Schrijver: Ruth Rendell
Jaar van publicatie: 1984
Uitg. Hutchinson, London
268 blz
Het boek stond al heel lang op mijn plank, maar de afbeelding op de kaft was zo griezelig, dat ik er maar niet toe kon komen het te lezen. Ooit las ik veel boeken van Ruth Rendell en kon ze bijna altijd zeer waarderen.
Ook dit boek las ik weer achter elkaar uit en wenste, dat ik het toch eerder opgepakt had. De afbeelding had wel degelijk een functie in het verhaal: kinderen in een ziekenhuis of opvangcentrum tekenden dergelijk bomen van handen. Weliswaar niet met zo'n skelet ertussen, maar ze versierden de bomen met omtrekken van hun eigen handen, kleurden ze in en versierden ze.
Het verhaal wisselt voortdurend van perspectief: de jonge vrouw Benet, bestsellerauteur, krijgt haar in Spanje wonende moeder Mopsa op bezoek. Moeder is niet al te stabiel: in het verleden sloot ze Benet op in een kamer en bedreigde haar met een mes. Ook op andere manieren vertoonde ze gestoord gedrag. Benet wilde haar eigenlijk niet meer zien, maar ze komt nu uit haar woonplaats in Spanje om een kliniek te bezoeken.
Benet's zoontje is ziek. Hij moet naar het ziekenhuis, wat Mopsa matig kan waarderen: ze heeft zelf alle aandacht nodig.
Carol woont samen met Barry, haar veel jongere vriend. Carol heeft twee kinderen, die door de kinderbescherming bij haar zijn weggehaald, maar ze heeft nog wel de zorg over haar zoontje Jason.
Die zorg komt overigens vooral neer op de schouders van Barry.
Dan verdwijnt Jason.
Spannend verhaal, maar het eind vond ik wat minder geloofwaardig.
Ook dit boek las ik weer achter elkaar uit en wenste, dat ik het toch eerder opgepakt had. De afbeelding had wel degelijk een functie in het verhaal: kinderen in een ziekenhuis of opvangcentrum tekenden dergelijk bomen van handen. Weliswaar niet met zo'n skelet ertussen, maar ze versierden de bomen met omtrekken van hun eigen handen, kleurden ze in en versierden ze.
Het verhaal wisselt voortdurend van perspectief: de jonge vrouw Benet, bestsellerauteur, krijgt haar in Spanje wonende moeder Mopsa op bezoek. Moeder is niet al te stabiel: in het verleden sloot ze Benet op in een kamer en bedreigde haar met een mes. Ook op andere manieren vertoonde ze gestoord gedrag. Benet wilde haar eigenlijk niet meer zien, maar ze komt nu uit haar woonplaats in Spanje om een kliniek te bezoeken.
Benet's zoontje is ziek. Hij moet naar het ziekenhuis, wat Mopsa matig kan waarderen: ze heeft zelf alle aandacht nodig.
Carol woont samen met Barry, haar veel jongere vriend. Carol heeft twee kinderen, die door de kinderbescherming bij haar zijn weggehaald, maar ze heeft nog wel de zorg over haar zoontje Jason.
Die zorg komt overigens vooral neer op de schouders van Barry.
Dan verdwijnt Jason.
Spannend verhaal, maar het eind vond ik wat minder geloofwaardig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten