Schrijver: Franca Treur
Jaar van publicatie: 2009
Uitg. Prometheus
Gelezen op Sony ereader.
Dit bericht schreef ik al eerder, maar om de een of andere reden noemde ik het boek steeds Een dorsvloer vol... Het lidwoord hoorde er niet bij. Toen ik het wilde veranderen in de titel, was gelijk mijn hele bericht verdwenen.
Nu schrijf ik het dus opnieuw, maar weet niet meer precies, wat ik de vorige keer vermeldde.
In elk geval gaat het boek over Katelijne, een 12-jarig meisje, enige dochter van een boer, die alles doet voor zijn koeien en voor zijn andere landbouwactiviteiten. Haar moeder is huisvrouw, maar het huishouden laat ze graag zoveel mogelijk aan Katelijne over, terwijl ze zelf in haar tuin bezig is. Er zijn ook nog zes zonen: Rogier, Jeroen, Christiaan, de tweeling Peter en Korné en de jongste, Lourens. De jongens moeten vader helpen bij het werk. Katelijne niet, want zoiets is niet voor meisjes.
Het gezin woont in Zeeland, in een dorp waar iedereen streng gereformeerd is. Het verhaal speelt zich af in de jaren tachtig, maar het lijkt veel langer geleden. In korte anecdotische verhalen vertelt Katelijne het verhaal van haar jeugd en haar worsteling met het strenge geloof.
Boeiend om te lezen, hoe verschillend werelden kunnen zijn, en daarvoor hoef je dus niet eens het land uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten