Schrijver: Jonathan Coe
Jaar van publicatie: 2015
Uitg. De Bezige Bij
Vert. Otto Biersma en Luud Dorresteijn
Oorspr. titel: Number 11, or Tales that witness madness
428 blz.
Dit was het eerste boek van Coe dat ik las. Het maakte me benieuwd naar de voorgangers ervan. Wat een geweldig boek. Humor, zoals humor bedoeld is: met een wat zwarte, kritische ondertoon, die je ongemakkelijk achterlaat, na de aanvankelijke lach.
De vijf verhalen, of delen, waaruit het boek is opgebouwd, lijken op zichzelf te staan. Vreemd: ik had toch niet gekozen voor een verhalenbundel?
Maar dan duikt toch één van de personages uit een vorig deel op en uiteindelijk brengt de schrijver alles keurig samen.
Hoe verandert het leven in een korte tijd. Wat of wie bepaalt hoe dat leven verandert? Gaan we erop voor- of achteruit? In welke mate kunnen we ons leven zelf inrichten? Wie of wat bevolkt de stad en bevalt dat? Is de mens veilig voor die veranderingen op het platteland? Welke rol speelt geld, politiek?
Ik heb genoten van deze kennismaking, al stemt het lezen van Nummer 11 (dit getal komt een aantal malen terug in het boek) niet echt vrolijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten