Jaar van publicatie: 2009
Uitg. List Taschenbuch, München
Op de kaft staat, dat dit een 'Historischer Kriminalroman' is. De aanduiding van de bibliotheek, die er een speurdersstickertje achterop plakte, zou dus terecht kunnen zijn. Toch vond ik de historische kant van het boek interessanter en indrukwekkender dan de speurderskant. Op afstand zag je aankomen, wie de dader moest zijn, maar het was spannend om te lezen, hoe alles zover had kunnen komen en hoe het zou aflopen.
Ook de geschiedenis van de gynaecologie die als terloops wordt behandeld was interessante lectuur. Zoals de schrijfster in haar nawoord zelf ook stelt: maar goed, dat mijn kinderen niet in die tijd geboren zijn!
Ook het standsverschil in een stad als Berlijn in de 19e eeuw en de verschillen in mogelijkheden tussen mannen en vrouwen zijn duidelijk beschreven in het boek.
Cecilie, de hoofdpersoon, is van goede komaf, maar wanneer ze haar verloving met een rijke baron, een door haar ouders zeer gewenste partij, verbreekt, en bovendien gaat werken bij de gerechtelijk patholoog, om zo geld te verdienen voor een latere studie geneeskunde, verbreekt haar familie het contact met haar. Wanneer ze oude bekenden uit haar vroegere leven ontmoet, willen ze haar niet meer kennen en spreken kwaad over haar. Het dienstmeisje uit haar ouderlijk huis roept haar hulp in, wanneer ze een baby krijgt. Met een keizersnede, een hachelijke onderneming in die dagen, komt het kind ter wereld, de moeder overleeft het ternauwernood, het kind verdwijnt direct na de geboorte.
Ook andere pasgeborenen verdwijnen spoorloos, zelfs een aantal van de moeders.
Dan wordt een nog net levende baby uit de rivier de Spree gevist, vervolgens een dode baby. Meer raadselachtige zaken rond geboortes komen aan het licht. Cecilie en haar baas en mentor Hektor gaan op onderzoek uit.
Mila Lippke schrijft voor de televisie. Ze gebruikt (daarom?) beeldende taal, die maakte, dat het Duits voor mij heel eenvoudig te volgen was. Weer een boek, waarin je bleef lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten