donderdag 4 maart 2010

Boek 12: De Vliegenvanger

Schrijver: John Steinbeck
Jaar van publicatie: 1991 (eerste Ned. versie is van 1944)
Oorspronkelijke titel: The moon is down
(New York, Viking, 1942)
Vertaling: Tsebbo, i.e.. Tjebbo Hemelrijk

Niet eerder las ik werk van John Steinbeck. Toen ik verslagen van andere bloggers las, met verschillende waarderingen, werd ik benieuwd. Op een van onze boekenplanken stond een rijtje boeken, die we ooit kochten als afgeschreven boek van de bibliotheek. Daarbij ook dit.
Nu moet ik dus meer gaan lezen van Steinbeck, want ik was echt enthousiast.
De manier, waarop hij zijn personages weet te karakteriseren, de manier ook, waarop hij luchtig begint en langzamerhand de spanning opbouwt: geweldig.

Een klein landje wordt ingenomen door een sterkere buurman. Eigenlijk is het maar een stadje. De burgemeester wordt neergezet als een beetje een sukkel. De vijand, in de vorm van de officieren van de overvallers, kwartiert zichzelf in bij de burgemeester. Ze zien neer op de inwoners van het land, dat ze bezet hebben. Oorlog is voor de jongetjes, die soldaatje spelen een romantische aangelegenheid. Dit gaat even makkelijk!
Maar hoeveel mensen ook geëxecuteerd worden en hoe weinig verzet er openlijk getoond wordt: voor de bezetter gaat er veel mis. Zoveel, dat ze niet meer alleen op straat durven, ogen in hun rug nodig hebben, bang zijn, heimwee hebben, verlangen naar een vrouw - dan is oorlog niet zo leuk meer.
Ze voelden zich vliegenvangers: zo'n kleverige strip, waaraan vliegen blijven plakken. Als snel verandert dat. Dan voelen ze zichzelf de vlieg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten