Schrijver: Lilian Blom
Jaar van publicatie: 2012
Uitg. Atlas Contact
Een oude vrouw, Koos, wordt door haar kinderen min of meer gedwongen terug te denken aan haar ervaringen in de oorlog. Ze hebben ontdekt, dat hun vader geen Frits heette, maar Sam. Hij was van joodse afkomst en moest dat verbergen voor de Duitsers.
Er moest meer verborgen blijven. In een lange monoloog, waarin de vrouw zich verzet tegen de aftakeling bij haar gevorderde leeftijd en de behandeling in het verzorgingshuis, waar ze is opgenomen, geeft de vrouw steeds meer prijs van de herinneringen, die ze ook voor zichzelf had weggeduwd. Ze waren te gruwelijk om aan te denken.
Als ze meent, dat een oude vijandin uit de oorlogsjaren in het bed naast haar ligt, komt haar oude strijdlust weer boven, net als nog meer oorlogsherinneringen.
Een indringend boek. waarin toch de humor niet ontbreekt. Maar als je zelf ook ouder wordt of bent is de inhoud hier en daar nogal confronterend.
Er moest meer verborgen blijven. In een lange monoloog, waarin de vrouw zich verzet tegen de aftakeling bij haar gevorderde leeftijd en de behandeling in het verzorgingshuis, waar ze is opgenomen, geeft de vrouw steeds meer prijs van de herinneringen, die ze ook voor zichzelf had weggeduwd. Ze waren te gruwelijk om aan te denken.
Als ze meent, dat een oude vijandin uit de oorlogsjaren in het bed naast haar ligt, komt haar oude strijdlust weer boven, net als nog meer oorlogsherinneringen.
Een indringend boek. waarin toch de humor niet ontbreekt. Maar als je zelf ook ouder wordt of bent is de inhoud hier en daar nogal confronterend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten