Boek 36: De gindrinkers

Schrijver: Sagarika Ghose
Uitg. De Geus
Jaar van publicatie: 2004 (oorspronkelijke uitgave 2000)
Vertaling Ineke Westerweel (oorspronkelijke titel The Gin Drinkers)

De schrijfster studeerde geschiedenis aan het St. Stephen's College in Delhi en aan de universiteit van Oxford. Ze werkte als journaliste voor de Times of India en Outlook. Dit is haar eerste roman. Een ontmoeting met Dalit-intellectuelen, de kastelozen of onaanraakbaren, bracht haar op het idee om dit boek te schrijven.
Het boek is uitgegeven door De Geus, in samenwerking met de Novib en met de Belgische organisatie II.II.II, die met dit soort romans de betrokkenheid van mensen bij niet-westerse culturen willen vergroten en schrijvers uit die landen en culturen een podium willen bieden.

Bijna had ik het boek na enkele bladzijden weggelegd. Het was moeilijk lezen. De vele Bengalese zinnen die erin voorkomen staan wel vertaald achterin, maar al dat heen en weer geblader verveelt snel. Als je het niet doet begrijp je weer weinig van het verhaal. En je moet alle namen, die toch vreemd voorkomen, zien te onthouden.
Maar langzamerhand gaat het verhaal toch boeien en uiteindelijk heb ik het met veel interesse uitgelezen. Het voldoet ook daardoor prima aan de doelstelling van de Novib om begrip te kweken voor andere culturen: het is een onvoorstelbare wereld, die Ghose hier beschrijft. Hoe zeer kunnen mensen langs elkaar heen leven, zonder elkaar zelfs (bewust of onbewust) maar op te merken.

Zo is er de 'gevestigde orde', de mensen, die het voor het zeggen hebben. Die geld en aanzien hebben. Die weten wat 'hoort' en 'niet hoort'. Die alleen omgaan met mensen uit hun eigen kringetje en schrikken, wanneer iemand van daarbuiten contact met ze wil maken. Die, vooral voor wat de vrouwen betreft, niets doen de hele dag, behalve zich mooi maken en gin drinken. Ook het gebruik van kalmerende middelen is heel normaal.

De tijden veranderen, de orde wordt verstoord. Niet alleen de rijke kinderen kunnen studeren, vaak ook in het buitenland, maar ook kinderen uit de andere lagen van de bevolking krijgen meer kennis, hoewel dat nog altijd moeilijk is. Toch moeten zij, die in de Engelstalige koloniale traditie zijn opgegroeid en de hoge functies bekleden, plaatsmaken voor degenen die in de nieuwe Indiase tradities zijn geschoold. De hoofdpersoon Uma en haar vriendinnen zullen zich weer in hun land kunnen thuisvoelen, nadat ze in Engeland hebben gestudeerd en een totaal ander India terugvinden dan ze achterlieten, als ze accepteren, dat het tijd is voor een nieuwe elite, die van Jai, de kasteloze.

Boeiend.