Jaar van publicatie: 2005
Ondertitel: Een dorp als zelfportret
Uitg. Querido, Amsterdam
Alweer een boek, dat ik wilde uitlezen, om te zien wat er allemaal verder nog verteld zou worden, maar erg boeiend werd het niet.
De schrijver vertelt over zijn jeugd in het dorp Oostwoud. Het dorp dat ik ook goed ken en waar ik de beschreven mensen en situaties ook kende. Het is een opsomming van feiten en feitjes, of liever dat, wat Anker ervoer als feiten. Hoe gelukkig is hij, dat hij zich aan zo'n achterlijk dorp heeft ontworsteld. Hoe veel verder heeft hij zich ontwikkeld dan al die mensen, die hij nu beschrijft.
Wat een arrogantie spreekt er uit zijn verhaal. Akelig om te lezen.
Hij heeft zelfs de moed, om zijn ouders te beklagen: de stakkers hebben altijd maar in zo'n dorp gewoond. Zielig gewoon.
De schrijfstijl was hier en daar wel goed, maar te vaak herhaalt de schrijver zichzelf of begint aan een zin, die eindigt met zaken, die met dat begin niets te maken hebben.
Nee, een vervelend boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten