Jaar van verschijnen (1e druk): 1948
Deze versie werd als cadeautje verspreid door de Nederlandse openbare bibliotheken in het kader van 'Nederland leest 2009'.
Jaren geleden las ik, net als vele andere eindexamenkandidaten, Oeroeg. Het boekje was dun.
Het was de hoofdreden voor velen om het uit te kiezen voor de lijst. Nu ik het heb herlezen, blijkt, dat ik er helemaal niets van had onthouden.
Dat is misschien niet vreemd: het thema was niet iets, waarmee ik me in die tijd bezighield en ik had ook geen enkele achtergrondkennis.
In de jaren die volgden las ik veel werken van Hella Haasse. De manier, waarop zij de omgeving beschrijft waarin haar verhalen zich afspelen, kan ik alleen maar bewonderen en daarom was ik al lang van plan, om toch ook Oeroeg nog een keer te herlezen. Dit was mijn kans.
De Nederlandse ik-figuur is bevriend met de inlandse jongen Oeroeg. Samen brengen ze hun jeugd door, bijna altijd in elkaars gezelschap. De natuur van het land om hen heen, Indonesië, speelt een belangrijke rol. De jongens groeien op in een tijd voor de oorlog. Na hun middelbare schooltijd, natuurlijk wel op verschillende scholen: de europeaan op de hbs, voor de inlandse jongen was de ulo mooi genoeg, groeien ze uit elkaar en het slot is schokkend.
Dit is wel heel in het kort de inhoud. Maar er is zoveel over dit boek gezegd en geschreven - samen is dat alles een veelvoud van de lengte van het verhaal. Ik wil er niet meer aan toevoegen, maar was blij voor deze tweede kans om Oeroeg te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten