Jaar van publicatie: 1981
Uitg. Heyne-Bücher, München
Weer een afgeschreven boek van de bibliotheek, dat al lang in mijn 'te lezen boeken'-doos lag.
Hierover was ik niet enthousiast. Het gaat over spelletjes, die mannen met macht menen te moeten spelen om nog meer macht te krijgen. Daarbij gaan ze zonder problemen, en soms letterlijk, over lijken.
In dit geval krijgt een journalist van een krant in München de opdracht het oorlogsverleden van een invloedrijke en algemeen geachte inwoner van deze stad na te gaan. Wel natuurlijk met de bedoeling, dat hij ook wat zou vinden. Toevallig is er een oud-inwoner van Oost-Duitsland, die bewijzen heeft, dat een man met dezelfde naam, als die, waarnaar de verslaggever op zoek is, een man heeft neergeschoten. Hij koopt het bewijsstuk van deze man en schrijft een artikel, dat, zacht uitgedrukt, stof doet opwaaien.
Hij heeft zich wel ingedekt tegen juridische gevolgen van het schrijven van dit stuk. Denkt hij. Maar ook zijn opdrachtgevers, de chef-redacteur en de uitgever van de krant, hebben zo hun maatregelen getroffen.
Hagen, de bekende Münchenaar, wordt weliswaar vrijgepleit van de beschuldigingen, maar Klingel, de verslaggever, worden 'fouten' verweten en hij krijgt ontslag. Dan schrijft hij een boek over de toedracht van deze zaak. Dat boek wordt echter niet uitgegeven.
In de wereld van tegenwoordig zullen dit soort spelletjes nog wel vaak gespeeld worden, vermoed ik. Ook dan houd ik er niet van en hoef er niet over te lezen of ze in film of op televisie te zien. Ik vond het dus ook erg prettig, dat dit boek uit was en heb het maar met moeite helemaal gelezen.
Daarbij kwam, dat Kirst wel prachtige Duitse zinnen kan schrijven, maar ze staan zo vol technische en specialistische uitdrukkingen, dat het voor mij moeilijk te begrijpen was. Ik weet te weinig van de gang van zaken bij een (Duitse) krant, bij de politie daar en bij de dingen, die het leven in de stad München van dertig jaar geleden betreffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten