zaterdag 28 november 2009

Boek 59: De heks van Portobello


Schrijver: Paulo Coelho
Jaar van publicatie: 2007
Uitg.: De Arbeiderspers
Oorspronkelijke versie in het Portugees: 2006
Oorspronkelijke titel: A bruxa de Portobello
Vertaling: Piet Janssen

Heel vaak dacht ik bij het lezen van dit boek, dat ik aantekeningen moest gaan maken. Er stonden veel zinnen in, die ik wel zou willen onthouden.
In de praktijk lees je die aantekeningen niet meer, en juist daarom ben ik begonnen met het bijhouden van dit blog: om zelf te onthouden wat ik zoal heb gelezen, waar het in het kort over ging en hoe ik het vond.

Paulo Coelho is Braziliaan. In de jaren '70 maakte hij een reis door Europa. Tijdens een bezoek aan Dachau kreeg hij een visioen en die ervaring werd later in Amsterdam gevolgd door een ontmoeting met iemand, die diepe indruk maakte. Hij bekeerde zich tot het katholicisme en schreef sindsdien boeken met als centraal thema de menselijke zoektocht naar vrede en harmonie met het universum.
Ook hier is dit het thema.
Het meisje Sherina is als baby geadopteerd. Ze werd geboren in Roemenië en vertrok met haar adoptie ouders naar Beiroet. Daar groeide ze op, en later vluchtte ze uit die stad naar Londen. Ze is altijd op zoek: naar haar afkomst, haar achtergrond, haar 'ik'. Ze zoekt het o.a. in religie en kent al snel de bijbel uit het hoofd. Ze wordt echter teleurgesteld in de kerk en wendt zich er van af. Dan ontmoet ze mensen, die op andere wijze spiritueel bezig zijn en van allen leert ze. Uiteindelijk geeft ze ook zelf les, wat haar de naam 'Heks van Portobello' oplevert. De mensen wantrouwen het onbekende en er ontstaat tegenstand en onrust in de buurt. Sherina, die zich nu Athena noemt, wordt vermoord.

Het verhaal wordt niet rechtstreeks verteld, maar via de mensen, die Athena kenden. Ieder heeft een ander beeld van haar en geleidelijk leren we Athena kennen, maar ook de mensen, die met haar te maken hadden: haar moeder, haar (ex-)man, de pastoor die hen trouwde, en diverse anderen. Tegelijk leren we ook de vertellers kennen. En natuurlijk brengt Coelho via hen zijn boodschap van vrede en liefde over.

Het leest snel en is wel boeiend, maar aan het eind vond ik het gefilosofeer een beetje veel van het goede worden. Het begin maakt dat het boek de moeite van het lezen zeker waard was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten