Schrijfster: George Eliot (Mary Ann Evans, 1819-1880)
Oorspronkelijke titel: The Mill on the Floss (1860)
Jaar van publicatie van deze Nederlandse versie, vertaald door W.A. Dorsman-Vos:2003
Uitg. Bert Bakker
Uitg. Bert Bakker
In de bibliotheken van de diverse scholen waar ik ooit werkte, was meestal een verkorte versie aanwezig van The Mill on the Floss, en voor het mondeling examen Engels werd het ook zo nu en dan gelezen. De inhoud van dit boek kende ik dus al, maar ik had nooit het hele boek gelezen. Nu was het vakantie, dus ik worstelde me door de ruim 600 bladzijden heen, van een verhaal dat zeker de moeite van het lezen waard was, de tijd bijzonder goed en met humor weergaf, vooral de denkwijze van de dames over wat wel en niet 'hoorde'. Maar het blijft een boek uit de 19e eeuw en het tempo is dus nogal laag.
Het boek gaat over Maggie Tulliver, de dochter van een molenaar. Zij is zeer gesteld op haar broer Tom, maar hij ziet haar als een meisje, dat moet doen wat de mannen (hijzelf voorop) voor haar bedenken, en als ze het daarmee niet eens is en het waagt voor zichzelf te denken en haar eigen weg uit te stippelen, krijgen ze een zo groot verschil van mening, dat het tot een breuk komt. Ze krijgt wel begip van Philip Wakem, zoon van de plaatselijke advocaat, die door Tom gehaat wordt, omdat hij het faillissement van zijn vader, de molenaar, zou hebben veroorzaakt.
Maggie woont intussen bij haar oom en tante en bij haar nichtje Lucy. De verloofde van Lucy wordt verliefd op haar, maar Maggie weigert met hem te trouwen. Hij compromittert haar tijdens een boottochtje en zij kan zich niet meer in het dorp vertonen. Alleen Philip Wakem blijft haar steunen.
Dan verandert een vreselijke overstroming van de Floss alles.
Maggie woont intussen bij haar oom en tante en bij haar nichtje Lucy. De verloofde van Lucy wordt verliefd op haar, maar Maggie weigert met hem te trouwen. Hij compromittert haar tijdens een boottochtje en zij kan zich niet meer in het dorp vertonen. Alleen Philip Wakem blijft haar steunen.
Dan verandert een vreselijke overstroming van de Floss alles.
Het boek was erg dik en het lezen ervan duurde erg lang. Toch waren er diverse passages, die het lezen ervan tot een genoegen maakten. Vooral de typering van de hoofdpersonen, met name de tantes, vond ik erg goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten