donderdag 15 oktober 2009

Boek 49: Verwrongen levens



Schrijver: Mari Jungstedt
Jaar van verschijnen: 2008
Uitg. Signatuur, Utrecht
Oorspronkelijke titel: Den döende dandyn
Uitg. 'in agreement with' Salomonsson Agency, 2005
Vertaling: Neeltje Wiersma

Als je een aantal boeken hebt gelezen, waar je heel enthousiast over bent, is het moeilijk om in een nieuw boek, van een nieuwe auteur te komen en het werk te waarderen. Dat is me bij dit boek niet gelukt. Het wist me maar niet te boeien. Op de achterkant stond dan wel, dat je pas aan het einde van het verhaal weer kunt ademhalen, maar daarmee had ik geen enkele moeite, integendeel: ik viel er doorlopend bij in slaap.

Op het eiland Gotland is een moord gepleegd. Die moet opgelost worden en in de tussentijd worden er nog een paar mensen vermoord. Alles speelt zich af in de kunstwereld, en daar moet de lezer dus ook alles van weten. Vooral ook, hoe alle straten, pleinen en bruggen heten, waar een en ander gebeurt.
Ook de homoscene in Stockholm speelt een belangrijke rol. Niet interessant geschreven.

De zaak wordt opgelost, de rechercheurs kunnen weer verder met hun ruzietjes (die ook al niet interessant willen worden) en de journalist, die ook in andere boeken van Mari Jungstedt voorkomt, raakt zijn verloofde kwijt en daarmee ook zijn dochtertje. Kan weer mooi bij elkaar komen in een volgend boek. Gaap.

Gauw vergeten maar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten