, er is geen enkel toezicht, iedereen vindt alles maar gewoon. Een corvee om het uit te lezen. Ik had het kunnen verwachten: Boeken die zo lang zo hoog staan in de bestsellerslijsten vind ik meestal niet om door te komen. Dit was geen uitzondering.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten