Jaar van publicatie: 2013 (deze uitgave)
Uitg. Boekerij, Amsterdam
Vert. Martin Jansen in de Wal
Oorspr. titel: Play dead (British American Publishing, Latham, NY, 1990)
Al heel lang staat een boek van Harlan Coben op mijn boekenplak. Ongelezen. Om een of andere reden kon ik er niet toe komen het te lezen en bovendien geef ik er, door ervaring wijs geworden, de voorkeur aan de boeken van een schrijver van veel boeken op volgorde te lezen. Toen ik het eerste werk van Coben in de bibliotheek zag staan, nam ik het daarom mee.
Dood spel is het verhaal van Laura en David, pas getrouwd en op huwelijksreis in Australië. Zij is rijk geworden als fotomodel en later als modeontwerpster, hij als een van de beste basketbalspelers in het land.
David verdwijnt nadat hij is gaan zwemmen. Dat laatste stond tenminste op een briefje, dat hij heeft achtergelaten. Als een lijk aanspoelt, moet dat wel van hem zijn.
Laura vraagt de beste vriend van David, T.C., om hulp.
Bij de oude club van david, waar iedereen ook in de rouw is, maar waar men vooral ook probeert op het oude niveau te blijven spelen, is een nieuwe speler ontdekt en aangenomen. Zijn speelstijl lijkt erg op die van David.
De familie van Laura gaat zich steeds vreemder gedragen en het gedrag van de broer van David, die plotseling opduikt en die zijn enige levende familielid is, maar waar hij een geweldige hekel aan had, helpt ook niet.
Laura krijgt steeds meer achterdocht en gaat op onderzoek uit.
Coben heeft zelf gezegd, dat dit duidelijk zijn eerste boek was en dat hij, toen hij het schreef, nog erg jong was. Toch was dit een pageturner van de beste soort. Het boek van ruim vijfhonderd bladzijden was in twee dagen uit. Iedere keer dat je dacht nu wel te weten hoe het zat, veranderde er plotseling weer iets en die wijzigingen verhoogden zeker de spanning. Op naar het volgende boek van deze schrijver.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten