Schrijver: Elizabeth Gilbert
Jaar van publicatie: 2007
Uitgever: De Bezige Bij (Deze versie: Cargo, 2010)
Oorspronkelijke titel: Eat, Pray, Love. One woman's Search for Everything Across Italy, India and Indonesia. (Bloomsbury, London, 2006)
Vertaling: Martine Jellema.
Elizabeth is een succesvolle carrierevrouw, met een echtgenoot, een huis en alles wat ze zich kan wensen. Ze krijgt het er benauwd van en besluit te breken met dit al te voorspelbare leven. De scheiding is moeilijk, de relatie die ze heeft met Dave loopt ook stuk en Elizabeth raakt in een depressie. Dan besluit ze te gaan reizen. Alleen. Een jaar lang. Ze gaat naar Italië om daar te zoeken naar genot, naar India, om te zoeken naar spiritualiteit en tenslotte naar Indonesië, op zoek naar balans.
In Italië valt veel te genieten. Elizabeth, die eerder in New York al Italiaanse lessen heeft gevolgd, besluit te genieten van de taal en van het eten. Al het andere moet maar even wachten. Ze ontmoet diverse mensen en schrijft erover met veel humor. Vooral de manier, waarop ze beschrijft hoe voetbalsupporters hun team aanmoedigen, vond ik hilarisch.
In India gaat ze naar de ashram van haar goeroe. Ze heeft die goeroe eerder in Amerika al ontmoet. Daar mediteert ze en probeert het goddelijke te ervaren en te begrijpen. Ook hier genoot ik het meest van de beschrijvingen van haar ontmoetingen met andere volgelingen van de goeroe.
In Indonesië gaat ze naar Bali. Een aantal jaren eerder was ze daar ook, ontmoette daar een oude medicijnman, die voorspelde, dat ze terug zou keren naar Bali en dan bij hem zou intrekken. Dat laatste gebeurt niet, ze logeert in een hotel, maar wel bezoekt ze de man iedere dag en ontmoet bovendien ook hier weer veel verschillende, interessante mensen. Tenslotte ook, en in dit geval mag ik zeggen 'zelfs', een man om van te houden.
Ik had veel recensies over dit boek gelezen en toch was het anders dan ik had verwacht. Soms was ik wat teleurgesteld, op andere momenten vond ik het een geweldig boek. Het deel, dat gaat over India, ging me af en toe wel wat te ver. Het werd me wat te zweverig. Eerlijk was het wel en het lijkt me niet eenvoudig, om zulke persoonlijke ervaringen op papier te zetten. Om daarbij de humor niet te vergeten is prijzenswaardig.
Ondanks alle problematiek viel er veel te lachen in dit boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten