Jaar van publicatie: 2004
Uitg. De Bezige Bij
Na het vorige boek was ik toe aan wat vriendelijker lectuur. Remco Campert is een schrijver, van wie ik de columns heel graag lees, maar een roman van hem had ik tot nu toe niet gelezen. Dat werd dus tijd.
Hij stelde me niet teleur.
De schrijver Richard is terug in Parijs, waar hij ooit even woonde. Hij was toen samen met zijn vriend, de schilder Ton. Zij hebben elkaar wat uit het oog verloren, maar Ton is nu bekend onder de naam Tovèr en heeft een expositie in een Parijse galerie. Een boek van Richard is in het Frans vertaald en zal bij de opening van de expositie worden gepresenteerd. Titel van het boek: De kunst van het vergeten.
Richard was veel vergeten van zijn verleden, maar nu hij terug is in Parijs komen allerlei herinneringen bij hem boven. Vooral de ontmoeting met een vrouw, die hem herkent, maar die hijzelf volledig is vergeten, blijft rondspoken in zijn hoofd.
Boeiend boek, opgeschreven in mooi Nederlands. Mooie vergelijking van de jonge kunstenaar en de wat oudere man van nu.
Niet iedereen was het hier met me eens. In het bibliotheekboek had een van de vorige lezers een aantekening gemaakt: 'twijfel, verslagenheid, saai onderwerp (leeftijd), titel meer om ontwikkeling Rik/Richard, tegenstelling personages te bedacht, geen beeld personages, flashbacks, sfeer'.
Ach ja...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten