Jaar van publicatie: 2008
Uitg.:Signatuur, Utrecht
Oorspr. titel: Luftslottet som sprändes (Norstedts, Sweden, 2006)
Vertaling: Tineke Jorissen-Wedzinga
De eerste twee delen van deze trilogie kon ik al bijna niet wegleggen, zo spannend vond ik die, maar dit derde deel sloeg alles. Het bleef boeien tot de laatste bladzijde. Bij welk boek van ruim 650 bladzijden heb je dat?
Er lopen zoveel verhaallijnen door elkaar, vervolgen vaak van de eerste twee delen, en je moet wel enige moeite doen, om alle namen en personen uit elkaar te houden.
De hoofdpersonen zijn weer Michael Blomkvist en Lisbeth Salander. Lisbeth was in het laatste deel zwaargewond, nu ligt ze in het ziekenhuis aan het begin van het boek, evenals haar vader, Alexander Zalachenko.
De gang van zaken bij Millennium, het tijdschrift waar Blomkvist werkt, bij de politie, bij de veiligheidsdienst: het wordt allemaal grondig beschreven.
Ook trouwens de manier, waarop bij een ander Zweeds blad wordt gewerkt en waar Erika Berger, voormalig hoofdredacteur van Millennium in dienst treedt. Ze komt in botsing met de hevige macho-cultuur die daar heerst.
De macht van de psychiatrie, van justitie. De onmacht van degenen die ermee te maken krijgen.
En vooral weer de onmacht van vrouwen tegen wat hen vaak wordt aangedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten