Jaar van publicatie: 2005
Uitg. De Bezige Bij
Het kostte bepaald moeite om dit boek uit te lezen. Ik bleef denken, dat het misschien nog mooi ging worden, maar helaas: het sprak me totaal niet aan. Teveel herhalingen, te weinig gebeurtenissen. In het eerste deel regende het voornamelijk veel en hard.
Het zal wel erg literair zijn en door velen bewonderd worden, maar mijn boek was het niet. Favonius bleef een fantast en een dromer, die alles maar een beetje over zich heen liet komen, zijn vrouw Vita bleef een schimmige figuur, die pas helemaal aan het eind een beetje vlees op de botten kreeg, vriend Garmer was een losbol en vrouwenversierder, maar waar hij nu echt van leefde? Van de opdrachten van de Company?
Waarom moet de plaats, waar Favonius gaat werken nu P*** heten? voor mij was dat storend. Geef zo'n plaats een naam. Dit is een maniertje.
Eigenlijk wil ik er geen woord meer aan vuil maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten