Boek 37: Ik hou van new York

Schrijver: Lindsey Clark
Jaar van publicatie: 2009
Uitg. Van Holkema & Warendorf
Vert. Willeke Lempens
Oorspr. titel: I heart new York
Oorspr. uitg. Harper Collins, London, 2009

Kinderboekenschrijfster Angela Clarke betrapt haar vriend, met wie ze al jaren samenwoont, met een onbekende dame, op de bruiloft van haar beste vrienden. Die blijken al even op de hoogte van deze relatie. Angela is woedend en vertrekt naar new York, met wat zij ziet als haar aandeel van de spaarcenten van haar en haar vriend.
Ze neemt haar intrek in een luxe hotel en sluit vriendschap met de receptioniste. Samen trekken ze de stad in en gaan 'shoppen'. En drinken.
Angela krijgt een aanbod om als blogger te werken bij een tijdschrift. Ze moet vertellen, wat ze in New York zoal beleeft, vooral wanneer ze gaat daten met twee verschillende mannen.

O, o, wat spannend allemaal. het is van een vreselijke oppervlakkigheid en saaiheid. Ik hoopte op wat zomerse lectuur met de huidige hoge temperaturen, maar zo ontspannend hoefde ook weer niet.

Boek 36: De commissaris en het zwijgen

Schrijver: Håkan Nesser
Jaar van publicatie: 2004 (deze utgave 2011)
Uitg. De Geus, Breda
Vert. Edith Sybesma
Oorspr. titel: Kommissarien och tystnaden (Bonnier, Stockholm, 1997)

De kaft van een boek bestudeer ik meestal niet echt, maar in dit geval fascineerde hij me. Die hand. Voor of achter die mond? Van wie is die hand? Van het meisje zelf, of van iemand anders, die haar wil laten zwijgen?
Dit is precies, waar dit boek over gaat.

Er is een zomerkamp in een afgelegen plaats in Zweden. Het is er mooi. De deelnemers van het kamp zijn allemaal meisjes van 12 jaar en iets ouder. De leiding wordt gevormd door drie, in naturelkleurige gewaden gestoken dames en een wat onduidelijke man, die als geestelijk leider optreedt. Hij heeft het voor het zeggen. Hij werpt zich op als leider van zijn eigen kerk. Of is het een sekte?
Dan verdwijnt een van de meisjes. Op het politiebureau komt een telefoontje binnen van een onbekende vrouw. De leiding van het kamp ontkent, dat een van hun pupillen verdwenen is en ook de meisjes zeggen niets van een verdwenen meisje te weten.
De plaatselijk commissaris is op vakantie en er is een waarnemer. Die roept de hulp in van commissaris Van Vleeteren, die in andere boeken van Nesser voorkomt. Hij roept zijn intuïtie te hulp. Hij denkt na, observeert, probeert met mensen te praten, maar iedereen zwijgt.
Dan wordt het lichaam van een ander meisje gevonden.

Een echte Scandinavische thriller, met een sympathieke commissaris en veel oog voor de gebeurtenissen in de levens van de speurders. Nadat ik een eerste boek van nesser had gelezen en er enthousiast over was, viel dit beslist niet tegen.

Boek 35: Leven van een Loser

Schrijver: Jeff Kinney
Jaar van publicatie: 2009
Uitg. Fontein
Vert. Hanneke Majoor
Oorspr. titel: Diary of a Wimpy Kid

In de app van de (vakantie)bieb stond deze favoriet van kleinzoon. Sinds de kinders groot zijn en ik ook beroepshalve geen kinderboeken meer onder ogen krijg, weet ik alleen maar zo ongeveer wat er in de kinderboekenwereld verschijnt. Ik wil proberen daar verandering in te brengen.

Deze superpopulaire serie krijgt de kritiek, dat het wel al te eenvoudig wegleest. Maar kinderen, die een hekel aan lezen hebben, of alles liever doen dan met een boek aangetroffen te worden, brengt het wel tot lezen. Ze krijgen door, dat er ook leuke, grappige, boeiende boeken bestaan.

Het verhaal van Bram, brugklasser, is herkenbaar, hoewel het naar mijn smaak wel erg Amerikaans is. Veel zaken zullen Nederlandse kinderen boven de pet gaan: we vieren hier geen Halloween (hoewel ook dat tegenwoordig schijnt te moeten veranderen), jaarboeken van school hebben we hier meestal niet, zeker niet met rubrieken als 'de populairste leerling van de klas' e.d. Toch schijnen kinderen daar geen probleem mee te hebben. Over welke zaken zouden ze nog meer heen lezen?

De tekeningetjes zijn grappig. De triestigheid van de arme jongetjes Bram en zijn (meestal) vriendje (Bram heeft niet echt vriendjes, hij neemt maar wat hij krijgen kan) slaan je tegemoet van de bladzijden.

Boek 34: Koekoeksjong

Schrijver: Robert Galbraith (J.K. Rowling)
Jaar van publicatie: 2013
Uitg. Meulenhoff Boekerij bv. Amsterdam
Vertaling Sabine Mutsaers
Oorspr. titel: The Cuckoo's Calling

De schrijver gebruikt het pseudoniem Robert Galbraith, maar er zit een sticker op het boek, waarop vermeld staat, dat het eigenlijk geschreven is door de auteur van de Harry Potter boeken, J.K. Rowling. Voor dit bekend werd, was dit boek al een succes, maar de kritieken werden nog lovender, nadat de waarheid aan het licht kwam. Ik werd benieuwd.

De Harry Potter boeken konden me niet zo bekoren, Een Goede Raad, ook van Rowling, vond ik wel geslaagd, maar dit heb ik echt in één keer uitgelezen, ondanks de dikte. Het lezen leek weer op gewichtheffen.

Een bekend fotomodel heeft zelfmoord gepleegd. Haar broer twijfelt daaraan, en schakelt een privédetective in (Strike, zoon van een bekend artiest en een drugsverslaafde 'supergroupie', oud-strijder uit Afghanistan, mist een deel van zijn been en wil dat eigenlijk niet zo publiek maken)
Strike heeft net de relatie met zijn vriendin verbroken en woont nu op zijn kantoor. Hioj zit aan de grond. Zijn detectivebureau heeft geen opdrachten.
Robin is zijn tijdelijk secretaresse, gestuurd door een uitzendbureau. Samen graven ze in de geheugens van verdachten, proberen de politie te overtuigen, dat het toch waarschijnlijk geen zelfmoord was, kijken en luisteren en denken na.
Het blijft spannend tot de laatste bladzijden.

Boek 33: Tsjik

Schrijver: Wolfgang Herrndorf
Jaar van publicatie: 2011
Uitg. Cossee, Amsterdam
Vert. Pauline de Bok
Oorspr. titel: Tschik (Rowohlt, Berlijn, 2010)

Als je net een boek hebt gelezen, is het vaak moeilijk een begin te maken in een volgend boek. Daar had ik hier geen last van: dit las als een trein en in een paar dagen had ik het ook uit. Op de achterflap staat ook al, dat het zo jammer is, dat dit boek niet meer bladzijden telt omdat het zo goed geschreven is. Na het lezen was ik het daar helemaal mee eens. wat een geweldig boek! Humor, zoals humor bedoeld is: met de nodige triestheid op de achtergrond.

Maik Klingenberg is veertien jaar. Hij zit op het gymnasium en voelt zich een buitenbeentje. De andere leerlingen vinden hem saai en hij wordt ook niet uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van het meisje, waar hij stiekem verliefd op is. Dan komt Andrej Tsjichatsjov bij hem in de klas. Een Russische jongen, die vaak al dronken is, als de ochtendlessen beginnen. Niemand wil ook met hem omgaan.

Maik heeft het ook thuis niet prettig. Zijn moeder zit in een ontwenningskliniek en zijn vader neemt de gelegenheid waar om met zijn 'assistente' op 'zakenreis' te gaan. Als Maik alleen thuis zit, in het dure huis van de familie en bij het bijbehorende zwembad, komt Tsjik, want zo wordt Andrej meestal genoemd, bij hem op bezoek. Eerst wil Maik nauwelijks met hem bemoeien, maar langzamerhand vindt hij het toch gezelliger met zijn tweeën en ze blijken goed met elkaar op te kunnen schieten. Tsjik heeft een oude Lada gescoord en samen gaan de jongens op reis: waarheen? Geen idee. Tsjik zegt graag naar Walachije te willen, omdat zijn opa er woont. Waar het ligt? Al weer: geen idee. Ze beleven samen de nodige avonturen.

Heerlijk boek.

Boek 32: Het feestmaal van John Saturnall

Schrijver: Lawrence Norfolk
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. De Bezige Bij, Amsterdam
Vert. Johannes Jonkers
Oorspr. titel: John Saturnall's Feast (Bloomsbury, London, 2012)

Lawrence Norfolk weet hoe hij een verhaal moet vertellen! De geschiedenis van John Saturnall leest als een sprookje. De taal is zo beeldend, dat je de gebeurtenissen in de keukens waar hij werkt, voor je ziet. Je ruikt de geuren en hoort de geluiden. Je voelt de drukte en de spanning. Geweldig.

John woont met zijn moeder in een dorp in Engeland. Als zijn moeder ervan wordt verdacht een heks te zijn, moeten ze het bos in vluchten. De dorpelingen staken de achtervolging, maar het huis van John en zijn moeder wordt in brand gestoken. Ze moeten in het bos zien te overleven. John leert van zijn moeder hoe een feestmaal klaargemaakt kan worden. Hij kan beter geuren en smaken herkennen dan enig ander mens. Het boek van zijn moeder, waarin oude recepten staan, gebruiken ze, om steeds meer te leren van de planten en dieren om hen heen en hoe te toe te passen in gerechten. Platen uit het oude boek zijn ook in dit boek opgenomen.
Dan valt de winter in. John's moeder sterft, John wordt naar het landgoed Buckland Manor gebracht, zoals zijn moeder heeft gevraagd aan de plaatselijke priester. Hij wordt te werk gesteld in de keukens van het landgoed. Eerst als afwashulp, maar al snel als koksjongen en dan als kok. Als hij een gerecht voor de koning mag maken valt dat zo in de smaak, dat hij aan de 'hoge tafel' mag zitten. Hij komt zo in contact met de dochter des huizes, Lucretia, een arrogant verwend schepsel, die van iedereen verwacht, dat ze de ogen neerslaan als ze langskomt, en liefst ziet ze iedereen knielen in haar aanwezigheid.
John houdt zich daar niet aan. Hij stort zich in een gepassioneerde en gevaarlijke relatie met Lucretia.
De Engels Burgeroorlog, waarin alles wat katholiek is wordt achtervolgd en bedreigd, waarin de eigendommen van katholieken grondig vernield worden, breekt intussen uit.